Παρότι η ανθρωπότητα υπάρχει εδώ και εκατομμύρια χρόνια, είναι κοινώς αποδεκτό πως ό,τι είμαστε σήμερα οφείλεται σε πολύ μεγάλο βαθμό σε αυτό που οι επιστήμονες αποκαλούν «κλασική αρχαιότητα». Μια περίοδος σχεδόν τεσσάρων αιώνων (από τον 8ο μέχρι τον 4ο π.Χ.) που είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τη δράση αλλά και τις επιρροές της αρχαίας Ελλάδας, συνέβαλε δραματικά στο να διαμορφωθεί μια κοσμοθεωρία που σε πλείστες περιπτώσεις μοιάζει αξεπέραστη ακόμα και στην εποχή του ίντερνετ και της Τεχνητής Νοημοσύνης.
Θεωρίες, επιστήμες και επιτεύγματα που σήμερα θεωρούνται αυτονόητα σχεδόν σε κάθε σημείο του πλανήτη έχουν σε μεγάλο βαθμό τη ρίζα τους στη συγκεκριμένη περίοδο της αρχαιότητας, η οποία εστιάζεται στη Μεσόγειο και έχει απολύτως αρχαιοελληνικό χρώμα.
Από τα μαθηματικά και τους Ολυμπιακούς Αγώνες μέχρι το θέατρο και τη δημοκρατία, ο αρχαιοελληνικός τρόπος σκέψης διαπότισε το ανθρώπινο είδος και επηρέασε όπως κανένας άλλος σχεδόν κάθε πολιτισμό που ακολούθησε. Ποιος είπε όμως ότι οι ελληνικές ανακαλύψεις και εφευρέσεις σταμάτησαν στην αρχαιότητα;
Κάποιοι νεοέλληνες συνεχίζουν ακόμα και μέσα στο 2025 να εντυπωσιάζουν με τη σκέψη τους, έστω κι αν η δραστηροποίησή τους κινείται αυστηρά μέσα στο πλαίσιο της Super League. Όπως συνέβη το απόγευμα της Κυριακής, όταν παρασχέθηκαν αποδείξεις από τα νέα επινοητικά διανοήματα κάποιων φωτισμένων συμπατριωτών μας, οι οποίοι βαδίζουν πιστά στα χνάρια των αρχαίων προγόνων μας.
Αυτό που άλλοι θα χρειάζονταν μήνες, ίσως και χρόνια για να το συλλάβουν, κάποια δαιμόνια ελληνικά μυαλά το επινόησαν σχεδόν σε πραγματικό χρόνο. Για να είμαστε ακριβείς, με μια μικρή καθυστέρηση η οποία ήταν ικανή να εκθέσει τους λιγότερο σκεπτόμενους που πρόλαβαν να μιλήσουν για «έγκλημα».
Απόγευμα Κυριακής 12 Ιανουαρίου 2025, ο ελληνικός τρόπος σκέψης υπενθύμισε ότι παραμένει ισχυρότατος. Επιπλέον, έδειξε σε όλους ότι μπορεί να λειτουργήσει αποτελεσματικά και υπό καθεστώς αφόρητης πίεσης, όπως αυτό που δημιουργήθηκε μετά το χοντρό κάζο του Παναθηναϊκού στις Σέρρες. Διαβάζοντας τους τίτλους περί «εγκλήματος Ντραγκόφσκι» ακόμα και σε συμμαχικά σάιτ, μεγάλα μυαλά των Πρασίνων αρχικώς ταράχθηκαν και στη συνέχεια σκέφτηκαν, αναζήτησαν, τηλεφώνησαν, μέχρι να καταλήξουν σε μια σπουδαία επινόηση. Η οποία αποδεικνύει ότι αποτελούν φυσική συνέχεια των λαμπρών μυαλών της κλασικής ελληνικής αρχαιότητας.
Μέσα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, η ιδέα που πέρασε από αρκετές αποτυχημένες στάσεις («ο διαιτητής δεν κοιτούσε καν», «δεν ήταν βίαιο χτύπημα», «ήταν εκτός περιοχής») εντέλει αποκρυσταλλώθηκε στην απαράμιλλης διάνοιας διατύπωση «υπήρξε παρεμπόδιση στον Ντραγκόφσκι, άρα δεν υπάρχει πέναλτι παρά μόνο κόκκινη κάρτα».
Αυτή η σπουδαία επινόηση προκάλεσε ραγδαία αύξηση της νοημοσύνης. Άνθρωποι που δύσκολα αποφεύγουν το ορθογραφικό λάθος σε λέξεις με λιγότερα γράμματα απ’ ό,τι η Καλαμάτα (σ.σ. όπως άκρως χιουμοριστικά είχε επισημάνει ο Γιώργος Μπαρτζώκας πριν από μερικούς μήνες) ξεκίνησαν να επικαλούνται εδάφια κανονισμών που λίγη ώρα νωρίτερα θα τους φαίνονταν το ίδιο κατανοητά με κείμενο του Κομφούκιου. Στα μανδαρίνικα.
Καμία απολύτως σημασία δεν έχει το γεγονός πως βασική προϋπόθεση για την εφαρμογή των συγκεκριμένων κανονισμών είναι να υπάρξει η παράβαση στην οποία αναφέρονται. Αλίμονο αν η ανθρωπότητα επέτρεπε σε τόσες μικρές λεπτομέρειες να αποτελέσουν τροχοπέδη στην πρόοδο και την εξέλιξή της.
