Όταν ένα ματς κινδυνεύει να μη σου βγει, στο βόλεϊ κοιτάς να μην το χάσεις. Εν προκειμένω, ο Ολυμπιακός ONEX πήρε έναν βαθμό απέναντι στη Φενέρμπαχτσε και έκλεισε με συγκομιδή πέντε βαθμών τον πρώτο γύρο των αναμετρήσεων στον 2ο όμιλο του CEV Champions League. Δεν απέφυγε την ήττα μπροστά στους 1.800 (όπως αναφέρει η CEV τουλάχιστον) φίλους του που γέμισαν το «Μελίνα Μερκούρη», όμως, παραμένει στο κόλπο για όλες τις θέσεις.
Οι Ερυθρόλευκοι μπορούσαν δεδομένα να κερδίσουν τους Τούρκους σε διαφορετικές συνθήκες. Το πρώτο σετ ήταν το τέλειο (67% επίθεση με μόλις ένα λάθος και χωρίς χαμένο σερβίς) απέναντι σε έναν υψηλού επιπέδου αντίπαλο, ωστόσο η διάρκεια στην απόδοση δεν ήταν η επιθυμητή όταν η Φενέρ αποφάσισε να τα παίξει όλα για όλα στο σερβίς.
Οι Τούρκοι πυροβολούσαν με κάθε τρόπο από τα εννέα μέτρα, έβγαλαν εκτός παιχνιδιού τον Κουμεντάκη και ο Κόβατς που ήξερε ότι μέσα σε λίγες μέρες δεν μπορεί να αλλάξει πολλά πράγματα, αποφάσισε να ρίξει στη μάχη τον Σαλέχι αντί του Καριάγκιν παρότι ο Βούλγαρος είχε 5/5 στο πρώτο σετ (αλλά με 25% υποδοχή χωρίς άριστη).
Ο Ιρανός, ο οποίος το καλοκαίρι είχε προταθεί στον Ολυμπιακό, βελτίωσε την εικόνα στην πίσω ζώνη και άναψε τη σπίθα στην ομάδα με τους πανηγυρισμούς του και την ενέργεια που έβγαλε. Ο προπονητής του τον είχε δοκιμάσει και στο παιχνίδι με τη Χάλκμπανκ αλλά εκεί είναι άλλο το επίπεδο.
Τόσο στο δεύτερο, όσο και στο τρίτο σετ ο Ολυμπιακός ήταν αλλού. Οι παίκτες του Κόβατς ξεπέρασαν το 70% στην επίθεση και στα δύο, με διαφορές που ήταν αδύνατο σε αυτό το επίπεδο να κλείσουν. Δεν βγήκαν άμυνες, δεν υπήρχε μπλοκ και οι Ερυθρόλευκοι λειτουργούσαν καλά μόνο στη σωστή υποδοχή. Κι αυτές οι περιπτώσεις ήταν ελάχιστες…
Η ταχύτητα ανάπτυξης της Φενέρ με τον Τζίζγκα στην πάσα ήταν διαστημική. Ντουρμάζ και Μπαλτατσί απενεργοποίησαν το κέντρο του Ολυμπιακού στην επίθεση και ο κλοιός έσφιξε όταν έγινε το 1-2. Όχι γιατί η Φενέρ τσίμπησε τον βαθμό, όσο για το ότι οι Ερυθρόλευκοι έμοιαζαν ανήμποροι να ακολουθήσουν.
Αυτό που λειτούργησε στο τέταρτο σετ ήταν το ένστικτο επιβίωσης που έχουν μέσα τους οι έμπειροι παίκτες του Γκαρντίνι. Λίγο η βοήθεια του κόσμου, λίγο το καλό side out και η αυταπάρνηση του Ατανασίεβιτς, ο Ολυμπιακός αρνήθηκε να δώσει καθαρή νίκη. Σε τρεις περιπτώσεις είχε ένα ελαφρύ προβάδισμα και στις δύο η Φενέρ επέστρεψε πριν βρει τρία ματς μπολ σε ένα μαγικό σετ όπου οι Πειραιώτες χρειάστηκαν 10 (!) σετ μπολ για να πάρουν βαθμό με αρχηγικό άσο του Τράβιτσα: σε σετ που παίχτηκαν 72 πόντοι, που χρειάστηκαν 49′ για να κλείσει.
Δυστυχώς ένα τόσο εκπληκτικό παιχνίδι δεν είχε ένα ανάλογο φινάλε. Ο Σλοβάκος διαιτητής Ιγκόρ Σχιμπλ έκανε αρκετά λάθη στη διάρκεια του αγώνα (υπήρξαν πολλές οριακές φάσεις) αλλά αυτό που έκανε στο πέμπτο σετ δεν είχε προηγούμενο σε αυτό το επίπεδο.
Όταν δύο παίκτες πειράζονται στο φιλέ μετά από πόντο (χαμογελούν και το λύνουν άμεσα μεταξύ τους) δεν εξαντλείς την αυστηρότητά σου με κόκκινη κάρτα προκαλώντας εκνευρισμό, πολλώ δε μάλλον όταν ο ίδιος ο προπονητής της Φενέρ εξηγεί πως τίποτα δεν συνέβη ανάμεσα σε Τζίζγκα και Πέριν. Και αμέσως μετά, δεν αποβάλλεις παίκτη που διαμαρτυρήθηκε έξαλλα.
