Ο Ολυμπιακός πήρε μια πολύ μεγάλη νίκη στον 3ο τελικό το βράδυ της Παρασκευής, παίζοντας το μπάσκετ που συχνά αποθεώνει όλη η Ευρώπη. Η ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα θύμιζε μια κανονική πολεμική μηχανή που δεν σταματούσε πουθενά, ούτε καν στον βούρκο της ανομίας που επικρατεί εδώ και δεκαετίες στο ΟΑΚΑ.
Οι άνθρωποι των Ερυθρολεύκων, μέσω του Γενικού Διευθυντή της ΚΑΕ, Νίκου Λεπενιώτη, έκαναν λόγο για συνθήκες ζούγκλας, καταγγέλλοντας τραμπουκισμούς σε βάρος μελών της αποστολής, ενώ αργά τη νύχτα η ΚΑΕ εξέδωσε ανακοίνωση με την οποία προλόγισε τη δημοσιοποίηση πλούσιου υλικού από τις επιθέσεις που δέχτηκαν οι Εβάν Φουρνιέ και Γιώργος Μπαρτζώκας.
Η στιγμή του θερμού καθολικού χειροκροτήματος στον Μουσταφά Φαλ που αποχώρησε νωρίς με τραυματισμό στο γόνατο αποδείχθηκε σταγόνα στον πράσινο ωκεανό παρεκτροπών, οι οποίες κορυφώθηκαν μετά τη φάση που έβαλε μπουρλότο στο ματς. Και αναφερόμαστε βεβαίως στο άκρως αντιαθλητικό χτύπημα του σεσημασμένου Κέντρικ Ναν στον Εβάν Φουρνιέ.
Θυμηθείτε το πρωτοφανές χτύπημα του Ναν στον Φουρνιέ
Τα όσα ακολούθησαν με τις ύβρεις και τις χειρονομίες των court seats προς τον Γάλλο σταρ αλλά και η αντίδραση του τελευταίου, δεν αφορούν το παρόν κείμενο. Εκείνο που μας ενδιαφέρει είναι το τι συνέβη στην επίμαχη φάση και η «διαχείριση» που ακολούθησε από τον Παπαπέτρου και την υπόλοιπη διαιτητική ομάδα. Διαχείριση που υπενθύμισε για πολλοστή φορά τη διαιτητική ασυλία δεκαετιών που απολαμβάνει ο Παναθηναϊκός μέσα στο ΟΑΚΑ.
Η μόνη αποδεκτή απόφαση για την αδιανόητη πράξη του Ναν ήταν το ντισκαλιφιέ. Να το εξηγήσουμε κιόλας για να μην υπάρχουν απορίες. Τα όρια του φάουλ ξεπερνιούνται τη στιγμή που ο Ναν πηδάει για να πέσει εσκεμμένα πάνω στον αντίπαλο με τον οποίο είχε ένα λεκτικό beef νωρίτερα. Το φάουλ μετατρέπεται σε αντιαθλητικό όταν ο σκαρφαλωμένος πάνω στον Φουρνιέ Αμερικανός κατεβάζει το αριστερό χέρι του για να τον χτυπήσει με πρόθεση.
Μέχρι εδώ λοιπόν, είμαστε σε ένα σκληρό αντιαθλητικό φάουλ που δεν χωρά την παραμικρή αμφιβολία και που θα το σφύριζε ακόμα και η σύντροφος του Ναν. Δυστυχώς, η φάση είχε και συνέχεια. Μετά το χτύπημα με το αριστερό χέρι ο Αμερικανός κρεμιέται με όλο του το βάρος από το κεφάλι και τον αυχένα του Φουρνιέ και για να μην αφήσει κανένα περιθώριο αμφιβολίας σχετικά με την πρόθεσή του, στη συνέχεια γαντζώνεται από τη φανέλα του Γάλλου μέχρι να τον πετάξει στη βάση της μπασκέτας.
Δεν συζητάμε για ένα δυνατό φάουλ. Δεν συζητάμε καν για ένα σκληρό αντιαθλητικό φάουλ. Εδώ έχουμε να κάνουμε με έναν παίκτη που επιχειρεί με ξεκάθαρη πρόθεση να τραυματίσει αντίπαλο, χρησιμοποιώντας κάθε μέσο προκειμένου να το πετύχει μέσα από πολλαπλές απόπειρες στην ίδια φάση.
Παραφράζοντας τον διάσημο διάλογο από το απολαυστικό «Ας περιμένουν οι γυναίκες», στο ερώτημα «ήταν ντισκαλιφιέ, κύριε Πάνο;» η απάντηση είναι κατηγορηματική: «Ο ορισμός του ντισκαλιφιέ, κυρία μου». Κι ενώ οποιοσδήποτε διαιτητής, σε οποιοδήποτε γήπεδο του κόσμου δεν θα είχε τον παραμικρό ενδοιασμό στην επιβολή της προβλεπόμενης ποινής, ήρθε για ακόμα μια φορά ο κύριος Παπαπέτρου να μας υπενθυμίσει ότι το… ΟΑΚΑ experience παραμένει το ίδιο εδώ και δεκαετίες, ειδικά για τους διαιτητές της ΕΟΚ…