Στην τελική, ποιο ευήκοον ους θα είχε τη διάθεση να χαλάσει ένα τόσο υπέροχο εύρημα της ανθρώπινης φαντασίας; Για ποιον λόγο να στενοχωρήσει τον Γιάννη Αλαφούζο και τους αμέτρητους υπαλλήλους του, επισημαίνοντας έστω το προφανές; Διότι είναι παραπάνω από προφανές ότι δεν γίνεται να στοιχειοθετηθεί παρεμπόδιση σε ακίνητο τερματοφύλακα από παίκτη που του γυρίζει την πλάτη και απομακρύνεται, για να σταματήσει μονάχα όταν ο τερματοφύλακας τον σπρώχνει προκλητικά από πίσω και μάλιστα σε απόσταση μερικών μέτρων.
Στα περίπου πέντε δευτερόλεπτα που μεσολαβούν από τη στιγμή που πιάνει την μπάλα ο Ντραγκόφσκι μέχρι την κουτουλιά στον Μπετανκόρ, ο γκολκίπερ του Παναθηναϊκού δεν έχει την παραμικρή διάθεση να παίξει γρήγορα ή έστω να προχωρήσει το παιχνίδι ώστε να μπορεί κάποιος να ισχυριστεί πως ο αντίπαλός του τον παρεμπόδισε σε οτιδήποτε.
Οι κινήσεις του Πολωνού τερματοφύλακα είναι αργές, νωχελικές και όχι τυχαία αφού η ομάδα του προηγείται και ο ίδιος φαίνεται πως ψάχνει κάθε αφορμή προκειμένου να χασομερήσει με το σκορ στο 1-2 και τα πόδια των συμπαικτών του να βαραίνουν όσο περνάει η ώρα. Γι’ αυτό σπρώχνει τον Μπετανκόρ από πίσω, γι’ αυτό και ανοίγει έναν σύντομο διάλογο μαζί του ο οποίος ολοκληρώνεται με το ατράνταχτο επιχείρημα της κουτουλιάς.
Δυστυχώς για τον εξαίρετο κύριο Παναγιώτη (Τάκη) Βαρούχα, η λαμπρή επινόηση της «παρεμπόδισης στον Ντραγκόφσκι» δεν θα πιστωθεί στον ίδιο αφού λίγες ώρες νωρίτερα είχε διαρρεύσει προς συγκεκριμένες κατευθύνσεις από άλλα πεφωτισμένα μυαλά. Ο μόνος τρόπος για να του αναγνωριστεί η πατρότητα της επινόησης είναι να παραδεχθεί ο ίδιος ή κάποιος άλλος μάρτυρας πως πρώτος εκείνος έσπευσε να πει το δικό του «Εύρηκα» ως άλλος Αρχιμήδης στον ιδιοκτήτη του Παναθηναϊκού.
Θα μπορούσε να έχει προέλθει η επινόηση από γυναικείο μυαλό και αντί για τον νέο Αρχιμήδη να πρέπει να αναζητούμε μια Αρχιμήδω; Η woke agenda επιβάλλει να λαμβάνουμε πολύ σοβαρά υπόψη κάθε ενδεχόμενο, μακριά από τα στερεότυπα της πατριαρχίας που οφείλουμε να καταπολεμούμε σε κάθε ευκαιρία.
Η κυρία Λαμπαδαρίου για παράδειγμα εμφανίζεται τον τελευταίο καιρό σε μεγάλη φόρμα, έχοντας αφήσει οριστικά πίσω της το ατόπημα του Οκτωβρίου όταν πήγε κόντρα στον εργοδότη της αλλά και στους υπόλοιπους συντελεστές της καταπληκτικής εκπομπής του ΣΚΑΪ «monobala». Όπως λέμε monopoly, monoblock κλπ. Όπου «ατόπημα» η επιμονή της να μη συμφωνεί με τις φωνές του επίσημου Παναθηναϊκού (και των επίσημων δημοσιογράφων του Γιάννη Αλαφούζου) για πέναλτι υπέρ των Πρασίνων στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό.
Έχοντας ξεπεράσει πλέον το αρχικό τρακ, η έξοχη τηλεκριτικός διαιτησίας έδειξε την κλάση της το βράδυ της Κυριακής για ακόμα μια φορά. Όχι μόνο μίλησε για την περιβόητη «παρεμπόδιση Ντραγκόφσκι» που έχει πάρει πλέον περίοπτη θέση στη λίστα με τις δημοφιλέστερες θεωρίες συνομωσίας παγκοσμίως, αλλά εξήγησε με σαφήνεια και περιεκτικότητα πως ενώ ο Ροντινέι κάνει πέναλτι, το τράβηγμα της φανέλας του Ορτέγκα ήταν στιγμιαίο και άρα δεν γίνεται να υπάρξει πέναλτι από τη στιγμή που το χρώμα της ήταν ερυθρόλευκο.
Όπως ασφαλώς και δεν υπήρχε κανένα φάουλ του Μορόν στον Μπιανκόν, αφού οι παίκτες του Ολυμπιακού είναι παλικάρια και δεν γίνεται να διαμαρτύρονται επειδή ένας αντίπαλος τους τράβηξε, τους πάτησε και στη συνέχεια τους ανέτρεψε με καρατιά. Κάπου έλεος δηλαδή.
Προς το παρόν η επινόηση «παρεμπόδιση του Ντραγκόφσκι» είναι αγνώστου πατρότητας (ή μητρότητας, μην τα ξαναλέμε). Μέχρι λοιπόν να αποδοθεί σε κάποιο πρόσωπο, όλοι οι Έλληνες θα πρέπει να νιώθουμε περήφανοι για την αποδεδειγμένη συνέχεια του αρχαιοελληνικού πνεύματος ως τις μέρες μας, καθότι επινοήσεις σαν κι αυτή έγραψαν τους προγόνους μας με χρυσά γράμματα στα κατάστιχα της παγκόσμιας ιστορίας…