Ο Αυστριακός διεθνής τερματοφύλακας της ΑΕΚ, Τσίτσαν Στάνκοβιτς παραχώρησε μακροσκελή συνέντευξη στο αυστριακό laola1.
Εκεί μεταξύ άλλων αναφέρθηκε στο μέλλον του στην Ένωση, τονίζοντας πως δεν έχει σκοπό να φύγει αφού αγωνίζεται σε έναν κορυφαίο σύλλογο, ενώ στάθηκε και στην ποιότητα της ομάδας του σχολιάζοντας πως πιστεύει ότι μπορούν να κάνουν τρομερά πράγματα μέσα στο γήπεδο.
Για το γεγονός ότι έχασε τη θέση του βασικού: «Δεν σταμάτησα να παίζω για αγωνιστικούς λόγους. Είχα κορονοϊό και μετά η ομάδα είχε ένα καλό σερί. Είναι τρομερά δύσκολο να ξαναμπείς. Αλλά το γεγονός ότι μου δόθηκε η ευκαιρία να παίξω στο Κύπελλο από τον προπονητή μου, αυτό δείχνει ότι με πιστεύει και με έχει στα πλάνα του. Δεν ήταν εύκολο. Αλλά αν δεν εστιάζεις στη δουλειά σου και αναρωτιέσαι γιατί δεν παίζεις, τότε χάνεις ενέργεια. Φυσικά είναι νευριασμένος στην αρχή, αλλά πρέπει να το αποδεχτείς. Ο κόουτς είναι το αφεντικό.
Για μένα ήταν σημαντικό που πήρα παιχνίδια στο Κύπελλο, ακόμα κι αν δεν έπαιζα στο Πρωτάθλημα. Ήταν επίσης σημαντικό να κάνω καλές προπονήσεις. Τα πάντα σου επιστρέφονται στο ποδόσφαιρο αν κάνεις σωστή προετοιμασία, ακόμα κι αν δεν αγωνίζεσαι. Τη δεύτερη σεζόν στην ΑΕΚ έχασα τη θέση μου στο Πρωτάθλημα, αλλά κατέκτησα το Κύπελλο. Φυσικά και θα ήθελα να παίζω και στο Πρωτάθλημα, αλλά είμαι ενθουσιασμένος γιατί οι δύο τίτλοι που κατακτήσαμε είναι κάτι απίστευτο. Είμαι ακόμα μέρος της ομάδας. Ο τίτλος του Κυπέλλου σημαίνει πολλά για μένα. Θα ήθελα να έπαιζα περισσότερο, αλλά ξέρω πως τα πράγματα στο ποδόσφαιρο εξελίσσονται γρήγορα και θα δούμε το μέλλον τι θα φέρει».
Για το μέλλον του: «Η προσοχή μου είναι στην ομάδα. Θέλω να ξαναγίνω βασικός όσο το δυνατόν πιο σύντομα. Αν το καταφέρω, μπορώ να επανέλθω στην Εθνική ομάδα. Ο κόουτς έδειξε ότι με εμπιστεύεται. Μου έδωσε την ευκαιρία στο Κύπελλο. Ο Ματίας Αλμέιδα είναι ένας δίκαιος προπονητής. Ανταμείβει τον παίκτη, αν αυτός προπονείται σωστά. Η κατάσταση στην οποία είμαι δεν είναι καινούργια. Ήμουν δεύτερος γκολκίπερ στη Σάλτσμπουργκ και περίμενα καιρό για την ευκαιρία μου. Έχω ακόμα δύο χρόνια στο συμβόλαιό μου, παίζω σε έναν κορυφαίο σύλλογο και δεν έχω πρόθεση από τη μεριά μου να φύγω από την ΑΕΚ. Ενημερώθηκα από τον σύλλογο ότι με έχουν στα πλάνα για την επόμενη σεζόν. Παίζω σε μια κορυφαία ομάδα που θα συμμετέχει στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις τη νέα χρονιά. Θέλω να ξαναγίνω νούμερο ένα και να αφήσω το σημάδι μου στην ΑΕΚ. Γι’ αυτό θα συνεχίσω να παλεύω».
