Μπορεί ο Πανιώνιος να νίκησε με 1-0 την «Ένωση», στο παλιό στάδιο «Γεώργιος Καραϊσκάκης», αλλά ο αγώνας της 11ης Σεπτεμβρίου 1988 θα αποκτούσε ιστορική αξία με τον καιρό, λόγω των κατορθωμάτων της ηττημένης ομάδας με τον άνθρωπο που την καθοδήγησε εκείνη την ημέρα για πρώτη φορά σε επίσημο αγώνα.
Τον Ντούσαν Μπάγεβιτς, ο οποίος είχε επιστρέψει ως προπονητής, επτά χρόνια μετά την αποχώρησή του από την ΑΕΚ με την ιδιότητα του ποδοσφαιριστή.
Επιστροφή είχαμε και στον Πανιώνιο, μια και σκόρερ της νίκης ήταν ο Νίκος Αναστόπουλος, ο οποίος δεν είχε βρει θέση στον Ολυμπιακό μετά την περιπέτειά του στην Ιταλία με την Αβελίνο. Το δικό του δεύτερο ντεμπούτο ήταν ονειρικό, αλλά οι στιγμές δόξας που ονειρεύτηκαν οι «κυανέρυθροι» φίλαθλοι, λόγω της παρουσίας και του Θωμά Μαύρου στην επίθεση της ομάδας τους, δεν ήρθαν ποτέ. Ο «Αναστό» αποχώρησε πολύ γρήγορα λόγω της αβέβαιης οικονομικής κατάστασης που επικρατούσε (και) τότε στην ΠΑΕ, σε αντίθεση με τον Μπάγεβιτς, ο οποίος όχι μόνο πανηγύρισε την κατάκτηση του τίτλου στο τέλος εκείνης της χρονιάς, αλλά έμελλε να «ριζώσει» στην ΑΕΚ και να την οδηγήσει στις κορυφαίες διακρίσεις της ιστορίας της.
Τα τέσσερα πρωταθλήματα και τα δύο Κύπελλα που κατέκτησε η «Ένωση» επί Ντούσκο, η γενική αναγνώριση του καλού ποδοσφαίρου που έπαιξε αυτή η ομάδα, καθώς και η ανάδειξη πολλών ταλαντούχων ποδοσφαιριστών από τα έμπειρα χέρια του, είναι τα παράσημα που κέρδισε ο Μπάγεβιτς στην πρώτη και καλύτερη θητεία του στον πάγκο της ΑΕΚ. Η σχέση λατρείας των φιλάθλων της μαζί του κλονίστηκε το 1996, όταν έφυγε για τον Ολυμπιακό και ουσιαστικά το γυαλί δεν κόλλησε ποτέ ξανά –μία μεγάλη μερίδα του «κιτρινόμαυρου» κόσμου δεν τον συγχώρεσε ποτέ, ακόμα και στην τελευταία θητεία του από το πόστο του εκτελεστικού διευθυντή που ολοκληρώθηκε πριν από λίγες ημέρες. Ωστόσο, το κεφάλαιο που άρχισε να γράφεται εκείνο το απόγευμα της 11ης Σεπτεμβρίου 1988, είναι το πιο σημαντικό στην ιστορία της «Ένωσης». Και δύσκολα θα ξεπεραστεί.
