Ποτέ δεν ήταν εύκολοι οι αγώνες που έδωσε η ΑΕΚ στη χώρα της τουλίπας, γι’ αυτό και δεν συνιστά… τραγωδία το απόλυτο στις ήττες. Εντύπωση, ωστόσο, προκαλεί το γεγονός ότι δεν πέτυχε έστω ένα γκολ για να διασκεδάσει τις εντυπώσεις (0-13 η συνολική διαφορά). Αυτό το γκολ θα κυνηγήσει απόψε κόντρα στον Αγιαξ η «Ένωση», η οποία φιλοδοξεί παράλληλα να πάρει και το πρώτο θετικό αποτέλεσμα ώστε να διευρύνει στους 15 αγώνες το αήττητο σερί της στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις (αποτελεί ήδη πανελλήνιο ρεκόρ από τον 13ο).
Ας θυμηθούμε, όμως, τις προηγούμενες αποτυχημένες προσπάθειες της ΑΕΚ για θετικό αποτέλεσμα ή έστω ένα γκολ στην Ολλανδία.
Το 1970-71, στο πλαίσιο του Κυπέλλου Εκθέσεων, έχασε με 3-0 από την Τβέντε, η οποία βρισκόταν στη σκιά της τότε πρωταθλήτριας Ευρώπης Φέγενορντ και φυσικά του Άγιαξ του Total Football που ήταν έτοιμος να τη διαδεχθεί, αλλά διέθετε μία πολύ ισχυρή ομάδα. Οι δίδυμοι αδελφοί Βίλι και Ρενέ Φαν Ντε Κέρκοφ, μέλη της Εθνικής Ολλανδίας που διέπρεψε τέσσερα χρόνια αργότερα στο Μουντιάλ της Γερμανίας, ήταν βασικά στελέχη της Τβέντε, που είχε νικήσει 1-0 και στο πρώτο ματς στη Νέα Φιλαδέλφεια. Μάλιστα ο Ρενέ (τον οποίο είδαμε στα «τελειώματα» και με τη φανέλα του Απόλλωνα Σμύρνης) πέτυχε το γκολ στη νίκη στην Αθήνα, αλλά και το δεύτερο του 3-0 του Ένσεντε.
Πέρασαν περισσότερα από είκοσι χρόνια για την επόμενη επίσκεψη, το 1992-93 για τα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ. Αντίπαλος ήταν η Αϊντχόφεν, στη ρεβάνς της μοναδικής εντός έδρας νίκης της ΑΕΚ επί ολλανδικής ομάδας: 1-0, με γκολ του σημερινού της τιμ μάνατζερ, Βασίλη Δημητριάδη. Η ομάδα του Ντούσαν Μπάγεβιτς πήγε με αισιοδοξία στο Αϊντχόφεν για τη ρεβάνς, αλλά ο Ρομάριο την «προσγείωσε» απότομα στην πραγματικότητα. Με τρία δικά του γκολ, ο χαρισματικός Βραζιλιάνος κυνηγός διαμόρφωσε το 3-0.
Το 1994-95, στην παρθενική συμμετοχή της στο Τσάμπιονς Λιγκ, έχασε η ΑΕΚ έχασε με 2-0 από τον σημερινό της αντίπαλο, τον Άγιαξ. Ήδη αποκλεισμένη και μαθηματικά μετά το αποκαρδιωτικό 1-3 από τη Σάλτσμπουργκ στη Νέα Φιλαδέλφεια, η «Ένωση» κατέβηκε με σύνθεση ανάγκης απέναντι στην ομάδα του Λουίς Φαν Χάαλ, που είχε εξασφαλίσει άνετα την πρόκριση. Ο Ταρίκ Ουλίντα, ένας από τους αναπληρωματικούς του «Αίαντα» σε εκείνο το ματς που διεξήχθη στο Ολυμπιακό Στάδιο του Αμστερνταμ, πέτυχε και τα δύο γκολ.
Το 1998-99 ήταν η Φίτεσε των Νίκου Μαχλά και Κώστα Χανιωτάκη που βρέθηκε στον δρόμο της «Ένωσης», στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ. Η ολλανδική ομάδα ήταν ανώτερη και χτύπησε με δύο γκολ που πέτυχε στο ξεκίνημα του δεύτερου μέρους, στο 72’ αποβλήθηκε και ο Κασάπης και η χαριστική βολή ήρθε στο 90’ από τον Μαχλά, ο οποίος διαμόρφωσε το τελικό 3-0 με κοντινό πλασέ. Στη ρεβάνς έπαιξε και ο Χανιωτάκης, μετά την αποβολή του Σάντερ Βέστερφελντ στο 45’, αλλά η ΑΕΚ που έχανε ήδη με 3-1 με τον Μαχλά να είναι σκόρερ άλλων δύο τερμάτων, δεν μπόρεσε να πάρει τίποτα περισσότερο από την ισοπαλία (3-3).
Τέλος, το 2003-04 η Αϊντχόφεν βρέθηκε ξανά στον δρόμο της ΑΕΚ, αυτήν τη φορά στο πλαίσιο του ομίλου του Τσάμπιονς Λιγκ. Έχοντας ηττηθεί και στο πρώτο ματς στη Λεωφόρο με 1-0, η «Ένωση» υποτάχθηκε φυσιολογικά και στο «Φίλιπς Στάντιον» με 2-0, χάρη σε γκολ που πέτυχαν ο Βίλφρεντ Μπόουμα (53’) και ο νεαρός και ραγδαία ανερχόμενος, Άριεν Ρόμπεν (63’).
