Είναι από τις βραδιές που μεγαλώνουν το «εμείς» κι όχι το «εγώ» μίας ομάδας. Βέβαια, παίζει ρόλο και ποιο από τα δύο τοποθετείται ψηλότερα στην ιεραρχία του συνόλου. Στην περίπτωση του Ολυμπιακού κι όσο βρίσκεται ο Μπαρτζώκας στον πάγκο της ομάδας, το «εμείς» είναι η ασπίδα κόντρα σε κάθε εγωισμό και έτσι πορεύονται οι Ερυθρόλευκοι προς μία ακόμη κορυφή στην regular season της Euroleague.
Μα καλά και η κατάρα της πρωτιάς, αναρωτιέται ή και φοβάται κανείς. Κι’ όμως, αυτή η ομάδα φαίνεται πως δεν λογαριάζει από κατάρες και φόβο. Παίζει παντού για τη νίκη. Παίζει με έναν χαρακτήρα που σπάνια συναντάς. Παίζει με αυτοπεποίθηση, με σεβασμό στην προσπάθεια (και) του αντιπάλου, με σιγουριά, με μία διαφορετική κλάση. Παίζει το πιο ξεχωριστό μπάσκετ στην Ευρώπη κι αφήνει τους άλλους να το λένε.
Ο Ολυμπιακός δίχως δύο βασικούς πυλώνες του φετινού ρόστερ (Γουόκαπ – Βιλντόσα) πήγε σε Παρίσι και Βαρκελώνη γνωρίζοντας πως κόντρα σε Παρί και Μπαρτσελόνα, θα χρειαστεί να κερδίσει ξανά και τα προβλήματα. Και την κούραση. Και το κατάφερε με ένα ηχηρό 2/2 στέλνοντας νέο μήνυμα σε όλη την Ευρώπη πως είναι ανθεκτικός στις δυσκολίες και φτιαγμένος για μεγάλα πράγματα.
Φέτος, έχει Βεζένκοφ αλλά κι έναν Γάλλο ψυχρό «εκτελεστή» να τον βγάζουν από τη δύσκολη θέση στα δύσκολα. Το βράδυ της Παρασκευής στο «Παλάου Μπλαουγκράνα» ο Εβάν Φουρνιέ το… ξεφούρνισε ξανά και έδωσε στην ομάδα του τεράστια αυτοπεποίθηση με το βλέμμα ήδη στα playoffs. Ο τύπος με το «94» δεν το πανηγύρισε καν. Τόσο ψυχρός «killer». Δεν είναι δα και η πρώτη φορά που βάζει ένα τέτοιο buzzer-beater στην καριέρα του. Και σίγουρα δεν ήταν η τελευταία. Το ακόμα καλύτερο το φυλάει για το τέλος.
Την ίδια ώρα ο Γουίλιαμς-Γκος φεύγει από Γαλλία και Ισπανία με μία τεράστια απόδειξη στις αποσκευές του. Και την εκτίμηση του Μπαρτζώκα προς το πρόσωπό του στα ύψη. Κι αυτό γιατί για άλλη μία φορά έβαλε το «εμείς» πάνω από το «εγώ». Έπαιξε για… τρεις πόιντ-γκαρντ απέναντι σε Παρί και Μπάρτσα όντας όχι απλά καταλυτικός, αλλά απολαυστικός, ανθεκτικός, τρομακτικά συνεπής σε όλες τις δύσκολες δουλειές που τού ανατέθηκαν. Στις καλές του βραδιές, δεν βλέπει κανέναν. Όπως είχε πράξει και στην αγαπημένη του Βιτόρια απέναντι στην Μπασκόνια, τότε ως MVP των Πειραιωτών ξανά εν τη απουσία του Τόμας Γουόκαπ.
Ο Ολυμπιακός, γενικότερα, στις καλές του βραδιές δεν βλέπει κανέναν. Είτε παίζει στο ΣΕΦ είτε εκτός. Και οι φετινές καλές του βραδιές είναι ήδη αρκετές για να τον οδηγήσουν εκεί που ονειρεύεται, εκεί που τού αξίζει, εκεί όπου στο τέλος θα κριθεί. Ελπίζοντας πως τούτη τη φορά, το μπάσκετ θα τον δικαιώσει.