Για μια ομάδα που την τελευταία διετία ζει και πεθαίνει με το σερβίς της, η νίκη στο Παλατάκι αποκτά μεγάλη σημασία.
Ο ΠΑΟΚ βρισκόταν σε καλό φεγγάρι με πέντε σερί νίκες, βελτιωμένες εμφανίσεις και καλύτερο πρόσωπο στα τελευταία παιχνίδια ενώ ο Ολυμπιακός έκανε διακοπές ξέροντας πως αν χάσει στη Θεσσαλονίκη, το απόλυτο πλεονέκτημα έδρας θα πάει περίπατο. Χώρια φυσικά ότι θα μιλούσαμε για δύο κολλητές ήττες από ομάδες της 4άδας και πριν από τον «τελικό» με τη Ζάκσα.
Οι Ερυθρόλευκοι δραπέτευσαν με χρυσό τρίποντο και μετέφεραν εκ νέου την πίεση στον ήδη πιεσμένο Παναθηναϊκό που παλεύει να διαχειριστεί τα δικά του θέματα. Δεν το έκαναν με ασφυκτική πίεση από τη γραμμή του σερβίς αλλά με μπλοκ που τσάκιζε και έδειξε ξανά στην πράξη πως φέτος ο Ντανιέλ Καστελάνι ποντάρει περισσότερα σε αυτόν τον τομέα, είτε με kill, είτε με σπασίματα.
Με τον Παγένκ να αντιμετωπίζει έναν μικροτραυματισμό (αμφίβολος με Ζάκσα), η επιλογή του Γκουσταβάο ήταν σχεδόν μονόδρομος και στην τακτική αυτό βοήθησε περισσότερο.
Ο Βραζιλιάνος ήταν εκπληκτικός με 4 μπλοκ (όλα στο πρώτο σετ) και πολλά σπασίματα, καλύπτοντας το κενό του Παγένκ σε αυτό το κομμάτι. Με το κυματιστό περίεργο σερβίς του μπέρδεψε σε κάποιες περιπτώσεις την υποδοχή του ΠΑΟΚ και κυριάρχησε με το καλησπέρα απέναντι σε Γάτση και Τακουρίδη.
Ο Λινάρδος άλλαξε τη ροή του αγώνα
Οι Ασπρόμαυροι ισοφάρισαν στα σετ όχι μόνο γιατί χαλάρωσε ο Ολυμπιακός αλλά και γιατί ο Γιόσκο Μιλενκόσκι πέρασε τον Λινάρδο αντί του Γάτση. Ο πρώην κεντρικός των Ερυθρόλευκων ήταν ο πιο επιδραστικός παίκτης του ΠΑΟΚ στα τρία σετ που έπαιξε με 9 πόντους.
Και επιθέσεις πήρε (5/8 τελειωμένες) και ωραία kill μπλοκ έκανε (δύο κομβικά στην κόντρα μπάλα για το 21-18 και το 24-20) και άσο πήρε στην πρώτη μεγάλη διαφορά για την ομάδα του (+4) στην αρχή του 2ου σετ.
Το δίδυμο Γάτση – Τακουρίδη δεν του βγήκε
Ο κόουτς του ΠΑΟΚ – ως τώρα – δεν έχει διαχειριστεί καλά το υλικό του κι ας έχει τη δικαιολογία της μέτριας απόδοσης κάποιων παικτών (Μπλανκενάου) και του τραυματισμού του Ρουσό. Προσωπικά τον θεωρώ από τους καλύτερους που έχουμε δει στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια με εξαιρετική ατομική βελτίωση σε παίκτες, αλλά οι επιλογές του φέτος στο κέντρο ήταν οι χειρότερες δυνατές.
Δεν είναι δυνατόν να περιμένει πως Γάτσης και Τακουρίδης σε ένα πρωτάθλημα με τόσο δυνατά κορμιά στο κέντρο θα γίνουν βασικοί από το πουθενά μετά από χρόνια αναπληρωματικοί και θα είναι και αποτελεσματικοί.
Το σερί καλών αποτελεσμάτων δημιούργησε πιθανότατα τη λανθασμένη εκτίμηση πως όλα λειτουργούν τέλεια. Ήρθε όμως το πρώτο μεγάλο παιχνίδι μιας (επιτέλους πλήρους) ομάδας να δείξει πως οι δύο κεντρικοί είχαν 2/9 επιθέσεις σε 4 σετ και -3 στη συνολική αξιολόγηση.
Οι αριθμοί της «χαώδους» διαφοράς στο κλειστό ντέρμπι
Και μιας και μιλάμε για συνολική αξιολόγηση, εδώ παρατηρείται και η μεγάλη διαφορά του ντέρμπι.
