Θα αναρωτιέστε τι σχέση έχουν όλα αυτά τα ονόματα μαζί στον ίδιο τίτλο. Για να βρεθεί η άκρη του νήματος, θα πρέπει να προστεθεί ο «άγνωστος» συντελεστής που λέγεται «γηπεδούχος ΑΕΚ»…
Από τότε που μπήκαμε στην τρέχουσα δεκαετία, ο Ολυμπιακός για τον έναν ή τον άλλο λόγο είναι σα να μπαίνει σε μαύρη τρύπα όταν πηγαίνει στο ΟΑΚΑ για να αντιμετωπίσει την Ένωση. Στη χρονιά της επιστροφής του Βαλβέρδε, ήταν το γκολ… καπνογόνο του Ντιοπ που έκρινε το ματς, ενώ την αμέσως επόμενη η μπίλια έκατσε στο 1-1. Στην τελευταία δε σεζόν των κιτρινόμαυρων με το παλιό… ΑΦΜ ήρθε εκείνο το 0-4, το οποίο όμως μπαίνει σε διαφορετική ζυγαριά αν σκεφτείς τι σόι ρόστερ είχε εκείνη η ΑΕΚ.
Από την εποχή της επιστροφής στη Σούπερ Λιγκ, η Ένωση βρίσκει πάντα τον τρόπο να διώχνει τον Ολυμπιακό από το ΟΑΚΑ στενοχωρημένο. Τη χρονιά του Μάρκο Σίλβα ήταν εκείνη που στέρησε στον Θρύλο το αήττητο, με Καλογερόπουλο να δίνει ρεσιτάλ εν είδει προφήτη της «εξυγίανσης» που ερχόταν.
Την επόμενη σεζόν ο Ολυμπιακός του Μπέντο έφυγε ξανά ηττημένος: ο Μάνταλος δεν έδωσε ένα καθαρό πέναλτι στον Μποτία στην αρχή του β’, αυτό όμως δεν αλλάζει το γεγονός πως οι ερυθρόλευκοι ήταν κάκιστοι και πως για δεύτερη σερί παρουσία στο ΟΑΚΑ αδυνατούσαν να βγάλουν καθαρή ευκαιρία. Ε, μετά ήρθε ο Χάσι και το γλυκό έδεσε.
Έπειτα από 24 (23μισι για την ακρίβεια) χρόνια, η ΑΕΚ θα φιλοξενήσει ξανά τον Ολυμπιακό ως πρωταθλήτρια. Την περασμένη φορά το σκορ ήταν 2-2: ο Μπατίστα είχε βάλει τα δυο γκολ των Πειραιωτών, ο Σαραβάκος και ο Σταματής εκείνα των κιτρινόμαυρων. Τι θα γίνει τώρα; Ένας θεός το ξέρει…
Απέναντι σε μια ομάδα με πολύ μεγάλη ομοιογένεια, θα παραταχθεί ένα σύνολο που ξεκίνησε να χτίζεται το περασμένο καλοκαίρι και που θα τελεί για αρκετό καιρό «υπό κατασκευή». Σε συνδυασμό με την παράδοση που προανέφερα, έχουμε μάνι – μάνι δυο στοιχεία που δίνουν ένα φαινομενικά σημαντικό προβάδισμα στην ΑΕΚ. Ίσως όμως να μην είναι ακριβώς έτσι τα πράγματα…
Δυο εντελώς διαφορετικές ενδεκάδες του Ολυμπιακού άφησαν εξαιρετικές εντυπώσεις μέσα σε πέντε μέρες και όχι σε ματς της πλάκας. Το αποτέλεσμα όμως ήταν δις αρνητικό: ο ΠΑΟΚ έπεσε από την Ακρόπολη, κατρακύλησε μέχρι το Φάληρο και βρήκε θησαυρό στον πάτο της θάλασσας, ενώ η Μίλαν χρειάστηκε τον Κουτρόνε και τον… Σισέ για να επιστρέψει θριαμβευτικά από το 0-1. Είναι αρκετές δυο ήττες σαν κι αυτές να δημιουργήσουν οποιαδήποτε κουβέντα γύρω από τον προπονητή; Ασφαλώς, όταν πρόκειται για την ευλογημένη παράνοια που περιβάλλει οτιδήποτε σχετίζεται με Ολυμπιακό…
Για μένα, ένα είναι το πραγματικό στοίχημα για την ομάδα του Μαρτίνς. Να πάει στο ΟΑΚΑ και να παίξει την μπάλα της, όπως επιβλητικότατα έκανε κόντρα στον ΠΑΟΚ, όπως προσπάθησε στο μεγαλύτερο διάστημα του παιχνιδιού να κάνει μέσα στο Σαν Σίρο. Εφόσον αυτό συμβεί, ο Ολυμπιακός θα είναι κερδισμένος, ακόμα κι αν αναδειχθεί νικητής. Αν πάλι, προσεγγίσει το ματς με την ίδια παθητικότητα που έδειξαν οι δυο συμπατριώτες του Πέδρο που βρέθηκαν πριν από αυτόν στον ερυθρόλευκο πάγκο, η ήττα θα παραμονεύει στη γωνία. Έστω και σε περίπτωση ισοπαλίας…
Όλη η ιστορία είναι στο αν ο Ολυμπιακός θα δείξει τα στοιχεία που ο προπονητής του πασχίζει να επιβάλει στην ολοκαίνουργια ομάδα που χτίζει. Δηλαδή, ποδόσφαιρο κυριαρχίας χωρίς φόβο και πάθος. Με εξαίρεση το παιχνίδι με την Μπέτις βεβαίως, η οποία λίγες μέρες αργότερα έκανε ρεκόρ κατοχής στην ιστορία του ισπανικού πρωταθλήματος: πως να πάρεις την μπάλα από αυτά τα διαόλια όταν σε ματς της Πριμέρα την κρατάνε σε ποσοστό 82,22;
Δεν ξέρω πόσοι είναι αυτοί που περιμένουν ενδεχόμενη ήττα του Ολυμπιακού για να πουν το παραδοσιακό «σας τα ‘λεγα εγώ για τον μυρωδιά». Είμαι βέβαιος όμως πως είναι πέρα για πέρα άδικο το βάρος που έχει φορτωθεί στις πλάτες του Μαρτίνς ενόψει ΑΕΚ. Προπονητές με ομάδες πολύ πιο στρωμένες από τη δική του απέτυχαν να νικήσουν μέσα στο ΟΑΚΑ από το 2010 και μετά. Γιατί σώνει και καλά πρέπει αυτός ειδικά να τα καταφέρει no matter what;
Η… μεταφυσική λογική λέει πως δεν μπορείς να σταθείς άτυχος για τρίτη φορά μέσα σε οκτώ μέρες, από Κυριακή σε Κυριακή. Τούτο πρακτικά σημαίνει ότι εφόσον ο Ολυμπιακός δείξει τα στοιχεία τα δυο προηγούμενων αγώνων, πολύ δύσκολα θα δει τη νίκη να του ξεφεύγει.
Με απλά λόγια, να μπει στο ΟΑΚΑ και να κάνει το δικό του παιχνίδι, δείχνοντας ποιος είναι το αφεντικό και ποιος θέλει περισσότερο τη νίκη αρχικά αλλά και το πρωτάθλημα στη συνέχεια…