Κρατώντας ένα πλακάτ με μήνυμα «δεν έχω οξυγόνο» η πρόεδρος του Συλλόγου Θυμάτων, Μαρία Καρυστιανού αναφέρθηκε στον αγώνα των οικογενειών για δικαιοσύνη λέγοντας ότι «ανακαλύψαμε δυνάμεις που αγνοούσαμε ότι υπάρχουν».
«Φοβούνται μη τυφλωθούν από το φως που εκπέμπουμε» δήλωσε απευθυνόμενη στο συγκεντρωμένο πλήθος που αποδοκίμαζε την κυβέρνηση.
Στην ομιλία της η κυρία Καρυστιανού δήλωσε απευθυνόμενη στην Μάρθη, την 20χρονη κόρη της που έχασε τη ζωή της στο σιδηροδρομικό δυστύχημα: «Αγαπημένο μου παιδί, δυο χρόνια πέρασαν από εκείνη τη μαύρη νύχτα. Καρδούλα μου, όλοι σήμερα μαζευτήκαμε εδώ για σένα. Για σένα κορίτσι μου και για όσους δεν φτάσατε ποτέ.
Σαν σήμερα νιώσαμε ότι πεθάναμε μαζί σας. Στις 28 Φλεβάρη του ’23 ξημέρωσε για 57 οικογένειες αλλά και για τις οικογένειες σε όλη την Ελλάδα η μέρα που συγκλόνισε και πάγωσε την ύπαρξή μας. Για όσους από εμάς είχαμε τα παιδιά μας και τους αγαπημένους μας στο τρένο ένα μέρος της ψυχής μας παραμένει μαζί τους και δεν θα επιστρέψει ποτέ. Μέσα στον αλόγιστο πόνο και την ασύλληπτη πραγματικότητα. Κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί τι αρχίζει από την πρώτη στιγμή.
Δίπλα μας, σε αυτόν τον Γολγοθά στέκονται μόνιμοι φύλακες βοηθοί οι 57 ψυχές. Αυτές μας καθοδηγούν. Με ό, τι μας έχει απομείνει προχωράμε μπροστά με ευλαβική προσήλωση μόνο στην αλήθεια και τη δικαιοσύνη. Φαίνεται, πως περνώντας ο καιρός, η οργή μας αρχίζει να παίρνει το μέγεθος που αρμόζει στην κατάσταση» δήλωσε επευφημούμενη από τον κόσμο.
«Ο πόνος φούντωσε και έγινε ορμή. Αντιλαμβανόμαστε καθημερινά όλο και περισσότερο το βάθος της σήψης και της προδοσίας. Καθημερινά εμφανίζεται μπροστά μας το τέρας της διεφθαρμένης εξουσίας. Σε συνεχή εγρήγορση αποφεύγουμε τις πονηρές παγίδες τους και το δόλο που ντύνεται κουστούμια, προσποιητά χαμόγελα και ξεδιάντροπες παραπλανητικές δηλώσεις», σημείωσε.
Συνεχίζοντας την ομιλίας της είπε στον κόσμο: «Ανακαλύψαμε δυνάμεις που πρωτύτερα αγνοούσαμε πως υπάρχουν. Τις μητέρες μας ευλόγησε η φύση και ο Θεός να θρέφουμε, να θεραπεύουμε και να προστατεύουμε τα παιδιά μας. Ως μανάδες οφείλουμε να διαφυλάξουμε ό,τι απέμεινε από τα παιδιά μας, τη μνήμη τους. Ως μανάδες έχουμε χρέος να επιφέρουμε την ασφάλεια για τα παιδιά που είναι στη ζωή και αυτά που θα έρθουν στη ζωή», είπε.
«Όποιος τα βάζει με τη φύση, νομοτελειακά γίνεται δέκτης πολλών δεινών και συμφορών. Η αγάπη της οικογένειας δεν κατάφερε να δώσει το πολύτιμο οξυγόνο εκείνη τη φονική στιγμή στους ανθρώπους της. Όμως, στο σήμερα η αγάπη μας δημιούργησε μια πελώρια ένωση και αγκαλιά στην οποία ανήκουμε όλοι όσοι βρισκόμαστε εδώ, όσοι συναντήθηκαν απανταχού στη γη με ιερό σκοπό την κάθαρση ενός ολόκληρου λαού. Μια ένωση πολυπόθητη για την κάθαρση της ελληνικής ψυχής. Μπορούμε και θα φέρουμε το θαύμα της Δικαιοσύνης στη χώρα μας και πάλι, μέσα από την αληθινή και όχι την κατ’ επίφαση εξιχνίαση του εγκλήματος στα Τέμπη».