Η κανονική περίοδος του πρωταθλήματος φτάνει στο τέλος της και πια με σιγουριά μπορούμε να πούμε ότι η πρώτη τριάδα κλείδωσε.
Ο Παναθηναϊκός όριζε (και συνεχίζει να το κάνει) τη μοίρα του για την πρώτη θέση αφού με το +6 και δύο αγωνιστικές να απομένουν έχει το περιθώριο για στραβοπατήματα πριν τα πλέι οφ. Οι Πράσινοι φέτος παίζουν – ειδικά στο side out – απλά, με τον Θανάση Πρωτοψάλτη να είναι ο MVP και ηγέτης τους και τον Πάτρικ Γκάσμαν να αποδίδει εξαιρετικά σε επίθεση και σερβίς.
Σαφής βελτίωση με καλή υποδοχή
Το τελευταίο διάστημα ο Μαξ Έλγκερτ έχει παρουσιάσει βελτίωση και με καλή υποδοχή – που προσφέρει η τριάδα στην πίσω ζώνη – τα πάει πολύ καλά όπως φάνηκε και στη Νέα Σμύρνη: εκεί η ομάδα του Δημήτρη Ανδρεόπουλου υπέπεσε σε λιγοστά λάθη για τα δεδομένα του παιχνιδιού και επιβεβαίωσε κόντρα (και) στον Μίλωνα πως έχει χτίσει σκληρό χαρακτήρα για τα πλέι οφ που είναι και το μέγιστο ζητούμενο σε μια σεζόν που η Ευρώπη ολοκληρώθηκε από νωρίς.
Η πίεση θα αρχίσει να αυξάνεται σε σειρές αγώνων στο πρωτάθλημα – και στο Κύπελλο – και προτεραιότητα θα αποτελέσει για τον Παναθηναϊκό να συνεχίσει να έχει επιθετική προσφορά και από τους τρεις περιφερειακούς του, αφού ούτως ή άλλως από τον Γκάσμαν παίρνει πολύ υψηλό αριθμό πόντων.
«Ο Παναθηναϊκός δείχνει το τελευταίο διάστημα ότι έχει χτίσει πολύ ισχυρή συνήθεια στο να νικάει. Τρεις μήνες στο πρωτάθλημα και έχει τον τρόπο να παίρνει τα παιχνίδια». Ο ρεπόρτερ στην ΕΡΤ αποτύπωσε την πραγματικότητα μιλώντας στον Δημήτρη Ανδρεόπουλο μετά τη νίκη απέναντι στον Μίλωνα.
Προσπαθώ – μάταια – να καταλάβω τι στραβό είπε για να απαντήσει (ξανά) ειρωνικά ο κ. Ανδρεόπουλος: «Γιατί είδατε κάτι διαφορετικό από τον Παναθηναϊκό πριν από τους τρεις μήνες που αναφέρατε; Από την 1η αγωνιστική έχει κάνει εξαιρετικά παιχνίδια».
Ας πούμε, λοιπόν, ότι ούτε ο Γκάσμαν είχε αξιοποιηθεί σωστά, ούτε ισορροπία στην επίθεση υπήρχε (έλειπε και ο Φαν Χάρντερεν για τον οποίο δεν ερωτήθηκε ποτέ για τη φύση του τραυματισμού δημόσια), ούτε εξαιρετικά ήταν τα παιχνίδια, με μέτριες ως κακές/πολύ κακές εμφανίσεις σε ήττες/αποκλεισμούς με Ολυμπιακό, Κηφισιά και Τουρκουά. Ακόμα και στο 3-2 με τον Μίλωνα εντός έδρας δεν ήταν καλή η εικόνα.
Τι κακό είχε η διαπίστωση του ρεπόρτερ της ΕΡΤ; Καλό είναι να σεβόμαστε ειδικά όταν μας σέβονται. Εκτός φυσικά αν πρέπει να δοθεί συγκεκριμένη λίστα δημοσιογράφων και ερωτήσεων. Πολύ άσχημο όλο αυτό για την εμπειρία του πρώην ομοσπονδιακού προπονητή και δεν ήταν η πρώτη φορά που συνέβη. Δεν κάνει μόνο εκείνος τη δουλειά του αξιοπρεπώς, την κάνουν κι άλλοι.
Δεν είναι μόνο θέμα παικτών ο πρωταθλητισμός στον Μίλωνα
Γενικά με τις δηλώσεις δεν έχει πάει καλά το πράγμα φέτος. Και αυτές του Σάκη Ψάρρα στην ήττα από την Κηφισιά ήταν επιεικώς άστοχες. Το να βγάζεις στη σέντρα παίκτες που «δεν μπορούν να διαχειριστούν την πίεση του πρωταθλητισμού και δεν αντέχουν τον Μίλωνα ψηλά» λες και είναι όλοι παλιοί στην ομάδα ή λες και χτύπησαν την πόρτα της ομάδας και μπήκαν μέσα τυχαία, δεν είναι και το πιο ενδεδειγμένο για έναν οργανισμό που δεν ξέρει να κάνει πρωταθλητισμό από τη φύση του.
Δεν είναι μόνο οι παίκτες, είναι όλο το περιβάλλον, χώρια του ότι ο πρωταθλητισμός έρχεται ως φυσική συνέχεια ετών.
Κατά τα άλλα, ο Ράσελ είναι πραγματικά θεαματικός και έχει στιγμές που δεν περιορίζεται ειδικά από τα εννέα μέτρα. Δυστυχώς, ο Αμερικανός είναι αρκετά μόνος του στην ψηλή μπάλα ενώ ο Γιαμαμότο έχει τρομακτικό πρόβλημα στο να παίξει πρώτο χρόνο.
