Η σπουδαία εμφάνιση του Ολυμπιακού στο Κόζλε απέναντι στην πρωταθλήτρια Ευρώπης Ζάκσα, δεν συνδυάστηκε από έστω έναν βαθμό, ωστόσο οι Πειραιώτες δημιούργησαν υψηλότατες προσδοκίες για τη συνέχεια στο CEV Champions League.
Το βράδυ της Τετάρτης, οι Ερυθρόλευκοι υποδέχονται τη Ροζελάρε στο κλειστό «Μελίνα Μερκούρη» του Ρέντη με φόντο την πρώτη νίκη στη διοργάνωση. Εύκολο ματς δεν υπάρχει, ειδικά από τη στιγμή που στην κορυφαία διοργάνωση αγωνίζονται ομάδες με… μόνιμη παρουσία σε αυτή.
Η Ροζελάρε ανήκει σε αυτή την κατηγορία. Η πρωταθλήτρια Βελγίου δεν είναι μια αμελητέα δύναμη, έστω κι αν στον 1ο όμιλο θεωρείται το πιο «βατό» σύνολο που είναι στα μέτρα του Ολυμπιακού.
Ο Στίβεν Φανμέντεχελ κάθεται στον πάγκο της από το 2018 και παρά το νεαρό της ηλικίας του μετρά 3 πρωταθλήματα, 4 Κύπελλα και 3 Super Cup, ενώ για… ένα σετ έχασε την ευκαιρία να της δώσει κι ένα ακόμα ευρωπαϊκό τρόπαιο.
Προέρχεται από μια ασύλληπτη χρονιά
Οι Βέλγοι έκαναν πέρσι την καλύτερη σεζόν τους τα τελευταία χρόνια. Αν και στον όμιλο του CEV Champions League δεν τα πήγαν καλά, κατέλαβαν τουλάχιστον την 3η θέση και συνέχισαν στο CEV Cup.
Εκεί πέτυχαν κάτι μοναδικό αφού στους «8» απέκλεισαν στο χρυσό σετ τη Νόλικο Μασέικ στον βέλγικο εμφύλιο, στους «4» έκαναν το… μπαμ και πέρασαν την Πιατσέντσα – επίσης στο χρυσό σετ – και βρέθηκαν σε ευρωπαϊκό τελικό για 4η φορά στην ιστορία τους.
Αφού νίκησαν καθαρά και εμφατικά τη Μόντενα στην Ιταλία, ηττήθηκαν στο Tomabell Hall και η τρίτη φορά που κλήθηκαν να παίξουν χρυσό σετ αποδείχθηκε… φαρμακερή. Ακόμα κι έτσι όμως, η χρονιά ήταν άκρως επιτυχημένη και μνημονεύεται ακόμα.
Σε μεγάλο βαθμό η Ροζελάρε τρύπησε το ταβάνι της κι αυτό ήταν κάτι που το αναγνώρισαν οι άνθρωποί της: «Δεν είναι εύκολο να επαναλαμβάνεις κάτι καλό στην Ευρώπη κάθε χρόνο. Φέτος είμαστε μια ομάδα υπό κατασκευή με μεγάλο αριθμό νεαρών, ταλαντούχων παικτών που προσπαθούν να αρπάξουν την ευκαιρία. Εκτός αυτού, ο όμιλος με Ζάκσα, Ζιράτ και Ολυμπιακό είναι ο δυσκολότερος που έχουμε βρεθεί τα τελευταία χρόνια», τόνισε πρόσφατα ο άμεσος συνεργάτης του Στίβεν Φανμέντεχελ, Μπραμ Φαν ντε Χοβ.
Με σημαντικές αλλαγές και τρεις ξένους το φετινό ρόστερ
Εδώ που τα λέμε, δεν έχει άδικο. Από την περσινή ομάδα υπήρξαν δύο μεγάλες απώλειες: Έφυγαν ο διεθνής Αργεντινός διαγώνιος Πάμπλο Κουκάρτσεφ και ο Εσθονός ακραίος Μαρτ Ταμεάρου που αμφότεροι πήραν καλές μεταγραφές στη Γαλλία.
Παράλληλα, υπήρξε μια σειρά αποχωρήσεων από παίκτες που μπορεί να μην έκαναν τη διαφορά αλλά ήταν σημαντικά μέλη του ροτέισον.