Για την κατάκτηση του νταμπλ: «Στην αρχή της σεζόν ήρθε ένας νέος προπονητής (σ.σ. ο Ματίας Αλμέιδα) με μια νέα ποδοσφαιρική φιλοσοφία. Η ομάδα ξαναχτίστηκε. Η πρώτη σεζόν μου ήταν καταστροφική για την ομάδα. Τερματίσαμε πέμπτοι, βγήκαμε εκτός Ευρώπης και υπήρξαν αλλαγές. Στο τέλος όμως ήταν η σωστή απόφαση. Με τον τρόπο με τον οποίο ξεκινήσαμε τη σεζόν κανείς δεν πίστευε ότι θα κατακτούσαμε το νταμπλ. Ο Παναθηναϊκός ξεκίνησε με σερί νικών και ήμασταν οκτώ βαθμούς πίσω. Αλλά μετά ξεκινήσαμε το δικό μας σερί. Το νέο γήπεδο ήταν μεγάλο πλεονέκτημα για εμάς. Στην αρχή ο Παναθηναϊκός ήταν η καλύτερη ομάδα, αλλά στα πλέι οφ ήμασταν οι καλύτεροι. Δεν χάσαμε παιχνίδι και δεχθήκαμε λίγα τέρματα. Κατακτήσαμε άξια τον τίτλο και μετά και το κύπελλο».
Για το αν η κατάκτηση του Κυπέλλου ήταν κάτι ιδιαίτερο γι’ αυτόν: «Ναι φυσικά, όταν παίζεις το συναίσθημα είναι διαφορετικό. Δεν έπαιζα τόσο πολύ στο πρωτάθλημα, είχα κορονοϊό και μετά είχα κάποια μυϊκά προβλήματα. Ήμουν λίγο άτυχος εκεί. Γι’ αυτό πήρα την ευκαιρία μου στο Κύπελλο και το εκμεταλλεύτηκα στο έπακρο. Ήταν πολύ σημαντικό για μένα να κατακτήσω το Κύπελλο».
Για τα προβλήματα στην πρώτη του σεζόν στην Ελλάδα: «Έπρεπε να κάνω μια επέμβαση στον μηνίσκο τον Δεκέμβριο. Μετά με πήρε τρεις μήνες να επιστρέψω. Γι’ αυτό είχα μόλις 23 συμμετοχές. Ήμουν άτυχος. Πήρε λίγο παραπάνω να επιστρέψω μάλλον γιατί έπαιζα με πρόβλημα στον μηνίσκο για δύο μήνες. Δεν μπορούσα να συνεχίσω έτσι, έπρεπε να κάνω επέμβαση. Με πήρε περισσότερο να επιστρέψω. Στο τέλος η σεζόν ήταν μια καταστροφή γιατί τερματίσαμε πέμπτοι. Για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια η ΑΕΚ δεν κατάφερε να βγει στην Ευρώπη».
Για τη ζωή στην Αθήνα: «Ο ήλιος λάμπει 365 μέρες τον χρόνο. Δεν είναι τυχαίο που οι άνθρωποι έρχονται για διακοπές στην Ελλάδα. Έχω την ευκαιρία να παίζω ποδόσφαιρο στο μέρος που άλλοι πάνε διακοπές. Αυτό είναι πλεονέκτημα. Το Σάλτσμπουργκ φυσικά είναι επίσης όμορφο, αλλά η Αθήνα έχει 4 εκατ. κατοίκους και είναι τεράστια. Η ποιότητα της ζωής είναι υψηλή. Αν παίζεις μάλιστα και για μια κορυφαία ομάδα, δεν υπάρχει κάτι καλύτερο. Πάντα μου άρεσε να παίζω κάπου δίπλα στη θάλασσα. Και η ευκαιρία προέκυψε στην ΑΕΚ».
