Η απουσία πολλών ετών από το κορυφαίο επίπεδο μπορεί να φανεί μέσα σε λίγα λεπτά. Δεν φάνηκε στο Κόζλε απέναντι στη Ζάκσα όμως κόντρα στη Ροζελάρε το χτύπημα ήταν δυνατό και η προσγείωση κάτι παραπάνω από ανώμαλη.
Λέγαμε πως οι Βέλγοι φέτος έχουν ένα ασταθές σύνολο χωρίς ξεκάθαρα βασικό διαγώνιο και έχασαν πολύτιμα στελέχη τους στην περσινή εντυπωσιακή πορεία, κάτι που έκανε το επιτελείο τους να πιστεύει πως δεν θα επαναλάβουν κάτι ανάλογο φέτος.
Μπροστά στην αστάθεια όμως τελικά έπαιξε ρόλο η εμπειρία που χτίστηκε με τη σταθερή παρουσία σε φάση ομίλων στο CEV Champions League.
Ο Ολυμπιακός ηττήθηκε δίκαια και καθαρά από ένα σύνολο που ήταν ανώτερο και με την εικόνα του έμοιαζε να κάνει τα πάντα τέλεια. Οι Ερυθρόλευκοι χρειάζονταν γρήγορη ανάπτυξη, καλό σέρβις και λίγα λάθη για να πάρουν θετικό αποτέλεσμα στο Ρέντη και να βάλουν βάσεις για την 3η θέση. Τίποτα από αυτά όμως δεν έγινε.
Οι Βέλγοι μέσα σε 76′ πήραν 75 πόντους με επιθετικό κρεσέντο του Ροτί, σέρβις για σεμινάριο και υποδειγματική τακτική σβήνοντας κάθε πιθανότητα των Ερυθρόλευκων να διεκδικήσουν έστω ένα σετ.
Οσκαρική εμφάνιση του ασταμάτητου Ροτί
Στα τελευταία τρία ματς ο Στίβεν Φανμέντεχελ χρησιμοποίησε τρεις διαφορετικούς διαγώνιους. Απέναντι στον Ολυμπιακό επανέφερε τον Σεπέ Ροτί που ήταν εξαιρετικός απέναντι στη Ζιράτ και ο Βέλγος δικαιώθηκε.
Ο 22χρονος παρά τα 190 εκ. μπόι, απογειωνόταν σε κάθε άλμα και έπαιζε τη θέση σαν να είναι διαγώνιος χρόνια (ακραίος είναι η φυσική του θέση). Στα δύο τελευταία παιχνίδια είχε 10 άσους (!) και στο Ρέντη βρήκε 3 σε 12 προσπάθειες (2 χαμένα μόλις) ενώ είχε το τρομερό 67% στην επίθεση με 14/21 και χωρίς λάθος!
Με καλό side out και τον Βέλγο να τελειώνει με εντυπωσιακό τρόπο τις ψηλές μπάλες (και 7 κόντρα μπάλες μεταξύ άλλων), ήταν σχεδόν απίθανο για τον Ολυμπιακό να ακολουθήσει αυτόν τον ρυθμό.
Αθόρυβη δουλειά έκανε και ο λίμπερο των Βέλγων (Ντερό) που με φανταστικά ντουμπλάζ έσωσε πολλές φάσεις ενώ ο Πλασκί παρά την κακή του υποδοχή πήρε 11 πόντους σε 21 πάσες του Ντ’ Αλστ που δεν άφησε κανέναν περιφερειακό του παραπονεμένο.
Πελαγωμένος από το πρώτο σετ ο Ολυμπιακός
Χρειάστηκε μια περιστροφή στο πρώτο σετ για να γίνει η ζημιά στον Ολυμπιακό και να ρίξει στους παίκτες του την ψυχολογία.
Ο Φερχάνεμαν πήγε στο σέρβις με το σκορ στο 9-7, ο Καστελάνι καθυστέρησε να πάρει το τάιμ άουτ και ακόμα κι όταν το πήρε, ο Βέλγος επέστρεψε για να συνεχίσει το σερί του: επιμέρους 0-6 και τέλος.
