Ο Ολυμπιακός του 2023/24 είναι διαφορετική ομάδα από εκείνη της περασμένης διετίας. Τουλάχιστον στο ξεκίνημα της σεζόν. Για να καταλάβουμε όμως τι ψάρια πιάνει η φετινή βερσιόν, θα πρέπει να τη δούμε υπό κανονικές συνθήκες. Πώς θα μπορούσαν να ορίζονται αυτές οι «κανονικές συνθήκες»;
Όπως τα προηγούμενα χρόνια, έτσι και φέτος, το ρόστερ των Πειραιωτών είναι «συγκεκριμένο». Σε αντίθεση με ό,τι ισχύει για ομάδες άλλων πρωταθλημάτων (και ειδικά για τις ισπανικές και τις τουρκικές), οι Ερυθρόλευκοι δεν έχουν την πολυτέλεια ενός ρόστερ 15-16 «ετοιμοπόλεμων» παικτών. Οι λόγοι είναι απλούστατοι: Ισπανοί, Τούρκοι, Ιταλοί, ακόμα και Γερμανοί και Γάλλοι δίνουν περισσότερα «ανταγωνιστικά» παιχνίδια στις εγχώριες διοργανώσεις τους.
Στην Basket League πάλι, δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Ειδικά για τον Ολυμπιακό, ο οποίος μετρά δυο ήττες όλες κι όλες από τη σεζόν της επιστροφής του και η μια εξ αυτών είχε υπογραφή Τηγάνη και Παπαπέτρου (το 67-65 στον ντροπιαστικό δεύτερο τελικό πέρυσι). Από την τελευταία φορά που κάποια ελληνική ομάδα νίκησε τους Ερυθρόλευκους και αυτή δεν ήταν ο Παναθηναϊκός, έχουν περάσει πάνω από 4,5 χρόνια. Απρίλιος του 2019, Περιστέρι – Ολυμπιακός 81-76.
Από τη χειρότερη προετοιμασία της καριέρας του Γιώργου Μπαρτζώκα περάσαμε σε ένα από τα πιο προβληματικά ξεκινήματα των τελευταίων δεκαετιών. Οι Έλληνες που τράβηξαν κουπί με την εθνική είναι σκιά του εαυτού τους ειδικά στην επίθεση, ενώ ακόμα και ο βιονικός Γουόκαπ εμφανίζει σε κάποια ματς ξεκάθαρα σημάδια κόπωσης από το συνεχόμενο ξεζούμισμα που απαιτούν οι ειδικές συνθήκες στο ΣΕΦ.
Αν προσθέσουμε το γεγονός πως ο Μιλουτίνοφ αναγκάζεται εδώ και καιρό να παίζει και για τον Φαλ και πως ο Πίτερς αγωνίστηκε 100 λεπτά μέσα σε μια εβδομάδα (κόντρα σε Παναθηναϊκό, Άρη και Μπαρτσελόνα), το πρόβλημα που έχουν προκαλέσει οι συνεχείς απουσίες αλλά και η ανετοιμότητα κάποιων παικτών είναι παραπάνω από αυταπόδεικτο. Συν ότι ο Μπραζντέικις ήρθε με ένα μικροπρόβλημα τραυματισμού από το Μουντομπάσκετ.
Μήνυμα ανασύνταξης από τον Ολυμπιακό: «Δεν υπάρχει χρόνος για δάκρυα»
Ας υποθέσουμε ότι κάποιος ξένος φίλαθλος του μπάσκετ που θαύμασε τον Ολυμπιακό της περασμένης διετίας και ειδικά τον περυσινό, έκατσε να τον δει για πρώτη φορά φέτος κόντρα στην Αρμάνι, δίχως να γνωρίζει για όλα αυτά τα προβλήματα που συνοπτικά προαναφέραμε. Μετά το αρχικό… σοκ από την εικόνα της ομάδας, θα κατέληγε στην επισήμανση κάποιων δεδομένων τα οποία βγάζουν μάτι. Και ακριβώς αυτή η επισήμανση των προβλημάτων θα τον βοηθήσει ώστε να κατανοήσει για ποιον λόγο συμβαίνουν όλα όσα συμβαίνουν.
Ο Ολυμπιακός – ειδικά – της περασμένης σεζόν αποθεώθηκε για τον τρόπο παιχνιδιού του, κερδίζοντας την αναγνώριση ως μιας από τις καλύτερες ομάδες που εμφανίστηκαν ποτέ στο ευρωπαϊκό μπάσκετ. Αποφεύγουμε να παραθέσουμε τα σχετικά εγκώμια γιατί όλοι λίγο – πολύ τα θυμάστε.
Τα βασικά στοιχεία στο ερυθρόλευκο παιχνίδι ήταν δυο, ένα σε κάθε πλευρά του παρκέ. Στη μια πλευρά ήταν η εξαιρετική άμυνα που ξεκινούσε από την περιφέρεια και έφτανε ως το «5» με το σκιάχτρο που λέγεται Μουσταφά Φαλ και στην άλλη μια απίθανη «αέναη κυκλοφορία» της μπάλας η οποία μπορούσε να βρει δυο, ακόμα και τρία ελεύθερα σουτ πολύ πριν το χρονόμετρο φτάσει στα 20” επίθεσης.
Ένα από τα σημαντικότερα οφέλη της αποτελεσματικής άμυνας του Ολυμπιακού στην περιφέρεια ήταν η δυνατότητα να βγει στο ανοιχτό γήπεδο και να σκοράρει σε πρωτεύοντα ή έστω δευτερεύοντα αιφνιδιασμό. Σε ένα ολόκληρο ματς στο Μιλάνο οι Ερυθρόλευκοι πήραν μόλις δυο πόντους από αιφνιδιασμό, όχι από κάποιον «κοντό» αλλά από τον Μιλουτίνοφ.