Αντ’ αυτών φέτος έγιναν σημαντικές αλλαγές και επένδυση σε νιάτα. Ναι μεν το ρόστερ αποτελείται από 9 Βέλγους εκ των οποίων οι 3 είναι διεθνείς: Ροτί (ακραίος), Βερχάνεμαν (ακραίος και αρχηγός του συλλόγου στον οποίο αγωνίζεται εδώ και μια 10ετία) και Ντ’ Αλστ (πασαδόρος).
Ουσιαστικά δεν έγιναν προσθήκες που θα διατηρούσαν στο ίδιο υψηλό επίπεδο τη Ροζελάρε, αλλά θα διαμόρφωναν δεδομένα μια πιο μαχητική ομάδα, με νιάτα και διάθεση να αποδειχθούν πράγματα.
Οι ξένοι είναι μόλις τρεις και ο Εσθονός κεντρικός Τρέιαλ είναι βασικός. Ο Μεξικανός Καστανιέδα και ο Ολλανδός ακραίος Φάικστρα δεν αποκτήθηκαν για να προσφέρουν με το καλημέρα και δεν έχουν βρει ακόμα τα πατήματά τους.
Χωρίς σταθερό διαγώνιο
Ο Φανμέντεχελ δείχνει πως το ψάχνει πολύ. Στα τελευταία τρία παιχνίδια σε πρωτάθλημα και Ευρώπη ξεκίνησε διαφορετικό διαγώνιο: Κόντρα στη Λέβεν χρησιμοποίησε τον Φάικστρα που ήταν αρκετά αποτελεσματικός, απέναντι στη Ζιράτ τον Ροτί που έχει και υποδοχή και διαθέτει εκπληκτικό σέρβις και κόντρα στη Βαρέμ τον Καστανιέδα που έγινε αλλαγή μετά το δεύτερο χαμένο σετ.
Η συνταγή στη διαγώνιο δεν έχει βρεθεί και ως τώρα όποιος κι αν αγωνίζεται εμφανίζεται ασταθής. Για αυτό και κόντρα στη Ζιράτ πολύ σημαντικό βάρος επιθέσεων σήκωσαν ο Πλασκί και ο Φερχάνεμαν από τα άκρα.
Το βάρος πέφτει στον Πλασκί
Είναι δύο ιδιαίτερα επιθετικοί ακραίοι που ειδικά φέτος χρειάζεται να τα κάνουν όλα. Τα ποσοστά τους βέβαια, ειδικά στο πρωτάθλημα είναι υψηλότατα καθώς ο Πλασκί είναι πρώτος σκόρερ για την ομάδα του (αναμενόμενο από τη στιγμή που δεν υπάρχει σταθερός διαγώνιος) με 59% στην επίθεση ενώ ο Φερχάνεμαν μαζί με τον λίμπερο τον Ντερό κάνουν πιο πολλή δουλειά στην υποδοχή (ο Βέλγος ακραίος έχει υψηλότατα ποσοστά χωρίς όμως να είναι ο τέλειος all around περιφερειακός).
Στα επτά πρώτα παιχνίδια πρωταθλήματος, η Ροζελάρε ναι μεν είναι 1η αλλά η εικόνα της δεν είναι καθόλου πειστική απέναντι σε ομάδες χαμηλότερης δυναμικότητας. Μετρά έξι νίκες εκ των οποίων οι δύο τελευταίες ήρθαν με πολύ ιδρώτα και τεράστια καταπόνηση των βασικών παικτών.
Απέναντι στη Ζιράτ στην πρεμιέρα του CEV Champions League, εμφανίστηκε τρομακτικά ανταγωνιστική αλλά και αφελής στις ευκαιρίες που είχε για να πάρει και δεύτερο σετ. Έδειξε πάντως στοιχεία που γνωρίζαμε πως έχει από πέρσι: πολύ επικίνδυνο σέρβις, συμπαθητική υποδοχή και γρήγορο τρόπο παιχνιδιού.
Ο Ολυμπιακός καλείται να αξιοποιήσει την αλλαγή, να «χτυπήσει» πάνω στο δικό του δυνατό σημείο που είναι το μπλοκ και στην… ανισορροπία που έχουν οι Βέλγοι λόγω της απουσίας ενός καλού και σταθερού διαγωνίου. Εφόσον τα καταφέρει, θα έχει κάνει ένα σημαντικότατο βήμα τουλάχιστον για την 3η θέση και θα αντιμετωπίσει τη Ζιράτ με ακόμα λιγότερο άγχος. Στο χέρι του είναι…