Οι πρωταθλητές Ελλάδας οδηγήθηκαν σε λάθη, οι ακραίοι αδυνατούσαν να κλείσουν επιθέσεις, οι κεντρικοί δεν μπορούσαν να πάρουν μπάλες με αυτή την υποδοχή και οι Βέλγοι δεν έδωσαν δικαίωμα για να απειληθούν στην τελική ευθεία: όχι μόνο του πρώτου σετ αλλά και των δύο επόμενων.
Το σερβίς που έκρινε τα πάντα
Και επειδή οι αριθμοί δεν λένε ποτέ ψέματα, απλά αρκεί να δει κανείς τι αναλογία χαμένων σερβίς/άσων είχε κάθε ομάδα. Ο Ολυμπιακός βρήκε 1 άσο (στο 1ο σετ) και έδωσε 15 (!) πόντους (το 1/5 των συνολικών που πήραν οι Βέλγοι) και η Ροζελάρε είχε 10 άσους με μόλις 14 χαμένα. Με τέτοια αναλογία δεν γίνεται να χαθεί τέτοιο παιχνίδι.
Τα αν δεν γράφουν την ιστορία και δυστυχώς δεν θα μάθουμε τι θα γινόταν αν ο Ιντάλγκο ή ο Παγένκ (που δεν βρίσκεται σε καλή κατάσταση) έπαιρναν κάποιους άσους (αντ’ αυτών έδωσαν 8 πόντους) σε σημεία που ο Ολυμπιακός πίεζε.
Η τακτική πάνω στον Κουμεντάκη λειτούργησε, με τον διεθνή ακραίο να δίνει 4 άσους σε 38 υποδοχές αν και στη μεγάλη εικόνα δεν τα πήγε άσχημα. Ωστόσο, βγήκε εντελώς off στην επίθεση: άλλος τομέας κι αυτός (2 λάθη όλα κι όλα οι Βέλγοι εδώ).
Τι κρατά και τι πετά
Η εμφάνιση του Τζούριτς (10π. με 6/10 επ., 4 μπλοκ και μόλις 3 λάθη) και κυρίως η ενέργεια που έβγαλε ο Έλληνας κεντρικός είναι το μοναδικό που μπορεί να κρατήσει ο Ολυμπιακός από μια τέτοια βραδιά.
Από την άλλη, δεν θα κρατήσει την τραγική υποδοχή, τα πολλά λάθη σε επίθεση και σερβίς αλλά και τη νοοτροπία στο 3ο σετ όπου έδειξε να μην έχει κουράγιο να ακολουθήσει.
Στις 12/12 ακολουθεί στο Ρέντη η Ζιράτ του Ματ Άντερσον που με το ρόστερ και τον ρυθμό που παίζει μοιάζει απλά ασταμάτητη. Φαίνεται μακρινό να κάνει κάτι σαν θαύμα ο Ολυμπιακός αλλά όπως τονίσαμε εξ αρχής, ο κύριος στόχος ήταν η παρουσία στους ομίλους έχει επιτευχθεί. Ό,τι καλό μαζέψει, ό,τι καλό δείξει, προς όφελός του είναι.
Το σίγουρο είναι πως με το να λείπει ελληνική ομάδα εδώ και χρόνια από τους ομίλους, οι ξένοι έκαναν πολλά βήματα μπροστά και έχουμε πολύ μεγάλη απόσταση να καλύψουμε.
Όσο πιο γρήγορα το καταλάβουμε κι όσο πιο σύντομα συνειδητοποιήσουμε πόσο απαραίτητη είναι η παρουσία (σε αυτό το χρονικό σημείο) στην κορυφαία διοργάνωση, τόσο πιο έτοιμοι θα είμαστε να ανεβάσουμε κι άλλο το επίπεδο του αθλήματος στη χώρα και να φέρουμε κοντά τον κόσμο.
Ως τότε, βραδιές σαν αυτή του Ολυμπιακού κόντρα στη Ροζελάρε θα αποτελούν κάτι το φυσιολογικό.