Συγκλόνισε σε συνέντευξη που έδωσε ο Μικαΐλ Αντόνιο, ο οποίος μίλησε για το σοβαρό τροχαίο ατύχημα που είχε τον περασμένο Δεκέμβριο.
Ο ποδοσφαιριστής της Γουέστ Χαμ αναφέρθηκε πως έζησε όλο αυτό το άσχημο γεγονός, ενώ αποκάλυψε πως πριν λίγες εβδομάδες είδε το κατεστραμμένο του αμάξι, κάτι που τον έκανε να συνειδητοποιήσει πως βρέθηκε κοντά στον θάνατο.
Ωστόσο πλέον έχει αφήσει πίσω του αυτή την άσχημη εμπειρία και δηλώνει σίγουρος πως θα παίξει ξανά ποδόσφαιρο.
Αναλυτικά όσα είπε:
«Ήρθε η αστυνομία κι όταν με εντόπισαν ήμουν ανάμεσα στα δύο καθίσματα. Στην πραγματικότητα δεν ήμουν στη θέση του οδηγού. Είπαν ότι φαινόταν σαν να προσπαθούσα να βγω από το παράθυρο, αλλά επειδή το πόδι μου είχε σπάσει τόσο άσχημα, ο πόνος πιθανότατα με εμπόδισε από το να βγω έξω.
Το πιο δύσκολο πράγμα που έπρεπε να αντιμετωπίσω ήταν οι σκέψεις ότι δεν θα ήμουν εκεί για τα παιδιά μου. Το ότι είμαι καλά με έκανε πιο χαρούμενο, πιο θετικό απέναντι στη ζωή, επειδή είχα ακόμα μία ευκαιρία να ζήσω.
Δεν θυμάμαι τίποτα από εκείνη την ημέρα. Είναι περίεργο, γιατί σε όλη αυτή τη διαδρομή, μου είπαν ότι ήμουν ξύπνιος και μιλούσα σε όλους – στην αστυνομία, στους ανθρώπους και σε αυτόν που με βρήκε. Το πόδι μου έσπασε τελείως και με έβγαλαν και του έβαλαν νάρθηκα στο πλάι του αυτοκινήτου. Το ελικόπτερο δεν μπορούσε να κατέβει και να προσγειωθεί λόγω της καταιγίδας κι έτσι διακομίσθηκα στο νοσοκομείο με ασθενοφόρο.
Ήταν περίεργο συναίσθημα. Απλώς με έκανε να συνειδητοποιήσω πόσο κοντά ήμουν στον θάνατο. Είχα δει τις φωτογραφίες από το αυτοκίνητό μου μετά το ατύχημα, αλλά ήταν 10 φορές χειρότερα. Ήταν ένα απόλυτο χάος και πολύ δύσκολο για μένα».
Για το αν θα ξαναπαίξει ποδόσφαιρο: «Ναι, 100% θα ξαναπαίξω. Σε αυτό είμαι συγκεντρωμένος και γι’ αυτό δουλεύω έξι ημέρες την εβδομάδα. Πάντα ήμουν θετικός. Είναι ένα φρικτό ατύχημα και είναι ένας τεράστιος τραυματισμός. Είναι ο μεγαλύτερος που είχα ποτέ στην καριέρα μου.
Αλλά το γεγονός ότι είμαι ήδη δύο με τρεις μήνες μπροστά από το σημείο που θα έπρεπε να είμαι, ξέρω ότι θα παίξω ξανά. Ήμουν ένας από τους πιο γρήγορους στη Γουέστ Χαμ. Άρα το σώμα μου δεν ήταν το σώμα ενός 34χρονου πριν πάθω το ατύχημα ούτως ή άλλως. Οι άνθρωποι πάντα αμφέβαλλαν. Η ψυχική μου δύναμη είναι κάτι στο οποίο πάντα πίστευα και αυτό είναι απλώς ένα ακόμα εμπόδιο και δεν πρόκειται να με σταματήσει».