Τα σετ ήταν μεν κλειστά (ειδικά 3ο και 4ο) αλλά ο Ολυμπιακός έκλεισε το ματς με τους παίκτες που χρησιμοποιήθηκαν να έχουν +30 (στο +/-) την ώρα που ο ΠΑΟΚ είχε +13: προσθέστε σε αυτά το γεγονός πως οι Ερυθρόλευκοι είχαν 17 μπλοκ έναντι 6 του ΠΑΟΚ, 55% στην επίθεση (46% οι Θεσσαλονικείς) και 64% μετά από καλή υποδοχή έναντι 47%.
Κι όμως, το αποτέλεσμα μπορεί να εξηγηθεί και μόνο με αυτούς τους αριθμούς…
Ερυθρόλευκη λαμπάδα στο μπόι του Τζούριτς
Ουσιαστικά οι Πειραιώτες κάλυψαν και με το παραπάνω τα 27 χαμένα σερβίς τους βρίσκοντας λύσεις σε άλλους τομείς και φυσικά εκμεταλλεύτηκαν και τις κακές επιλογές που είχε ο ΠΑΟΚ στα κρίσιμα σημεία.
Το κέντρο σπάνια γίνεται όσο επιδραστικό όσο η περιφέρεια. Οι Ερυθρόλευκοι όμως δεν πήραν πράγματα μόνο από τον Γκουσταβάο αλλά και από τον Τζούριτς: ο Έλληνας κεντρικός επανέφερε τον Ολυμπιακό από το -5 του 3ου σετ μετατρέποντας το 20-15 σε 20-19 και πιάνοντας στο μπλοκ τον Βαν Ντεν Ντρις (23-24) και τον Φαν Χάρντερεν (24-26).
Έπαιξε με μυαλό και ακραίους
Συνολικά, οι Ερυθρόλευκοι έπαιξαν μυαλωμένα στα κλειστά σετ όπως έκαναν και σε άλλα παιχνίδια της σεζόν. Δεν πανικοβλήθηκαν με την ανομβρία από το σερβίς και οι περιφερειακοί ήταν ψύχραιμοι παρά την κακή υποδοχή σε περιστροφές του Φαν Χάρντερεν και του Ντεν Ντρις.
Ο Τράβιτσα έπαιξε άψογα με Κουμεντάκη και Ιντάλγκο (είχαν μαζί 29/46 επιθέσεις με μόλις 3 λάθη), με τον Κουβανογερμανό να κάνει μια απολύτως μεστή εμφάνιση (και στην άμυνα) παρότι δεν του βγήκε ούτε εκείνου το σερβίς.
Ο Ολυμπιακός σκέφτεται πλέον τι μπορεί να διεκδικήσει κόντρα στη Ζάκσα (η οποία θα παίξει χωρίς Σλίβκα και Σμιθ) και γνωρίζει πως απέναντι στην πρωταθλήτρια Ευρώπης για να πετύχει μια νέα μεγάλη υπέρβαση θα χρειαστεί το σερβίς που του έλειψε κόντρα στον ΠΑΟΚ.
Από την άλλη ο ΠΑΟΚ στα δύο επόμενα παιχνίδια θα ψάξει να βρει την απαραίτητη χημεία με τον Γαλιώτο στην πάσα και θα δοκιμάσει τις αντοχές του απέναντι σε Παναθηναϊκό και Μίλωνα. Ο δεύτερος γύρος είναι ουσιαστικά μια προετοιμασία ενόψει πλέι οφ σε μια χρονιά που εξελίσσεται πάντως άσχημα.
ΥΓ.1: Η εικόνα του Μίλωνα ήταν απογοητευτική απέναντι στον Παναθηναϊκό που πάντως πήγε πολύ καλύτερα διαβασμένος και υποψιασμένος στο «Κροίσος Πέρσης» μετά τις νίκες των Νεοσμυρνιωτών με ΠΑΟΚ και Ολυμπιακό. Όσο κι αν βοήθησε πάντως ο Ζήσης (η εικόνα του δείχνει πως δεν μιλάμε για ενεργό αθλητή την παρούσα στιγμή), δεδομένα οι Πράσινοι χρειάζονται καλύτερο Κόβαρ. Το πρώτο καλό του ματς για φέτος το έκανε ο Ρανγκέλ.
ΥΓ.2: Στην ουρά της βαθμολογίας γίνεται ο κακός χαμός. Η λογική λέει πως η Κηφισιά θα ανέβει κι άλλο, ενώ άγνωστο είναι το τι θα συμβεί με Άθλο και Φοίνικα που αντιμετωπίζουν προβλήματα διαφορετικής φύσεως σε ένα πρωτάθλημα που δεν αργείς να βρεθείς χαμηλότερα από εκεί που αρχικά στόχευες…