Μετά την επική νίκη της Τετάρτης, ο Ολυμπιακός είχε ήδη πετύχει τον αρχικό στόχο του, αυτόν για τον οποίο πάλευε 34 ολόκληρες αγωνιστικές. Δηλαδή, στη χειρότερη περίπτωση να ξαναφέρει τη Φενέρ στο ΣΕΦ για ένα ακόμη ιστορικό Game 5.
Ο ΑΘΛΟΣ έγραψε από προχθές το μεσημέρι για τους οιωνούς πρόκρισης των Ερυθρόλευκων, υπενθυμίζοντας τα αποτελέσματα των 15 σειρών της Euroleague που έχουν κριθεί σε πέμπτο παιχνίδι. Αυτό της Τρίτης θα είναι το 16ο Game 5 στην ιστορία της διοργάνωσης (από το 2008/09 ξεκίνησε το best of 5 στα πλέι οφ), σε μια προϊστορία που είναι καθολικά υπέρ των γηπεδούχων.
Ποτέ στο παρελθόν δεν πανηγύρισε την πρόκριση φιλοξενούμενη ομάδα σε πέμπτο ματς και ο Ολυμπιακός του Μπαρτζώκα καλείται να γράψει το 16-0, ανοίγοντας τον δρόμο σε Ρεάλ και Μονακό που αγωνίζονται την Τετάρτη κόντρα σε Παρτιζάν και Μακάμπι. Δεν είναι βεβαίως τόσο απλό όσο ακούγεται το πράγμα, αφού η προϊστορία δεν παίζει μπάσκετ.
Οι Ερυθρόλευκοι είδαν τα βασικά όπλα τους να είναι μπουκωμένα στο Game 4. Πέρα από το δεδομένο πνευματικό και αγωνιστικό ντεφορμάρισμα του Τόμας Γουόκαπ, ο Ολυμπιακός πήρε ελάχιστα πράγματα από Παπανικολάου, Σλούκα και Βεζένκοφ, ειδικά στην επίθεση. Ο αρχηγός μπήκε στα πλέι οφ ως ο πιο εύστοχος παίκτης του Ολυμπιακού στα τρίποντα με το απίθανο 48% και στα πρώτα τέσσερα ματς της σειράς έχει μόλις 1/12 και μηδαμινή επιθετική συνεισφορά (17 πόντοι συνολικά).
Ο ήρωας του Game 3 και βασικός υπεύθυνος για το ότι θα έχουμε ματς στο ΣΕΦ την Τρίτη, Κώστας Σλούκας, έφαγε (και) προχθές το ξύλο της αρκούδας και περιορίστηκε στους 3 πόντους. Όσο για τον Βεζένκοφ, εκεί η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά. Αν όχι για τα 0/5 τρίποντα του Game 4, τότε σίγουρα για το γεγονός πως στα συνολικά 60 λεπτά που αγωνίστηκε στα δυο ματς της Πόλης κέρδισε… 0 φάουλ!
Και φτάνουμε σε μια παράμετρο την οποία ο Ολυμπιακός δεν μπορούσε να διορθώσει, τουλάχιστον μέσα στην Ούλκερ Σπορτς Αρένα. Ο Γιώργος Μποζίκας δήλωσε μετά το προχθεσινό παιχνίδι πως «έγιναν 200 φάουλ στον Βεζένκοφ» και όμως ο Σάσα δεν πήρε ούτε ένα. Όπως δεν πήρε και στο τρίτο ματς, όπου επίσης έφαγε πολύ ξύλο.
Για έναν παίκτη με 2,8 κερδισμένα φάουλ μέσο όρο στην κανονική περίοδο, το μηδενικό σε δυο ολόκληρα παιχνίδια προφανώς δεν έχει εξήγηση. Ειδικά όταν ο αντίπαλος παίζει ανελέητο ξύλο όπως κάνει σε όλη τη σειρά η Φενέρ. Ο κόουτς Μποζίκας όμως δεν στάθηκε μόνο στα… 0/200 φάουλ στον Βεζένκοφ αλλά και στο γεγονός πως ο μελανιασμένος Ολυμπιακός εκτέλεσε μόλις 10 βόλες, ενώ η Φενέρ τις διπλάσιες (19).
