Γιουβέντους. Η πιο επιτυχημένη ομάδα της Ιταλίας και μια από τις πιο αναγνωρίσιμες σε όλον τον κόσμο. Τα συνεχόμενα πρωταθλήματα και οι καλές πορείες στην Ευρώπη συνιστούν ορόσημο για τη σύγχρονη εποχή των “μπιανκονέρι” και παρακαταθήκη για το μέλλον. Ο υποβιβασμός της στη δεύτερη τη τάξει κατηγορία της Ιταλίας και η εμπλοκή της στο Κοριόπολις που σπίλωσε το όνομα της είναι πια μια μακρινή ανάμνηση. Κάθε χρόνο βελτιώνεται με στόχο τί άλλο; Την υπεράσπιση του σκουντέτο και την κατάκτηση του πολυπόθητου Τσάμπιονς Λιγκ… Είναι εφικτό αυτό με την έως τώρα μεταγραφική ενίσχυση;
Οι απαραίτητες τονωτικές ενέσεις
Με την επικείμενη μεταγραφή του Ζοάο Κανσέλο η Γηραιά Κυρία καλύπτει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο την τρύπα που άφησε η φυγή του Λιχστάινερ. Οφείλουμε να παραδεχτούμε ότι η διοίκηση της πρωταθλήτριας Ιταλίας κινήθηκε ταχύτατα και απέκτησε ένα από τα βασικά γρανάζια της Ίντερ, που μετά από αρκετά χρόνια κατάφερε να επιστρέψει στους ομίλους της μεγαλύτερης ευρωπαϊκής διασυλλογικής διοργάνωσης. Πέρα όμως από τη μεταγραφή του διεθνή Πορτογάλου δεξιού μπακ, η Γιουβέντους ενέταξε στο ρόστερ της τον Εμρέ Τσαν. Ένα όνομα που πέρα από την αναγνωρισμένη ποιότητα που διαθέτει, προσδίδει στην ομάδα και την ελπίδα ότι στο πρόσωπό του οι «μπιανκονέρι» θα βρουν ένα παίκτη που δύναται να μεταφέρει με χαρακτηριστική ευκολία τη μπάλα από την άμυνα στην επίθεση, Ένα νέο Βιντάλ δηλαδή. Να αποτελέσει δηλαδή την ένεση ποιότητας και ποσότητας που χρειάζεται η ομάδα στον κεντρικό άξονα.
Ο αντικαταστάτης του μεγάλου «Τζίτζι»
Ο Τζανλουίτζι Μπουφόν αποφάσισε να ολοκληρώσει την καριέρα του στη Γιουβέντους και οι ιθύνοντες της έσπευσαν να αγοράσουν τα δικαιώματα του νεαρού ταλαντούχου τερματοφύλακα Ματία Περίν. Ο διεθνής με τη «Σκουάντρα Ατζούρα» αποτέλεσε μήλον της έριδος για πολλές μεγάλες ομάδες της Ιταλίας, ωστόσο οι «μπιανκονέρι» κινήθηκαν ταχύτατα και εξασφάλισαν τα δικαιώματα του μέχρι πρότινος τερματοφύλακα της Τζένοα. Δύσκολα κανείς θα μπορούσε να βρει ιδανικότερο αντικαταστάτη του Μπουφόν, δεδομένου και ότι ο Σέζνι απογοητεύει με τις εμφανίσεις του στο Μουντιαλ…
Το απαραίτητο ροτέισον και το όνειρο στα πλάγια μπακ
Οι επιστροφές των Καλντάρα και Σπινάτσολα από την Αταλάντα δίνουν στον Αλέγκρι τη δυνατότητα να μεγαλώσει το ροτέσιον και να δώσει τις απαραίτητες ανάσες σε παίκτες-κλειδιά για τους απαιτητικούς αγώνες του Τσάμπιονς Λιγκ. Παράλληλα, η συνύπαρξη του Κανσέλο και του Ντε Σίλιο από τα δεξιά και του Άλεξ Σάντρο και του Σπινάτσολα από τα αριστερά συνθέτουν πραγματικά μια τετράδα από πλάγια μπακ που τρομάζει.
Και όμως αυτή η Γιουβέντους δε φοβίζει ακόμα…
Η απόσταση της από τις υπερδυνάμεις του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου μειώνεται με ταχείς ρυθμούς. Παρ’όλα αυτά η Γιουβέντους δε παύει να βλέπει την πλάτη των ανταγωνιστών της στην Ευρώπη. Όποτε έφτασε κοντά στη πηγή της κατάκτησης του Τσάμπιονς Λιγκ, δε κατάφερε να γευτεί το νέκταρ της επιτυχίας. Οι περισσότεροι εστιάζουν στην έλλειψη ταχύτητας στην επίθεση. Δικαίως…Ωστόσο πόσο παραπάνω να ανεβάσει τον πήχη η Γιουβέντους με την απόκτηση ενός γρήγορου επιθετικού; Ο ιδανικός που θα ανεβάσει αυτόματα επίπεδο τη Γηραιά Κυρία είναι ο Πογκμπά, ο οποίος εκτός από τα ποιοτικά χαρακτηριστικά και το αστείρευτο ταλέντο διαθέτει και την απαιτούμενη εμπειρία. Ή τουλάχιστον ένας παίκτης που να αγωνίζεται στο νευραλγικό χώρο του κέντρου και να κατέχει τις ποδοσφαιρικές αρετές του Γάλλου κεντρικού μέσου. Ντρίμπλα, δύναμη, έλεγχος μπάλας είναι λίγα από τα προσόντα του μέσου της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, χαρακτηριστικά που αφενός θα ανεβάσουν επίπεδο τη μεσαία γραμμή της Γιουβέντους και αφετέρου θα μαγέψουν για ακόμα μια φορά τα πλήθη της ομάδας του Τορίνο, που στην πραγματικότητα ποτέ δεν είχαν ξεπεράσει την απώλεια ενός παίκτη σαν τον Πογκμπά από την ομάδα τους. Η περίπτωσή επιστροφής όμως του Γάλλου είναι σχεδόν ακατόρθωτη.
Κακά τα ψέματα η Γιουβέντους δεν είναι Μπάρτσα ή Ρεάλ
Ίσως ο Γάλλος αστέρας της Γιουνάιτεντ να είναι και το ταβάνι της Γηραιάς Κυρίας. Οι Ιταλοί δε μπορούν να ανταγωνιστούν ακόμα τις ισπανικές και αγγλικές υπερδυνάμεις, την Παρί και τη Μπάγερν. Ούτε καν να τις πλησιάσουν. Νεϊμάρ, Μέσι, Ρονάλντο, ακόμα και ο Πογκμπά εξακολουθούν να είναι άπιαστα όνειρα. Οι Γιουβεντίνοι αρκούνται στις μεταγραφές τύπου Ντάνι Άλβες, παίκτη από το πάνω ράφι που δεν βρίσκεται στο απόγειο της καριέρας του. Μέχρι εκεί… Ποιος παίκτης θα πήγαινε στην Ιταλία στην ακμή της καριέρας του; Πιθανότατα κανείς. Σε πέντε χρόνια ίσως τα δεδομένα να ανατραπούν και η Γιούβε να γίνει πόλος έλξης για τα μεγαλύτερα ονόματα του παγκοσμίου ποδοσφαίρου. Προς το παρόν περιορίζεται σε μεταγραφές μικρότερου βεληνεκούς και σε υποθέσεις που δύσκολα θα εμπλακούν οι «μεγάλοι» του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου.