Μέσα σε κλίμα συγκίνησης τελείται αυτήν την ώρα, στη Μητρόπολη Αθηνών, η εξόδιος ακολουθία του Μίμη Δομάζου, ενώ η ταφή θα γίνει από το Ά Νεκροταφείο. Συγγενείς, φίλοι και πλήθος κόσμου βρίσκονται όλοι εκεί για να αποχαιρετίσουν τον άνθρωπο που χάρισε στον ελληνικό ποδόσφαιρο συναρπαστικές στιγμές με το ταλέντο, το ήθος και τον χαρακτήρα του.
Σύσσωμη η παναθηναϊκή οικογένεια, φίλοι, συγγενείς, ακόμα και φίλαθλοι άλλων ομάδων βρέθηκαν στην Μητρόπολη Αθηνών για να αποχαιρετήσουν τον Μίμη Δομάζο. Το «παρών» στην τελετή, μεταξύ άλλων, έδωσαν ο Γιάννης Αλαφούζος, ο Ρουί Βιτόρια, ο Τάκης Οικονομόπουλος, ο Κριστόφ Βαζέχα, ο Γιούζεφ Βάντσικ και ο Τότης Φυλακούρης.
Ο ισχυρός άνδρας της ΠΑΕ Παναθηναϊκός, Γιάννης Αλαφούζος, ήταν μεταξύ εκείνων που εκφώνησαν τον επικήδειο για τον Μίμη Δομάζο και η συγκίνηση του ήταν φανερή.
Αναλυτικά όσα ανέφερε:
«Η παρουσία της αθλητικής και της πολιτικής ηγεσίας σήμερα δείχνει το μέγεθος της αναγνώρισης και της τιμής που δείχνει η Ελλάδα στον Μίμη Δομάζο. Τον κορυφαίο Έλληνα ποδοσφαιριστή για την ανεκτίμητη προσφορά του. Τον Στρατηγό. Προσωνύμιο απόλυτα ταιριαστό με την όλη του παρουσία εντός κι εκτός του αγωνιστικού χώρου. Κατά την διάρκεια των αγώνων ήταν πάντα αυτός που έπαιρνε τον αγαπημένο μας Παναθηναϊκό από το χέρι για να τον οδηγήσει σε νίκες, σε θριάμβους, σε μοναδικά επιτεύγματα.
Αλλα κι εκτός αγώνων ήταν ο αδιαμφισβήτητος ηγέτης στα αποδυτήρια. Οι αμέτρητες αφηγήσεις των ποδοσφαιριστών εκείνης της γενιάς του έδειξαν πως υπήρξε ο πρώτος Έλληνας επαγγελματίας ποδοσφαιριστής. Είχε την ευλογία του ταλέντου, την θέληση να το εξελίξει, το μυαλό να το απογειώσει, το πάθος του νικητή και την καρδιά του ατρόμητου μπροστάρη. Μπροστάρης μιας ολόκληρης γενάς.
Ενέπενυσε εκατομμύρια φιλάθλους κι έγινε συνώνυμο της ποδοσφαιρικής αυθεντίας. Χάρισε πολλά στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Για εμάς στον Παναθηναϊκό ήταν σύμβολο, η σημαία μας. Μας προσέφερε μοναδικές στιγμές χαράς και δόξας, στιγμές που κάναμε όνειρα πολύ μεγαλύτερα από κείνα που μπορούσαμε να φανταστούμε.
Όπως εκείνος το βράδυ στο Γουέμπλεϊ το 1971, όταν μπήκε πρώτος στο γήπεδο του Λονδίνου, κοίταξε στα μάτια τα ποδοσφαιρικά μεγαθήρια του Άγιαξ και όρθωσε το ανάστημά του. Τον έλεγαν κοντό μα ήταν γίγαντας. Χάρη σ’ αυτόν εκατομμύρια άνθρωπο πίστευαν ότι όλα είναι δυνατά. Τον ευχαριστούμε για όλα. Είναι χρέος μας να μείνει αξέχαστη η μνήμη του Στρατηγού και δεσμεύομαι πως όσο βρίσκομαι στον σύλλογο το αστέρι του θα λάμπει πάντα στον ουρανό του Παναθηναϊκού».