Ο «πόλεμος» που άρχισε κατά τη διάρκεια της περιόδου 1999-2000 ανάμεσα στο ευρωπαϊκό κομμάτι της FIBA και την ULEB, την ένωση που είχαν δημιουργήσει οι ισχυρές μπασκετικές λίγκες της Γηραιάς Ηπείρου, προκάλεσε το «σχίσμα».
Στις 9 Ιουνίου 2000, η ULEB σε συνεργασία με μερικές από τις ισχυρότερες ομάδες του ευρωπαϊκού μπάσκετ, ανάμεσα στις οποίες ήταν και ο Ολυμπιακός, ανακοίνωσε τη δημιουργία μίας νέας διοργάνωσης που θα ανταγωνιζόταν το Κύπελλο Πρωταθλητριών της FIBA. Την Euroleague ή ελληνιστί, Ευρωλίγκα!
Η Ρεάλ Μαδρίτης, η Μπαρτσελόνα, η Τάου Κεράμικα και οι δύο ομάδες της Μπολόνια, η Παφ (Φορτιτούντο) και η Κίντερ (Βίρτους), ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα της ULEB, μαζί με τον Ολυμπιακό και την ΑΕΚ, την ίδια ώρα που ο πρωταθλητής Ευρώπης Παναθηναϊκός, η Μακάμπι Τελ Αβίβ, η Εφές Πίλσεν και η ΤΣΣΚΑ Μόσχας παρέμειναν πιστές στη διεθνή συνομοσπονδία.
Έτσι, συνέβη ο παραλογισμός να διεξάγονται παράλληλα δύο παρόμοιες διοργανώσεις και να αναδεικνύονται δύο πρωταθλητές Ευρώπης! Γρήγορα, ωστόσο, φάνηκε ότι η δυναμική της διοργάνωσης της ULEB, η οποία είχε προλάβει να κατοχυρώσει και την ονομασία Euroleague (η FIBA βολεύτηκε με το κακόηχο Suproleague), ήταν σαφώς μεγαλύτερη. Και δεν ήταν τυχαίο ότι στο τέλος επικράτησε.
Δεκαοχτώ χρόνια μετά, η Ευρωλίγκα έχει καθιερωθεί ως η απόλυτη διοργάνωση του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Έτσι η πρεμιέρα της, σαν σήμερα το 2000 με τον αγώνα Ρεάλ Μαδρίτης-Ολυμπιακός 75-73, θεωρείται πια ιστορική. Το ίδιο και το παρθενικό τζάμπολ ανάμεσα στον Ντίνο Ράτζα, ο οποίος φορούσε πια τα ερυθρόλευκα ύστερα από το απόλυτα επιτυχημένο πέρασμά του από τον Παναθηναϊκό (και το μονοετές διάλειμμα στη Ζαντάρ) και τον γνωστό μας Αμερικανό σέντερ, Έρικ Μικ (Ηρακλής, Απόλλων Πατρών, Μαρούσι, Περιστέρι).
Το αποτέλεσμα σε μία σημαδιακή αναμέτρηση σαν κι αυτήν έχει ίσως τη μικρότερη σημασία, δεν θα χαλούσε όμως κανέναν αν ο Ολυμπιακός μνημονευόταν ως νικητής. Θα μπορούσε να είχε συμβεί αυτό, μια και χάρη στον συγκινητικό Ράτζα (13 πόντοι, 17 ριμπάουντ, 4 κοψίματα) οι «ερυθρόλευκοι» είχαν κρατηθεί στο ματς μέχρι τα τελευταία δευτερόλεπτα, προδόθηκαν όμως από την απρόσμενη αστοχία του Ντέιβιντ Ρίβερς από τη γραμμή του φάουλ.
Ο Αμερικανός γκαρντ έχασε αρχικά μία ελεύθερη βολή όταν το σκορ ήταν 66-65 υπέρ της Ρεάλ και στη συνέχεια άλλες δύο, όταν η «Βασίλισσα» είχε αυξήσει κατά ένα καλάθι τη διαφορά (68-65). Σε συνδυασμό με αμυντικά ριμπάουντ που χάθηκαν στις επιθέσεις των Ισπανών που ακολούθησαν, ήρθε το 72-65 και όλα τελείωσαν.
Δύο τρίποντα του Στεφάν Ρισασέ και του Νίκου Οικονόμου στα τελευταία δευτερόλεπτα, απλώς «ψαλίδισαν» την έκταση της ήττας για τον Ολυμπιακό, ο οποίος με τον 35χρονο, τότε, Ηλία Ζούρο στο τιμόνι, επιχειρούσε να κάνει restart ύστερα από το αποτυχημένο δεύτερο πέρασμα του Γιάννη Ιωαννίδη από τον πάγκο.
ΡΕΑΛ ΜΑΔΡΙΤΗΣ (Σέρτζιο Σκαριόλο): Ανγκούλο Αλ. 14, Στρούλενς 13, Τζόρτζεβιτς 2, Ανγκούλο Λ. 9 (1), Νούνιεζ 2, Μικ 9, Ερέρος 2, Μίλιτς 10, Ζίντεκ 7, Λόπεζ 7.
ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ (Ηλίας Ζούρος): Μπουντούρης, Βούκτσεβιτς 12 (2), Οικονόμου 15 (2), Ρισασέ 18 (2), Τόμιτς 3 (1), Ντε Μιγκέλ 3, Φέμερλινγκ 4, Ράτζα 13, Ρίβερς 5.
Δείτε όλο τον ιστορικό αγώνα:
