Ποιος να του το έλεγε του Χασάν πως το πρώτο γκολ με τη νέα του ομάδα θα ήταν στο 92ο λεπτό, χαρίζοντάς της τρεις πολύτιμους βαθμούς; Η αλήθεια είναι πως ο Αιγύπτιος στάθηκε άτυχος κατά τις πρώτες του εμφανίσεις με τον Ολυμπιακό. Στο ματς με τον Λεβαδειακό είχε σουτ στη ρίζα του δοκαριού, ενώ λίγο έλειψε να πετύχει ένα από τα πιο εντυπωσιακά γκολ της σεζόν με εκείνο το τρομερό ψαλιδάκι που πέρασε λίγο άουτ από την εστία του Επασί, στο ίδιο παιχνίδι.
Επίσης, στον αγώνα της περασμένης εβδομάδας με τον Αστέρα, ο γκολκίπερ των Αρκάδων, Γιαννακόπουλος είπε «όχι» με τον… αγκώνα σε εξ επαφής πλασέ του υψηλόσωμου φορ. Ούτε στο παιχνίδι με την Μπέτις για το Γιουρόπα Λιγκ κατόρθωσε να βρει δίχτυα ο «Κούκα», παρά τις ευκαιρίες που του παρουσιάστηκαν (σημαντικότερη εκείνο το τετ α τετ του πρώτου ημιχρόνου).
Το χθεσινό όμως δεν μπορούσε να μην το βάλει ο Χασάν. Ήταν γκολ από τα λεγόμενα… σεντερφορίσια. Βρέθηκε τη στιγμή που έπρεπε, στο σημείο που έπρεπε και έτσι, όλα έγιναν πιο απλά για τον επιθετικό από το Κάιρο. Ο έξαλλος πανηγυρισμός του, πάντως, δεν έχει να κάνει μόνο με το χρονικό σημείο που σκόραρε ο Αιγύπτιος και με το γεγονός ότι χάρισε τη νίκη στην ομάδα του.
Ο 25χρονος σέρνει πίσω του μια θλιβερή ιστορία, η οποία τον οδηγεί να είναι τόσο εκδηλωτικός, κάθε φορά που βρίσκει τα αντίπαλα δίχτυα. Ήταν 22 Οκτωβρίου 2015 όταν η πρώην ομάδα του, Μπράγκα, αντιμετώπιζε τη Μαρσέιγ για την 3η αγωνιστική των ομίλων του Γιουρόπα Λιγκ. Ο Αχμέντ Χασάν ανοίγει το σκορ στο 22ο λεπτό της αναμέτρησης, γονατίζει στο έδαφος και ξεσπά σε λυγμούς. Μια μέρα πριν, ο Αιγύπτιος έχει χάσει τον πατέρα του και μέσα σε ρίγη συγκίνησης, του αφιερώνει το γκολ.
«Έπαιξα για τον πατέρα μου. Ήθελα να σκοράρω για εκείνον και το πέτυχα. Αυτός με έμαθε να μην τα παρατάω και γι’ αυτό είμαι εδώ για να παίξω. Εκείνος μου έμαθε τα πάντα. Ήταν τα πάντα για εμένα. Τώρα πρέπει να φανώ δυνατός για την οικογένειά μου. Να φανώ δυνατός, όπως μου έμαθε να το κάνω ο πατέρας μου…», δηλώνει συγκλονισμένος ο «Φαραώ» μετά τη λήξη του ματς, που βρίσκει την ομάδα του νικήτρια με 3-2.
Έτσι και χθες, όταν ρωτήθηκε σε ποιον αφιερώνει το γκολ που έδωσε τη νίκη στους Πειραιώτες, τόνισε: «Στον πατέρα μου και την οικογένεια μου, που είναι δίπλα μου και φυσικά στους φιλάθλους μας.»
Και για να ελαφρύνουμε λίγο το κλίμα… Το παρατσούκλι «Κόκα» προέρχεται από τα παιδικά του χρόνια. Όταν, δηλαδή, ο μικρός Αχμέντ τριγυρνούσε στις γειτονιές με μια κόκα κόλα στο χέρι. Όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό, οι φίλοι του δεν έχασαν καιρό και του έβγαλαν το… όνομα, το οποίο βέβαια αργότερα μετονομάστηκε σε «Κούκα» για ευνόητους λόγους…
Υ.Γ.: Οι περισσότεροι σε σχόλια και γκρουπ τον παρομοιάζουν (την κοψιά του ειδικά) με τον Καρντόσο. Εγώ θα επιμείνω στη δική μου επιλογή, μετά και τη χθεσινή κεφαλιά. Ο κύριος Μητρογλίζει επικίνδυνα…