Ο Δημήτρης Ιτούδης εξελίσσεται σε νέο Μπόζινταρ Μάλκοβιτς. Οι παλιοί σίγουρα θα θυμούνται τη διαβόητη Λιμόζ στις αρχές των 90s, την ομάδα που είχε ως δόγμα το «κάνουμε τόσα πολλά φάουλ που κανείς δεν μπορεί να τα σφυρίξει όλα». Δεν είναι βέβαια τυχαίο πως η ομάδα του Σέρβου απολάμβανε την ασυλία των διαιτητών στην εποχή του πανίσχυρου Μπόρισλαβ Στάνκοβιτς, όπως συνέβη στη συνέχεια και με τον επί σειρά ετών αγαπημένο του ελληνικού αντικειμενικού Τύπου, Ζέλικο Ομπράντοβιτς. Και η παράδοση συνεχίζεται με τον ελληνικής καταγωγής αλλά σερβικής μπασκετικής αγωγής Δημήτρη Ιτούδη…
Η διαφορά του Ιτούδη από τον Μάλκοβιτς βεβαίως είναι πως ο Σέρβος δεν διέθετε στη Λιμόζ το μπασκετικό ταλέντο και το μπάτζετ που διαχειρίζεται στη Φενέρ ο Έλληνας τεχνικός. Ο Ιτούδης επί της ουσίας αναγνωρίζει σε κάθε φάση πως ο Ολυμπιακός διαθέτει καλύτερη ομάδα από τη δική του και γι’ αυτό καταφεύγει στο συνεχές ξύλο προκειμένου να βγάλει κυριολεκτικά νοκ άουτ τους Πειραιώτες.
Δεν θα υπήρχε ιδιαίτερο πρόβλημα σε αυτό βεβαίως, αν οι διαιτητές σφύριζαν αυτά που γίνονταν στο παρκέ. Από τη στιγμή που κάτι τέτοιο δεν συνέβη, οι πιθανότητες επιβίωσης του Ολυμπιακού για δεύτερο σερί εκτός έδρας ματς ήταν μηδαμινές. Πόσο συγκεντρωμένος να παραμείνεις όταν τα σπρωξίματα και το ξύλο εντός κι εκτός φάσης ξεκινούν πολύ πριν περάσεις το μισό γήπεδο;
Την ώρα βεβαίως που ο Ιτούδης ντύνεται Μάλκοβιτς προσπαθώντας να αποφύγει το μοιραίο, εμφανίζονται οι διάφοροι αγαπητικοί που τον εμφανίζουν ως «μαέστρο» και τον αποθεώνουν για το μπασκετικό έκτρωμα που παρουσιάζει. Εννοείται ότι δεν θα συνέβαινε κάτι τέτοιο αν απέναντί του βρισκόταν ο Παναθηναϊκός. Σε μια τέτοια περίπτωση θα του έβαζαν χέρι ακόμα και οι τηλεσχολιαστές της Nova, όπως ακριβώς συνέβη π.χ. στο ΠΑΟ – Φενέρ πριν από λίγους μήνες.
Το ότι οι άνθρωποι της Nova βγάζουν τον κόσμο του Ολυμπιακού στα κάγκελα σχεδόν σε κάθε μετάδοση, θα έπρεπε αν μη τι άλλο να τους προβληματίζει. Διότι δεν γίνεται σε όλα ανεξαιρέτως τα ματς του Παναθηναϊκού να ακούγονται μομφές και ενστάσεις για τη διαιτησία λες και μεταδίδει ο Χατζηγεωργίου, ενώ όταν παίζει ο Ολυμπιακός να περνούν στα ψιλά ακόμη και τα πιο κραυγαλέα λάθη.
Όπως δεν γίνεται να περιγράφουν τόσο μεγάλα ματς αποσταστασιοποιημένα σαν να παίζουν δυο ξένες ομάδες, αποφεύγοντας να επισημάνουν τα προφανή. Ότι δηλαδή δεν νοείται να τρως τόσο ξύλο σε κάθε κατοχή και ο αντίπαλος να εκτελεί διπλάσιες βολές.