Για τους οπαδούς στην Ελλάδα και τους φίλους της ΑΕΚ: «Οι Έλληνες οπαδοί είναι κάτι διαφορετικό για το πάθος τους. Αν έχεις τη δυνατότητα να δεις ένα ντέρμπι, τότε θα πρέπει να το κάνεις, είναι κάτι ξεχωριστό. Ειδικά στα ντέρμπι το γήπεδο μετατρέπεται σε καμίνι. Δεν το έχω ξαναδεί στη ζωή μου. Στην Ελλάδα οι οπαδοί απαγορεύονται να πάνε στα εκτός έδρας παιχνίδια. Στα ντέρμπι όταν παίζουμε με τον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό 5.000 άνθρωποι περιμένουν στο ξενοδοχείο για να εμψυχώσουν την ομάδα. Το λεωφορείο είναι περικυκλωμένο από οπαδούς, οι οποίοι μας συνοδεύουν. Είναι τρελό».
Για το αν έχει μιλήσει με τον προπονητή της Εθνικής Αυστρίας, Ραλφ Ράνγκνικ: «Όχι. Η τελευταία επικοινωνία μαζί του ήταν όταν είχα υπογράψει στη Σάλτσμπουργκ. Αλλά το καταλαβαίνω . Δεν παίζω βασικός στην ΑΕΚ. Αν δεν αγωνίζεσαι ως βασικός, δεν μπορείς να μπεις στην Εθνική ομάδα. Ήταν πολύ σωστή επιλογή από την Αυστριακή Ομοσπονδία να επιλέξει τον Ράνγκνικ ως προπονητή. Είδα το ματς κόντρα στο Βέλγιο, δυστυχώς δεν μπόρεσα να δω αυτό με τη Σουηδία. Μπορείς να καταλάβεις ότι ο Ράνγκνικ ταιριάζει σε αυτή την ομάδα 100%. Μόνο μπράβο πρέπει να πεις που έφεραν έναν τέτοιο προπονητή στην Εθνική Αυστρίας».
Για το γεγονός ότι είχε μείνει εκτός της αποστολής της Αυστρίας για το Euro: «Πραγματικά πόνεσε. Αυτός ήταν ένας από τους λόγους για τους οποίους δεν ήθελα να παίζω άλλο στην Αυστρία. Δεν ήθελα να έχω καμία σχέση με το ποδόσφαιρο στην Αυστρία εκείνη τη στιγμή,. Είχα τρελαθεί, ήμουν λυπημένος. Πέρασα όλα τα προκριματικά και λίγο πριν το Euro με αγνόησαν. Πριν τον τραυματισμό μου ήμουν το νούμερο ένα στην Αυστρία. Μετά μέσα σε ένα χρόνο λες και ήμουν δέκατος, παρά το γεγονός ότι συνέχιζα να ήμουν βασικός στη Σάλτσμπουργκ. Αυτό με πόνεσε και θα με πονάει για όλη τη ζωή μου που δεν μπόρεσα να πάω στο Euro. Αλλά τώρα πρέπει να κοιτάξω μπροστά και να ζήσω με αυτό».
Για την ευκαιρία να παίξει στο Champions League την επόμενη σεζόν: «Θα μου άρεσε πολύ αν καταφέρουμε και προκριθούμε και μετά να παίξω και εναντίον της Σάλτσμπουργκ στους ομίλους. Θα ήταν φανταστικό αυτό. Αν προκριθούμε θα είμαστε στο τέταρτο γκρουπ δυναμικότητας και η Σάλτσμπουργκ στο τρίτο, συνεπώς θα είναι ένας πιθανός αντίπαλος. Η δυνατότητα υπάρχει, αλλά πρώτα θα πρέπει να προκριθούμε. Η διαδρομή δεν θα είναι εύκολη, αλλά νομίζω πως μπορούμε να πετύχουμε αρκετά πράγματα στο γήπεδό μας και με την ομάδα που διαθέτουμε».