Το παραπάνω συνέβη στο 3:51 μετά την έναρξη του ματς. Στα υπόλοιπα 34 λεπτά οι παίκτες του Μπαρτζώκα δεν κατάφεραν να βρουν ούτε ένα καλάθι σε γρήγορο transition. Γιατί συνέβη αυτό; Η εξήγηση είναι απλούστατη. Όταν έχεις μόλις έξι κλεψίματα, οι πιθανότητες να βγεις στον αιφνιδιασμό είναι λιγοστές.
Ότι η ερυθρόλευκη άμυνα λειτούργησε πολύ καλά (δέχτηκε 65 πόντους, 45 πόντους από ολόκληρη την Αρμάνι και 20 από τον Μίροτιτς) είναι γεγονός. Ένα βασικό συστατικό όμως απουσίαζε ώστε να μετατρέψει την καλή αμυντική επίδοση σε ώθηση για εύκολα καλάθια στην επίθεση.
Μπαρτζώκας: Χάσαμε 13 λέι απ, δεν θα μπορούσαμε να κερδίσουμε με τέτοια επίθεση
Είναι το ίδιο συστατικό που η έλλειψή του έκανε τους Ερυθρόλευκους να πηγαίνουν διαρκώς σε επιθέσεις 20+ δευτερολέπτων, από το πρώτο δεκάλεπτο κιόλας. Κατά κανόνα μάλιστα, αυτές οι επιθέσεις ολοκληρώνονταν είτε με πιεσμένα μακρινά σουτ, είτε με μπούκες απελπισίας, είτε πετώντας την μπάλα στον Μιλουτίνοφ στα τελευταία δευτερόλεπτα προκειμένου «να κάνει κάτι».
Το μαγικό συστατικό που λείπει ως τώρα από τον φετινό Ολυμπιακό είναι η ενέργεια. Χωρίς ενέργεια, το μπάσκετ του Μπαρτζώκα δεν μπορεί να υλοποιηθεί. Η ενέργεια είναι αυτή που περνώντας από παίκτη σε παίκτη τους κάνει όλους να φαίνονται πολύ καλύτεροι μέσα στο συγκεκριμένο σύνολο απ’ ό,τι έξω από αυτό. Και ακριβώς που αυτή που έλειπε στα τελειώματα, με αποτέλεσμα τα 13 χαμένα λέι απ για τα οποία έκανε λόγο ο κορυφαίος τεχνικός της Ευρώπης.
Το ότι αύριο π.χ. μπορεί να είναι σχεδόν όλοι στη 12άδα πλην ΜακΚίσικ, δεν σημαίνει ότι ξαφνικά ο Ολυμπιακός θα αρχίσει να ξανατρέχει σαν παλαβός. Για να ξεκινήσει η επιστροφή στην κανονικότητα θα πρέπει να βρουν ρυθμό αυτοί που έλειπαν ή ήταν ωσεί παρόντες, ώστε να πάρουν ανάσες εκείνοι που βρίσκονται στα πρόθυρα της κατάρρευσης.
Η κουβέντα για το ποιος μπορεί και ποιος όχι φοβάμαι ότι θα πρέπει να περιμένει. Είμαι βέβαιος πως όταν αρχίσει να ρολάρει ξανά το πράγμα σε μια στοιχειώδη κανονικότητα, όλοι θα δείχνουν πολύ καλύτεροι απ’ ό,τι αυτή τη στιγμή. Ακόμα κι εκείνοι που κόντρα στην Αρμάνι τσάκισαν το νευρικό σύστημα των οπαδών τους με όσα έκαναν και δεν έκαναν.
Όταν με το καλό επιστρέψει αυτή η κανονικότητα, πρώτοι απ’ όλους οι άνθρωποι του τεχνικού επιτελείου θα γνωρίζουν αν κάποιος παίκτης αποδεδειγμένα δεν μπορεί να υπηρετήσει το πλάνο ή αν θα χρειαστεί κάτι επιπλέον ώστε να συμπληρωθούν τα όποια κενά. Μέχρι τότε, το μόνο που μπορεί να κάνει ένας οπαδός είναι να στηρίζει την ομάδα του σε αυτή δύσκολη συγκυρία, αφού τώρα αυτή τον χρειάζεται. Στις γιορτές και τα πανηγύρια δεν υπάρχει πρόβλημα, μέχρι και η Έμα Στόουν μπορεί να σκάσει μύτη στο ΣΕΦ…
Κατά τα λοιπά, σας παραπέμπω στο ΕΥΘΕΩΣ του περασμένου Σαββάτου που μιλούσε για αγώνα επιβίωσης και Survivor. Ακριβώς ό,τι είπε μια μέρα αργότερα ο Γιώργος Μπαρτζώκας μετά το ματς με την ΑΕΚ, τονίζοντας πως «θα κοιτάξουμε να επιβιώσουμε»…
Πριν τα πλέι οφ της Euroleague, ο Ολυμπιακός πρέπει να προκριθεί από τα πλέι οφ του Survivor
ΥΓ. Μια απαραίτητη υπενθύμιση. Το ταμείο γίνεται στο τέλος της σεζόν, η οποία ολοκληρώνεται πάντα με τους τελικούς της Basket League. Σχεδόν τίποτε άλλο δεν μετράει ως τότε, αφού ακόμα και μια πανηγυρική συμμετοχή στον τελικό της Ευρωλίγκας μπορεί κάλλιστα να μετατραπεί σε ισοπεδωτική γκρίνια αν το πρωτάθλημα καταλήξει στον αντίπαλο…