Πέρασαν 20 χρόνια από την τελευταία φορά που η Ολλανδία βρέθηκε σε ημιτελικά Euro. Ήρθε η στιγμή να το ζήσει ξανά και να διεκδικήσει την παρουσία της σε τελικό, να ψάξει το τρόπαιο που κατέκτησε πριν από 36 χρόνια.
Οι Οράνιε με ανατροπή λύγισαν με 2-1 την Τουρκία και πέρασαν στους «4» όπου περιμένει η Αγγλία.
Euro 2024: Τα ζευγάρια των ημιτελικών και το πρόγραμμα ως τον τελικό
Μπορεί να είχε τον πρώτο λόγο ως φαβορί (στη θεωρία) στην πράξη όμως η Ολλανδία όχι μόνο δυσκολεύτηκε, αλλά χρειάστηκε τα μαγικά γάντια του Φερμπρούχεν για να αποφύγει και την ισοφάριση που θα έστελνε το ματς στην παράταση.
Οι Τούρκοι θα μπορούσαν να πάρουν εκείνοι την πρόκριση αν ήταν πιο αποτελεσματικοί και πιο σταθεροί στην άμυνα ωστόσο στο μεγαλύτερο διάστημα του δευτέρου μέρους υπέφεραν απέναντι σε ομάδα που είχε ένα ακόμα βαρύ κορμί στην επίθεση (Βέγκχορστ).
Η ομάδα του Βιντσέντζο Μοντέλα αποχαιρέτησε τη διοργάνωση αφήνοντας θετικές εντυπώσεις και ενδεχομένως να αδίκησε τον εαυτό της στο δεύτερο μέρος.
Η Ολλανδία απείλησε στο 2ο λεπτό με τον Ντεπάι, είχε την πρωτοβουλία της μπάλας αλλά έδειχνε και μια αφέλεια που την πλήρωσε νωρίς.
Σε φάση που ξεκίνησε από εκτέλεση κόρνερ, η μπάλα έφτασε στα δεξιά για τον Γκιουλέρ που γέμισε στο δεύτερο δοκάρι με τον Ακαϊντίν να πετάγεται και να γράφει το 0-1 στο 35′, με την Ολλανδία να… παγώνει και να μην μπορεί να φανεί απειλητική.
Η Τουρκία παρέμεινε απειλητική και στο δεύτερο μέρος με τον Γκιουλέρ να σημαδεύει στο δεξί κάθετο δοκάρι του Φερμπρούχεν με απευθείας εκτέλεση φάουλ, ενώ στο 58′ ο τερματοφύλακας της Μπράιτον σταμάτησε εντυπωσιακά τον Γιλντίζ.
Η Ολλανδία άρχισε να πιέζει και δικαιώθηκε σε ένα διάστημα που πια οι Τούρκοι είχαν κλειστεί πίσω. Η ισοφάριση ήρθε από στημένη φάση στο 70ό λεπτό. Ο Ντεπάι γέμισε γλυκά στην περιοχή των Τούρκων με αποδέκτη τον Ντε Φράι που ξέφυγε από τα μαρκαρίσματα, έπιασε την καρφωτή κεφαλιά και έκανε το 1-1.
Η πίεση απέδωσε καρπούς στο 76′ όταν ολοκληρώθηκε η ανατροπή των Ολλανδών. Ο Ντάμφρις από τα δεξιά πήρε τον χώρο και έκανε φαρμακερό γύρισμα στο δεύτερο δοκάρι για τον Χάκπο που πετάχτηκε, με τον Μουλντούρ να σημειώνει αυτογκόλ για να ολοκληρώσει εκείνος την ανατροπή μέσα σε διάστημα έξι λεπτών.
Η Τουρκία δεν είχε άλλη επιλογή πέρα από το να ρισκάρει και ο Μοντέλα έριξε κάθε επιθετικό που είχε στον πάγκο του (έπαιξε με τρεις φορ στο φινάλε), με την ομάδα του να δημιουργεί πολλές καθαρές ευκαιρίες.
Είναι ενδεικτικό πως ο Φαν ντε Φεν έδιωξε πριν η μπάλα περάσει τη γραμμή στο σουτ του Τσαλχάνογλου, ενώ στη συνέχεια το σουτ του Ακτούργκογλου σταμάτησε πάνω στα σώματα. Η κεφαλιά του Τοσούν στο 89′ πέρασε άουτ, με τους Ολλανδούς να απαντούν στην επόμενη φάση όταν ο Γκιουνόκ στο τετ α τετ σταμάτησε τον Χάκπο και δεν του επέτρεψε να κλειδώσει την πρόκριση και να φτάσει τα τέσσερα γκολ στη διοργάνωση (θα γινόταν αυτό και νωρίτερα αν του πιστωνόταν το γκολ που χρεώθηκε στον Μουλντούρ).
Οι Τούρκοι με πολλούς παίκτες στην αντίπαλη περιοχή συνέχισαν να πιέζουν, στο 90′ η κεφαλιά του Ακτούρκογλου πέρασε άουτ ενώ στο δεύτερο λεπτό του επιπρόσθετου χρόνου και στην τελευταία φάση του αγώνα ο Φερμπρούχεν με απίθανη επέμβαση αρνήθηκε το γκολ στον Κιλίτσου με το 2-1 να παραμένει παρά το ολλανδικό καρδιοχτύπι.
ΟΛΛΑΝΔΙΑ (Ρόναλντ Κούμαν): Φερμπρούχεν, Ντάμφρις, Ντε Φράι, Φαν Ντάικ, Άκε (73′ Φαν ντε Φεν), Ράιντερς (73′ Φέρμαν), Σχάουτεν, Σίμονς (87′ Ζίρκζι), Μπέρχβαϊν (46′ Βέγκχορστ), Χάκπο, Ντεπάι (87′ Φρίμπονγκ)
ΤΟΥΡΚΙΑ (Βιντσέντζο Μοντέλα): Γκιουνόκ, Μουλντούρ (82′ Τσελίκ), Ακαϊντίν (82′ Τοσούν), Μπαρντακτσί, Καντιόγλου, Αϊχάν (89′ Κιλίτσου), Ετσκάν (77′ Γιοκουσλού), Γιλντίζ (77′ Ακτούρκογλου), Τσαλχάνογλου, Γκιουλέρ, Γιλμάζ