Το τριήμερο 16-18 Μαΐου στην Άτλας Αρένα στο Λοτζ της Πολωνίας κορυφώνεται η σεζόν στο ευρωπαϊκό βόλεϊ με τη διεξαγωγή του Final Four του CEV Champions League ανδρών. Η επιστροφή της τελικής φάσης της διοργάνωσης στην παραδοσιακή της μορφή (τα προηγούμενα χρόνια είχαμε Super Finals) δημιουργεί μεγαλύτερο ενδιαφέρον και δίνει τη δυνατότητα για μεγαλύτερες εκπλήξεις.
Οι τρεις από τις τέσσερις ομάδες που έφτασαν στην τετράδα ήταν τα φαβορί και η μοναδική της οποίας το ζευγάρι ήταν ανοιχτό, ήταν η Χάλκμπανκ που χρειάστηκε το χρυσό σετ για να αφήσει εκτός τη Βαρσάβα (στα πλέι οφ είχε αφήσει με ανάλογο τρόπο εκτός τη Μιλάνο).
Το πρωτόγνωρο των ομάδων που συμμετέχουν στο Final Four (Περούτζια, Χάλκμπανκ, Γιαστρέμπσκι, Ζαβιέρτσιε) είναι πως καμία εξ αυτών δεν έχει κατακτήσει το CEV Champions League. Εκτός των άλλων, μόνο η Περούτζια και η Ζαβιέρτσιε έχουν εξασφαλισμένη θέση στην επόμενη διοργάνωση, κάτι που σημαίνει πως αν το κατακτήσουν η Χάλκμπανκ ή η Γιαστρέμπσκι, θα έχουν την «τύχη» της Τρεντίνο που σήκωσε το τρόπαιο πέρυσι αλλά έπαιξε στο CEV Cup, λόγω της 4ης θέσης που κατέλαβε στο ιταλικό πρωτάθλημα.
Η Γιαστρέμπσκι διατηρεί ελαφρώς – στα μάτια μας τουλάχιστον – τον τίτλο του φαβορί παρότι το κλείσιμο που έκανε στη σεζόν ήταν απογοητευτικό και λόγω της απουσίας του βασικού της λίμπερο. Ετοιμοπόλεμη πια και με μεγάλη εμπειρία, φιλοδοξεί να φτάσει σε τρίτο σερί τελικό και αυτή τη φορά να το σηκώσει.
Απέναντι στη Ζαβιέρτσιε μετρά φέτος μια νίκη σε δύο αγώνες στο πρωτάθλημα και μία στον πρόσφατο τελικό Κυπέλλου που κρίθηκε κυριολεκτικά στις λεπτομέρειες. Η ομάδα του Μαρσέλο Μέντες έχει όλα τα φόντα να ανέβει στο υψηλότερο σκαλί του βάθρου, σερβίρει με ποικιλία και έχει εκπληκτικό μπλοκ άμυνα που όταν συνδυάζεται με καλή υποδοχή, την κάνει να μοιάζει ανίκητη: αυτός είναι και ο λόγος που η μοναδική ήττα της στη φετινή διοργάνωση ήρθε από τον Ολυμπιακό.
Το κίνητρο είναι πολύ υψηλό μιας και μιλάμε για το φινάλε ενός κύκλου: Ο Μέντες αποχωρεί για να αναλάβει την Τρεντίνο και ο Φορνάλ μετακομίζει στην Άγκυρα για τη Ζιράτ. Ο Πολωνός ακραίος που παρουσιάστηκε με κούρεμα με τα αρχικά της Γιαστρέμπσκι, θα σηκώσει το βάρος σε υποδοχή και ψηλές μπάλες ενώ πολλά θα εξαρτηθούν από την απόδοση του Καρλ στην πίσω ζώνη και του Κάτσμαρεκ στη διαγώνιο: ο Πολωνός κάνει καλή χρονιά σε σχέση με τις προηγούμενες στη Ζάκσα, ενώ ο Γάλλος ακραίος ακροβατεί μεταξύ υποδοχής και επίθεσης χωρίς την τρομερή σταθερότητα.
Η αντίπαλος της Γιαστρέμπσκι στον ημιτελικό είναι η Ζαβιέρτσιε, ομάδα που το όνομά της μπορεί να μη λέει πολλά στον κόσμο που δεν παρακολουθεί αρκετά, ωστόσο για εκείνους που έχουν γνώση των πρωταθλημάτων, ξέρουν πως είναι ένα από τα πιο ανερχόμενα σύνολα.
Υπό τις οδηγίες του Μίχαλ Βινιάρσκι (ίσως ο κορυφαίος κόουτς της γενιάς του και τεχνικός της εθνικής Γερμανίας), η Ζαβιέρτσιε μετατράπηκε σε ομάδα που διεκδικεί τίτλους κατακτώντας ένα κύπελλο Πολωνίας πέρυσι, ένα Super Cup φέτος, ενώ έπαιξε σε δύο διαδοχικούς τελικούς πρωταθλήματος.
Ο τραυματισμός του βασικού της διαγωνίου, Κάρολ Μπούτριν, δεν της επέτρεψε να είναι ιδιαίτερα ανταγωνιστική απέναντι στη φετινή πρωταθλήτρια Λούμπλιν και παρά την προσθήκη του Γκιόργκι Γκρόζερ, ο Πολωνός μοιάζει αναντικατάστατος. Όλα δείχνουν πως θα είναι έτοιμος να παίξει στον ημιτελικό.