Ο Καναδός ακραίος είναι από τις πιο ήρεμες προσωπικότητες που έχουμε δει στο Ρέντη, δεν προκάλεσε ποτέ στην καριέρα του και με τους παλμούς να είναι τόσο υψηλοί, δεν τον φορτώνεις ακόμα περισσότερο. Ο Σλοβάκος ήταν κατηγορία διαιτητή που ήθελε να στρέψει τα βλέμματα πάνω του (στη διαμαρτυρία του Πέριν έχει πάρει λάθος απόφαση στη φάση που προηγείται). Επί της ουσίας το πέμπτο σετ έγινε διαδικαστικό, δεν δόθηκε καν η ευκαιρία να συνεχιστεί η παράσταση του τέταρτου.
Η συνολική εικόνα του αγώνα αλλά και η στατιστική επιβεβαιώνουν πως η Φενέρ ήταν ανώτερη. Ήρθε με την πλάτη στον τοίχο στην Ελλάδα, αναζητώντας μια νίκη ψυχολογίας και την πήρε: με ρίσκο, με διαστημικό Λούμπουριτς (33π. / 57% επ., 4 άσοι, +20 στο +/-) να κάνει πάρτι στις περιστροφές και να μην κουράζεται παρά τις 51 πάσες, με τους Ντουρμάζ – Μπαλτατσί να κερδίζουν τη μάχη του φιλέ (12/18 επ., 11 μπλοκ) και τον Μπουράκ να κάνει το κορυφαίο φετινό παιχνίδι του στην υποδοχή. Ως νέος προπονητής, ο Σλόμπονταν Κόβατς έδωσε την ψυχολογία και η αλλαγή στον πάγκο λειτούργησε ευεργετικά.
Για τον Ολυμπιακό η μάχη χάθηκε, ο πόλεμος συνεχίζεται στη Γερμανία στις 18 Δεκεμβρίου: σε έδρα που δεν θα είναι εύκολο το πέρασμα και που η νίκη θα του σφραγίσει την τρίτη θέση, διατηρώντας τον στο κόλπο και για τις άλλες δύο (ανάλογα με το αποτέλεσμα στο Μόντσα – Φενέρμπαχτσε).
Η ήττα σίγουρα δεν του κάθεται καλά, όμως έτσι όπως πήγε το παιχνίδι, ο βαθμός δεν είναι άσχημος. Η Φενέρ θα μπορούσε να έχει φύγει με καθαρή νίκη και οι ισορροπίες να μεταβάλλονταν άρδην. Αυτό που έχει ανάγκη τις επόμενες μέρες ο Ολυμπιακός είναι να πάρει όσες ανάσες βρει (;) στα μεσοδιαστήματα από τα διαδοχικά παιχνίδια και οι παίκτες να παρουσιαστούν όσο το δυνατόν καλύτεροι. Η επιστροφή του Ζουπάνη είναι μια επιπλέον ανάσα.
Οι απουσίες είναι διαρκώς αρκετές κι ο φετινός Ολυμπιακός δεν μπορεί να διαχειριστεί αυτή του Τζούριτς στο κορυφαίο επίπεδο. Με τον πολύπειρο Έλληνα κεντρικό αδυνατώ να πιστέψω πως οι κεντρικοί της Φενέρ θα είχαν τόσο εύκολο έργο, δεν μπορώ να πιστέψω πως ο Λούμπουριτς δεν θα είχε χαμηλότερα νούμερα και οι πρωταθλητές Ελλάδας δεν θα είχαν περισσότερα σπασίματα και kill block.
Για το επίπεδο που έχει ο Ολυμπιακός οφείλει να έχει καλύτερη απόδοση στο σερβίς (σε επίπεδο άσων) ειδικά κόντρα σε ομάδες με τα χαμηλά ποσοστά της Φενέρ. Δεν του βγήκε ούτε αυτό και οι Τούρκοι ήταν μια ταχύτητα πάνω. Ήταν δύσκολο να ακολουθήσουν σε αυτόν τον ρυθμό οι Ερυθρόλευκοι όταν καλά-καλά οι προπονήσεις γίνονται με πολλές απουσίες σε καθημερινή βάση.
Με υγιές ρόστερ οι Ερυθρόλευκοι θα χτυπήσουν όλα τα παιχνίδια. Πρέπει να κάνουν πιο εύκολη τη ζωή τους απέναντι στην Γκίζεν γιατί θα είναι κρίμα η προσπάθεια να πάει χαμένη. Τίποτα δεν θα δοθεί εύκολα και ας μην ξεχνάμε ότι την τελευταία αγωνιστική (σε λιγότερο από δύο μήνες) η Φενέρ θα τους υποδεχθεί πολύ πιο βελτιωμένη και με τον Έρβιν Ενγκαπέ, τον κορυφαίο παίκτη του κόσμου, στο πανάκριβο ρόστερ της.