Μαθηματικά ο Παναθηναϊκός είναι μεταξύ των διεκδικητών του πρωταθλήματος. Από την στιγμή που κατάφερε να πετάξει στο πιτς φιτίλι από πάνω του, το ντροπιαστικό -6 (ελέω Αλαφούζου) και να βάλει στο σακούλι άλλους 6 βαθμούς, είναι λογικό να είναι στο παιχνίδι του τίτλου.
Το γεγονός ότι οι «πράσινοι» έχουν ένα από τα χαμηλότερα μπάτζετ της κατηγορίας δεν δημιουργεί θέσφατο ότι δεν έχουν καμία ελπίδα στο όνειρο. Ούτε και το γεγονός ότι η ομάδα αποτελείται από ποδοσφαιριστές, οι οποίοι υπό άλλες συνθήκες θα ήταν στην… Κ-21.
Ο Παναθηναϊκός αφενός λόγω ονόματος και αφετέρου λόγω αγωνιστικής εικόνας πρέπει να υπολογίζονται ως ίσος προς ίσος με τους υπόλοιπους μεγάλους του Πρωταθλήματος. Έστω και εάν η δική του «διοίκηση» είναι από άλλο ανέκδοτο.
Όπερ σημαίνει ότι ο Παναθηναϊκός θα πρέπει να έχει ανάλογη αντιμετώπιση με την ΑΕΚ, τον ΠΑΟΚ και τον Ολυμπιακό.
Δηλαδή ξένους διαιτητές στα ντέρμπι.
Συγχρόνως ο Παναθηναϊκός οφείλει να είναι υπέρμαχος του VAR για την επιστροφή της αξιοπιστίας (ή μέρους αυτής).
Πιθανολογώ ότι η διοίκηση του Παναθηναϊκού θα περιμένει να ενημερωθεί από… Πειραιά μεριά για την στάση που θα ακολουθήσει σε αυτά τα δύο θέματα. Έτσι δεν κάνει κατ’ εξακολούθηση τα τελευταία χρόνια; (Και γιατί να το κρύψομεν άλλωστε).
Δυστυχώς διοικητικά ο Παναθηναϊκός είναι και θα εξακολουθεί να είναι τραγέλαφος και να προκαλεί το αίσθημα των φίλων της ομάδας και τη θυμηδία των αντιπάλων του.
Αυτό δεν σημαίνει ότι εμείς δεν οφείλουμε και να τα λέμε και να τα γράφουμε.
ΥΓ. Ο Παναθηναϊκός αδικήθηκε κατάφωρα στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος με την Ξάνθη από τον Τάσο Σιδηρόπουλο. Το γεγονός ότι νίκησε δεν αποτελεί «καθαρτήριο» για τον ρέφερι και γενικά για το σύστημα διαιτησίας.
Η διαιτησία είναι μία από τους παραμέτρους που μπορούν να πληγώσουν τα μωρά του Δώνη και να τους «χαλάσει» το μυαλό. Η άλλη παράμετρος είναι η στάση της διοίκησής τους σε μια σειρά από θέματα…
Δυστυχώς και τα δύο περνάνε από τα χέρια του Αλαφούζου. Μπρρρρ…