Η Ζαβιέρτσιε είναι ικανή να κάνει την έκπληξη στον πολωνικό εμφύλιο μιας και στο ρόστερ της διαθέτει παίκτες με εμπειρία από μεγάλα ματς όπως οι Μπιένιεκ – Γκλαντίρ στο κέντρο και ο Αμερικανός Άαρον Ράσελ στα άκρα. Καταπληκτική σεζόν πραγματοποιεί και ο Αυστραλός λίμπερο Λουκ Πέρι που βγάζει μαγικές άμυνες αλλά και ο Πορτογάλος πασαδόρος Μιγκέλ Ταβάρες που πιθανότατα λόγω καταγωγής (;) δεν έχει την προσοχή που θα έπρεπε.
Δεν είναι μια ομάδα που συνηθίζει να δίνει εύκολα πόντους από λάθη ενώ στο παιχνίδι της μπορεί να γίνει χαμαιλέοντας και να προσαρμοστεί πότε με διπλή αλλαγή, πότε με την παρουσία ενός άλλου ακραίου όπως ο Λάμπα.
Και από τον πολωνικό εμφύλιο, πάμε στο ζευγάρι του πρώτου ημιτελικού που θα ανοίξει και την αυλαία του Final Four, με την Περούτζια να αντιμετωπίζει τη Χάλκμπανκ.
Οι Ιταλοί ξοδεύουν έναν σκασμό χρήματα τα τελευταία χρόνια με στόχο να σηκώσουν την ευρωπαϊκή κούπα και να γίνουν η κορυφαία εγχώρια δύναμη. Ως τώρα, η προσπάθεια δεν τους έχει βγει μιας και, όπως έχουμε δει σε άλλα αθλήματα, είναι μια διαδικασία που απαιτεί χρόνο και υπομονή: στοιχεία που μέχρι τώρα δεν έχει δείξει να έχει ο πρόεδρός της…
Η – πιο διψασμένη όλων – Περούτζια διεκδικεί τη δεύτερη παρουσία της σε τελικό μετά το 2017, τότε που είχε στις τάξεις της παίκτες όπως ο Ντε Τσέκο, ο Ατανασίεβιτς, ο Ζάιτσεφ και ο Ποντρασκάνιν, αλλά έχασε από την πανίσχυρη Ζενίτ Καζάν και αρκετά εύκολα.
Το καλοκαίρι επένδυσε στον Ισικάγουα που είναι η ατραξιόν της εθνικής Ιαπωνίας και ο πολύπειρος Άντζελο Λορεντζέτι τον χρησιμοποίησε δίπλα στον Όλεκ Πλοτνίτσκι. Αμφότεροι, ωστόσο, έβγαλαν αρκετά θέματα τραυματισμών στη σεζόν και είχαν και θέματα στην υποδοχή μιας και ο Κολάτσι στη θέση του λίμπερο δεν έχει σταθερά καλή απόδοση στη χρονιά παρά τη μεγάλη εμπειρία του.
Το ιδανικό σχήμα στα άκρα δεν έχει βρεθεί στο 100% για αυτό και σε πολλά παιχνίδια παίζει ο Σεμένιουκ, με το δυνατό στοιχείο της Περούτζια να παραμένει το καλό μπλοκ/άμυνα και η ποικιλία στο σερβίς. Είναι ικανή να σκοτώσει και θεωρητικά έχει το πιο εύκολο έργο στον ημιτελικό με τη Χάλκμπανκ, παρότι τα δύο παιχνίδια που έδωσαν στον όμιλο ήταν πιο «ανοιχτά».
Οι Τούρκοι θα δώσουν επίσημο παιχνίδι μετά από 26 ημέρες και μπαίνουν στον ημιτελικό ως το απόλυτο αουτσάιντερ: Ολοκλήρωσαν τη χρονιά χωρίς τίτλο, εκτός διεκδίκησης πρωταθλήματος και στην 8η θέση στην Τουρκία παρά το εξαιρετικό ρόστερ. Απέλυσε τον Ιγκόρ Κολάκοβιτς και προσέλαβε τον Ράντοστιν Στόιτσεφ, ωστόσο οι Τούρκοι έχουν παρουσιάσει σε όλη τη χρονιά τρομακτικά προβλήματα στην υποδοχή.
Ο Σότολα είναι από τους καλύτερους διαγώνιους στη διοργάνωση με ποσοστά που σε παιχνίδια ξεπέρασαν το 55-60% στην επίθεση, έχει φαρμακερή εκτέλεση στη γρήγορη μπάλα αλλά χρειάζεται και βοήθειες…
Μπορεί να τις βρει από τον Λεάλ που αναβάθμισε την πίσω ζώνη αλλά χωρίς να έχει καλή πρώτη μπάλα; Μπορεί από τον Κόι που είναι πιο ικανός στην ψηλή μπάλα;
Η Χάλκμπανκ – μοναδική τούρκικη ομάδα με παρουσία σε τελικό (2013/14) – είναι το αίνιγμα των ημιτελικών αλλά και μια παγίδα για την Περούτζια αφού εκείνη είναι που θα κουβαλάει την ετικέτα του φαβορί.
Το σίγουρο είναι πως και οι τέσσερις ομάδες δείχνουν ικανές για τον τίτλο και όλες μπορούν να κάνουν το καλύτερο κλείσιμο στη χρονιά. Μόνο για τη Ζαβιέρτσιε και τη Χάλκμπανκ δεν θα γίνει πάντως λόγος για αποτυχία.
ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ FINAL FOUR
Παρασκευή 16/5
Περούτζια – Χάλκμπανκ (21:00)
Σάββατο 17/5
Γιαστρέμπσκι – Ζαβιέρτσιε (15:45)
Κυριακή 18/5
Μικρός τελικός (17:00)
ΤΕΛΙΚΟΣ (21:05)