Όσο για τους «αγαπητικούς» που ανέφερα πιο πάνω, αυτοί είναι σεσημασμένοι και έχουν κριθεί αμετάκλητα στη συνείδηση των οπαδών του Ολυμπιακού. Ούτε μπορούν και μάλλον ούτε θέλουν να κρύψουν τη χαρά τους κάθε φορά που οι Ερυθρόλευκοι χάνουν ένα ματς. Η πρόφαση πως ο Ιτούδης είναι Έλληνας και προπονητής της εθνικής ασφαλώς και δεν πείθει ούτε τον πιο αφελή. Και ο Αταμάν να ήταν απέναντι, πάλι τα ίδια θα διαβάζαμε, ίσως και ακόμη χειρότερα. Νομίζω ότι αντιλαμβάνεστε άπαντες το γιατί.
Την Τρίτη ο Ολυμπιακός θα εξαργυρώσει τους κόπους μιας ολόκληρης χρονιάς. Έχω την ακλόνητη πεποίθηση πως κανείς διαιτητής δεν θα τολμήσει να παίξει 100-0 Φενέρ μέσα στο παραθαλάσσιο ηφαίστειο του ΣΕΦ. Ούτε και μπορώ να φανταστώ ότι όλα τα ατού του Μπαρτζώκα θα βρεθούν ξανά σε τόσο κακή βραδιά όπως προχθές. Με εξαίρεση βεβαίως τον συγκλονιστικό ΜακΚίσικ που λίγο έλειψε να νικήσει μόνος του τους 8 αντιπάλους που βρίσκονταν στο παρκέ.
Ως ένα σημείο ήταν λογικό το άδειασμα των Ερυθρόλευκων μετά το θρυλικό 1-2. Απέναντί τους είχαν μια ομάδα που πάλευε για επιβίωση, ενώ εκείνοι γνώριζαν πως έχουν ένα κανονάκι ακόμα. Ίσως μάλιστα να μη χαλάει κανέναν μια νίκη μπροστά σε χιλιάδες τρελαμένους οπαδούς, πανηγυρίζοντας μαζί τους την ιστορική 12η πρόκριση σε φάιναλ φορ.
Για το καθαρά αγωνιστικό όμως θα μιλήσουμε προσεχώς, όπου και θα εξηγήσω μεταξύ άλλων τη διαφορά ανάμεσα σε κανονική περίοδο και πλέι οφ αλλά και το τεράστιο χάντικαπ που κλήθηκε να καλύψει ο Ολυμπιακός κόντρα στη Φενέρ…
ΥΓ. Στο Game 3 ειπώθηκε επιβεβαιωμένα από τον Δημήτρη Ιτούδη η ατάκα «σπάσε τα χέρια του Σλούκα να μην πάρει την μπάλα». Στα ελληνικά, δήθεν προς τον Νικ Καλάθη αλλά με προφανή σκοπό bullying αφού ήθελε να το ακούσει ο άσος του Ολυμπιακού. Η απαράδεκτη, στα όρια του εμετού, «εντολή» από τον προπονητή της Φενέρ οφείλει να εξεταστεί σοβαρά από την ΕΟΚ του κυρίου Λιόλιου ώστε να ληφθούν μέτρα.
Δεν χρειάζεται να σας πω τι θα γινόταν μετά από ένα τέτοιο κρούσμα στην ομοσπονδία μιας κανονικής χώρας. Ο Ολυμπιακός οφείλει να μείνει συγκεντρωμένος μέχρι το βράδυ της Τρίτης, εκεί όπου είτε θα νικήσουν οι Πειραιώτες είτε θα χάσουν οι ξένοι του Ιτούδη. Για να τα λέμε όλα, είναι ντροπή να αποκαλείται τουρκική μια ομάδα με έναν Τούρκο (Μαχμούτογλου) όλο κι όλο στην αποστολή που μάλιστα δεν αγωνίστηκε ούτε δευτερόλεπτο στα δυο τελευταία ματς.
Όταν με το καλό τελειώσει η σειρά, το θέμα Ιτούδη θα πρέπει να τεθεί αρμοδίως στην ΕΟΚ προκειμένου να δούμε τα αντανακλαστικά της, με δεδομένο ότι δεν είναι η πρώτη φορά που ακούγονται προσβλητικά λόγια για Έλληνα διεθνή του Ολυμπιακού από τον κύριο Ιτούδη…