Ίντερ και Μίλαν τέθηκαν αντιμέτωπες στο Σαν Σίρο, μετά το 0-2 του πρώτου αγώνα με φόντο το εισιτήριο για τον τελικό του Champions League στην Κωνσταντινούπολη στις 10 Ιουνίου.
Αγώνας που συνοδεύτηκε από ένταση, λίγες φάσεις και τους Νερατζούρι να επιστρέφουν στον τελικό της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης μετά το 2010 και την κατάκτηση του τροπαίου κόντρα στην Μπάγερν στη Μαδρίτη.
Οι τελικοί της Ίντερ:
- Ίντερ – Ρεάλ Μαδρίτης 3-1, 1963
- Ίντερ – Μπενφίκα 1-0, 1965
- Ίντερ – Σέλτικ 1-2, 1967
- Ίντερ – Άγιαξ 0-2, 1972
- Ίντερ – Μπάγερν Μονάχου 2-0, 2010
Στα του αγώνα ο Σιμόνε Ινζάγκι δεν έκανε κάποια αλλαγή στην ενδεκάδα σε σχέση με όσους ξεκίνησαν στην πρώτη αναμέτρηση. Από την άλλη ο Στέφανο Πιόλι προχώρησε σε τέσσερις αλλαγές με την είσοδο των Τιαό, Κρούνιτς, Λεάο και Μεσίας σε σχέση με το πρώτο παιχνίδι.
Οι τυπικά φιλοξενούμενοι μπήκαν καλύτερα στο παιχνίδι ωστόσο άργησαν να κάνουν φάσεις και απείλησαν δύο φορές, μια με τον Ντίαζ και μια με τον Λεάο στο 11′ και το 38′ αντίστοιχα.
Η Ίντερ απάντησε σε αυτές τις στιγμές με κεφαλιά του Τζέκο στο 39‘. Στο δεύτερο μέρος οι στιγμές ήταν λίγες και ενώ όλα έδειχναν ότι το παιχνίδι θα ολοκληρωθεί ισόπαλο χωρίς γκολ, ο Λουκάκου μετά από μπέρδεμα στην περιοχή τροφοδότησε τον Λαουτάρο Μαρτίνεζ που στο 74′ έδωσε το προβάδισμα στους Νερατζούρι.
Το σκορ αυτό έμεινε μέχρι το φινάλε δίνοντας στην Ίντερ το εισιτήριο της πρόκρισης στον τελικό της Κωνσταντινούπολης που θα διεξαχθεί το Σάββατο 10 Ιουνίου και πλέον περιμένει να μάθει τον αντίπαλο της από το αυριανό παιχνίδι μεταξύ της Μάντσεστερ Σίτι και της Ρεάλ Μαδρίτης στην Αγγλία.
Ίντερ (Σιμόνε Ιντζάγκι): Ονάνα – Νταρμιάν, Ατσέρμπι, Μπαστόνι – Ντάμφρις, Μπαρέλα (84’ Γκαλιαρντίνι), Τσαλχάνογλου, Μκχιταριάν (43’ λ. τρ. Μπρόζοβιτς), Ντιμάρκο (66’ Γκόσενς) – Μαρτίνες (84’ Κορέα), Τζέκο (66’ Λουκάκου).
Μίλαν (Στέφανο Πιόλι): Μενιάν – Καλάμπρια, Τιό (64’ λ. τρ. Καλουλού), Τομόρι, Ερναντές – Κρούνιτς, Τονάλι – Ζούνιορ Μεσίας (76’ Σαλεμάκερς), Μπραΐμ Ντίαθ (76’ Οριγκί), Ραφαέλ Λεάο – Ζιρού.