Δεν ξέρω πώς θα κλείσει τη σεζόν, προσωπικά τη βρίσκω μια κακή επιλογή στην πάσα που δεν βγήκε. Κι αυτό δεν είναι… καταστροφικό γιατί συμβαίνει παντού. Δεν σημαίνει ότι ο Σάκης Ψάρρας δεν είναι καλός προπονητής ή recruiter.
Έχουμε δει ονόματα κι ονόματα να μην πιάνουν στην Ελλάδα, ομάδες κι ομάδες να κάνουν κακές επιλογές. Δεν τελείωσε ο κόσμος και δεν χρειάζεται να βροντοφωνάζουμε δημόσια ότι φτιάξαμε το ρόστερ της επόμενης σεζόν ακυρώνοντας αυτούς που προσπαθούν.
Το βασικό ζήτημα του Ολυμπιακού είναι η διαχείριση
Όσον αφορά στην ιστορική νίκη του Φλοίσβου απέναντι στον Ολυμπιακό, η επιτυχία του Κώστα Αρσενιάδη είναι μεγάλη. Μετέτρεψε ένα κακό σύνολο σε ανταγωνιστική ομάδα με μία εξαιρετική προσθήκη στη διαγώνιο και η βαθμολογία δεν αντικατοπτρίζει το πόσο καλά παίζει πια η ομάδα του Παλαιού Φαλήρου.
Και το τρίποντο, μα κυρίως η εμφάνιση επιβεβαιώνουν τα αγωνιστικά άλματα του Φλοίσβου κόντρα στους Ερυθρόλευκους που για ακόμα μια φορά φέτος – με βασικούς και έμπειρους παίκτες – δεν μπορούν να κλείσουν σετ από το 18-22. Σύμπτωση επαναλαμβανόμενη παύει να είναι σύμπτωση και η κούραση δεν μπορεί να αποτελεί για τα πάντα δικαιολογία.
Αν υπάρχει κόπωση, υπάρχει και ο πάγκος. Ο Δαλακούρας μπορεί να ξεκουράσει τον Πέριν όταν ο Καναδός κάνει τρία απανωτά λάθη στην επίθεση, ο Ζουπάνη μπορεί να παίξει αντί του Ατανασίεβιτς που από σετ σε σετ έχει άλλη εικόνα, ο Χασμπάλα μπορεί να φρεσκάρει την πάσα – παρά την απειρία του – σε τέτοια ματς που εν πολλοίς ελάχιστη βαθμολογική σημασία έχουν.
Η φετινή διαχείριση είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα του Ολυμπιακού που παρατάχθηκε με βασικούς – εξαιρουμένου του Αρμενάκη – στο Σοφία Μπεφόν και εν τέλει ούτε κέρδισε, ούτε καλή εικόνα είχε και οι έξι στους επτά επιβαρύνθηκαν αγωνιστικά.
Είναι κάτι παραπάνω από πιθανό οι Ερυθρόλευκοι να κλείσουν τη σεζόν με 50 παιχνίδια σε όλες τις διοργανώσεις. Είναι μακράν η πιο ταλαιπωρημένη ομάδα και δεδομένα τα επίπεδα ενέργειας δεν θα είναι ίδια με αυτά των ανταγωνιστών.
Όσο όμως ο Αντρέα Γκαρντίνι δεν παίρνει απόφαση να εστιάσει στη συντήρηση δυνάμεων των παικτών που δεν είναι πρώτη νιότη, τόσο πιθανότερο είναι στην τελική ευθεία της σεζόν να χαθεί κυρίως το καθαρό μυαλό.
«Δεν είχαμε ενέργεια, δεν είχαμε συγκέντρωση, σε αντίθεση με τον Φλοίσβο που έπαιξε εξαιρετικά. Πάλεψαν κάθε πόντο, έδωσαν μάχη. Κάναμε αρκετά λάθη, δεν ήμασταν τόσο συγκεντρωμένοι, ήμασταν σοφτ», είπε στις δικές του δηλώσεις ο Ιταλός προπονητής που πιθανότατα υπερτίμησε τα αποθέματα ενέργειας των βασικών παικτών του.
Το Τετάρτη – Σάββατο (με ξεκίνημα σεζόν χωρίς προετοιμασία και επίσημα ματς στα μέσα Σεπτεμβρίου) είναι εξαντλητικό. Και όταν δεδομένα υπάρχουν ορισμένα θέματα (όπως στην υποδοχή εδώ και σημαντικό διάστημα), το να τραβάνε το κουπί οι ίδιοι και οι ίδιοι, δεν μοιάζει και τόσο σόφρον…
ΥΓ.1: Τα μάθατε τα νέα; Η ΕΣΑΠ που για δεύτερη σερί σεζόν δεν αναρτά δημόσια την προκήρυξη (έχει να ασχοληθεί με άλλα σάιτ, που να προλάβει το δικό της), ενημερώνει πώς υποβιβάζεται η κάθε ομάδα μέσα από τα match reports! Ιταλοί και Πολωνοί φάτε τη σκόνη μας και μάθετε πώς γίνεται η δουλίτσα…
Για του λόγου το αληθές…
ΥΓ.2: Κώστας Χριστοφιδέλης ο προπονητής της χρονιάς χωρίς ναι μεν αλλά. Την ομάδα με το μικρότερο μπάτζετ την έκανε να διεκδικεί τετράδα ως το τέλος. Δύσκολα θα τα καταφέρει, αλλά αξίζουν συγχαρητήρια για τη συνέπεια, τη σοβαρότητα, την πίστη στο υλικό και τον σεβασμό που δείχνει ο ομοσπονδιακός προπονητής στο άθλημα.