Έτσι είναι των καλών η μοίρα. Ο Ολυμπιακός πάλεψε για τη Δικαιοσύνη. Για να θριαμβεύσει στο τέλος το Καλό και το Δίκαιο. Για να κρίνονται οι αγώνες μέσα στο παρκέ και όχι από διαιτητές-«καμικάζι», που… ήπιαν το αίμα στο ελληνικό μπάσκετ και δεν το άφησαν να αναπνεύσει. Ο Ολυμπιακός απείχε για να επέλθει η κάθαρση στο ελληνικό μπάσκετ. Ακόμα αυτή δεν έχει έρθει σε απόλυτο βαθμό, αλλά ο ΘΡΥΛΟΣ δεν αφήνει περιθώρια αμφισβήτησης. Κερδίζει η καλύτερη ομάδα μέσα στο γήπεδο και αυτό πονάει γιατί δεν συνέβαινε στο παρελθόν.
Τέσσερις διοργανώσεις έχουν ολοκληρωθεί από τη σεζόν της επιστροφής (και της ολικής επαναφοράς) των Ερυθρόλευκων και οι τέσσερις κατακτήθηκαν από τον Γιώργο Μπαρτζώκα και τους παίκτες του. Κύπελλο, Πρωτάθλημα, Σούπερ Καπ, Κύπελλο. Με εκπληκτικό νικηφόρο σερί 48 αγώνων εντός συνόρων. Νίκη με 31 πόντους διαφορά στον προημιτελικό με τον Άρη. Νίκη με 16 πόντους διαφορά στον ημιτελικό με τον Παναθηναϊκό, στην 11η διαδοχική επικράτηση κόντρα στους Πράσινους. Μία ιστορική επίδοση που δύσκολα θα καταρριφθεί ποτέ στο μέλλον για το συγκεκριμένο άθλημα. Νίκη με 28 πόντους διαφορά στον τελικό με το Περιστέρι. Αν η ομάδα δεν χαλάρωνε φυσιολογικά στην τέταρτη περίοδο, η τελική διαφορά θα μπορούσε άνετα να ξεπεράσει ακόμα και τους 40 πόντους. Το δεύτερο συνεχόμενο και 11ο Κύπελλο Ελλάδας στην ιστορία του Ολυμπιακού κατακτήθηκε με ολοκληρωτικό μπάσκετ. Χωρίς κανένας να μπορεί να πει κουβέντα. Με… μηδέν αμφισβήτηση.
Με 14/29 τρίποντα, οι Ερυθρόλευκοι δεν γινόταν να χάσουν σε αυτόν τον τελικό κόντρα στο Περιστέρι του Βασίλη Σπανούλη. Ο Βεζένκοβ ήταν ξανά τρομερός με 20 πόντους και 4/5 τρίποντα (και 8/10 συνολικά σουτ), ενώ ο Πίτερς έκανε βραδιά καριέρας με 26 πόντους και 8/11 τρίποντα. Ο Αμερικανός φόργουορντ είχε μείνει εκτός 12άδας στον ημιτελικό λόγω των περιορισμών με τους 6 ξένους, αλλά ήταν έτοιμος. Όλοι οι παίκτες είναι έτοιμοι να προσφέρουν και ο κόουτς Γιώργος Μπαρτζώκας φρόντισε να δείξει σε όλους ότι είναι σημαντικοί. Στον προημιτελικό έμεινε εκτός 12άδας ο Μπολομπόι, στον ημιτελικό ο Πίτερς και στον τελικό ο Μπλακ.
Μα τώρα θα κερδίσω τα χαμένα ξανά και δεν κάνω χάρη πουθενά, όπως λέει και το τραγούδι. «Θα τα πάρω πίσω και άλλα θα ζητήσω» αναφέρει σε ένα ακόμα στιχάκι. Ο Ολυμπιακός δεν έχει τους τίτλους που δικαιούται στο μπάσκετ, για αυτό και κάθε τρόπαιο είναι ξεχωριστό. Δεν πρέπει να χαρίσει τίποτα από εδώ και πέρα. Χάρη σε μία τιτάνια προσπάθεια κόντρα σε όλους και όλα, ο σύλλογος δρέπει τους καρπούς μέσα από μία επίπονη διαδικασία. Ο ερυθρόλευκος λαός ήταν εκεί και στήριξε.
Ο Παναγιώτης και ο Γιώργος Αγγελόπουλος όχι μόνο δεν πτοήθηκαν, αλλά ήταν αποφασισμένοι να τα βάλουν με το «σύστημα» και να το κατατροπώσουν. Πανηγυρίζουν κάθε τίτλο σαν να είναι ο πρώτος τίτλος τους στην ομάδα και αυτό δείχνει πολλά. Η όρεξη έχει ανοίξει για τα καλά και δεν πρόκειται να κλείσει. Οι διοικητικοί ηγέτες και πρόεδροι της ΚΑΕ Ολυμπιακός έχουν ακόμα πολλά να προσφέρουν και να κατακτήσουν. Δίχως αμφιβολία, είναι υπερήφανοι γιατί με το δικό τους στυλ έχουν δημιουργήσει την καλύτερη ομάδα της Ευρώπης, , τον Ολυμπιακό, που αναγνωρίζεται όπου βρεθεί και όπου σταθεί για το εντυπωσιακό και ουσιαστικό μπάσκετ που παίζει. Συλλέκτης τίτλων, λοιπόν. Μέχρι τέλους.