*Τελικά, μία ακόμα μεταγραφική περίοδος ήταν έντονη με δύο «χτυπήματα» στο φινάλε (και τέσσερα συνολικά) και ο Ολυμπιακός ενισχύθηκε (θεωρητικά) σε θέσεις που υπήρχε (πρακτικά) πρόβλημα από την αρχή της σεζόν. Αυτή του δεξιού και του αριστερού μπακ, αλλά και στα δύο «φτερά» της μεσοεπιθετικής γραμμής. Αν και στο χειμερινό παζάρι, τα δεδομένα είναι συγκεκριμένα και χρειάζονται έτοιμοι παίκτες που μπορούν να κάνουν τη διαφορά (και είναι δυσεύρετοι λόγω εποχής και timing), είναι δύσκολο για μία ομάδα να βρει αυτό που θέλει χωρίς να ξοδέψει μία περιουσία.
*Οι Ερυθρόλευκοι πλήρωσαν ομάδες και πήραν τον Ραμόν Ράμος Λίμα από τη Φλαμένγκο και τον Ζούμερ Μπουτούτσι από την Κόνιασπορ. Η αρχή είχε γίνει με τον ελεύθερο Ροντινέι, ο οποίος εξελίσσεται, ήδη, σε πολύτιμη μονάδα στη θέση του δεξιού μπακ. Ο Σέρτζι Κανός είχε αποτελέσει χρονικά το τρίτο χειμερινό απόκτημα με τη μορφή δανεισμού από την Μπρέντφορντ.
*O Ραμόν αποτελεί μία επένδυση για το μέλλον, αλλά ο Ολυμπιακός θέλει σίγουρα να πάρει ό,τι μπορεί μέχρι το τέλος της σεζόν. Πάντως, η παραμονή του Ρέαμπτσιουκ στις καλές προσφορές που ήρθαν για την παραχώρησή του (το ποσό σε αυτές τις περιπτώσεις είναι κάτι που σπάνια επιβεβαιώνεται) αποδεικνύουν ότι δεν υπήρχε έτοιμη λύση για να έρθει να παίξει άμεσα. Αν αποχωρούσε τώρα ο Μολδαβός, ο Ολυμπιακός θα έπρεπε να αποκτήσει και δεύτερο αριστερό μπακ, πολύ πιο έτοιμο από τον 22χρονο Βραζιλιάνο.
*Οι Κανός και Μπουτούτσι είναι δύο καλοί και ποιοτικοί παίκτες. Έχω εικόνα για τον Κανός και θετική άποψη, αλλά δεν χρειάζονται μεγάλα λόγια. Μία ματιά να ρίξουμε στις καλοκαιρινές μεταγραφές του 2022 και πόσοι παίκτες έχουν παραμείνει στο ρόστερ για να βγάλουν τη σεζόν 2022/23, αρκεί για να αποφύγουμε τις θριαμβολογίες. Ο σύλλογος δεν μπορεί και δεν πρέπει να περιμένει… θαύματα από τις τέσσερις προσθήκες που έκανε, αλλά κάθε βοήθεια μέχρι το τέλος της ποδοσφαιρικής χρονιάς είναι καλοδεχούμενη και η ομάδα την έχει ανάγκη.
*Το σημαντικό για μένα και στις δύο περιπτώσεις είναι ότι και οι δύο παίκτες βρίσκονται σε εξαιρετική ηλικία και έρχονται για να φέρουν ισορροπία στο έμψυχο δυναμικό του Ολυμπιακού. Ο Μπουτούτσι ήταν βασικός στην Κόνιασπορ (βάσει ενός γρήγορου scouting που έκανα, μπορεί να δώσει λύσεις γιατί είναι γρήγορος, έχει ντρίμπλα και καλή σέντρα), ενώ ο Κανός μπορεί να έχασε τη θέση του στην Μπρέντφορντ, αλλά μέχρι την προηγούμενη σεζόν ήταν βασικό στέλεχος στο αγωνιστικό «ξεπέταγμα» της αγγλικής ομάδας, με την οποία ανέβηκε στην Πρέμιερ Λιγκ και παρέμεινε μαζί της στην ελίτ, έχοντας σημαντικό ρόλο στην ομάδα.
*Η λέξη «ισορροπία» είναι το κλειδί. Ο Ολυμπιακός είχε μέχρι πρότινος ΕΝΑΝ καθαρόαιμο εξτρέμ στο ρόστερ του: τον Γκάρι Ροντρίγκες, ο οποίος πια θα περάσει σε τρίτη και τέταρτη μοίρα και δεν είναι σίγουρο ακόμα αν θα βγάλει και τη σεζόν με τα ερυθρόλευκα. Ο Μασούρας είναι ένας περιφερειακός επιθετικός που παίζει από ανάγκη στα «φτερά», οπότε ο ΘΡΥΛΟΣ αποκτά άλλη διάσταση στο παιχνίδι του και περισσότερη απειλή από τα άκρα. Τόσο ο Μπουτούτσι όσο και ο Κανός είναι δεξιοπόδαροι, αλλά ο Κοσοβάρος παίζει κυρίως αριστερά και ο Ισπανός, ως επί το πλείστον, δεξιά. Και οι δύο απειλούν από μέση και μακρινή απόσταση. Δεν διστάζουν ούτε να ντριμπλάρουν ούτε να σουτάρουν.
*Το μοναδικό μειονέκτημα που βλέπω τη δεδομένη χρονική στιγμή είναι ότι ο Ολυμπιακός θα έπρεπε να έχει έναν κλασικό αριστεροπόδαρο εξτρέμ στις πτέρυγες και δεν τον έχει. Αυτόν τον ρόλο αναλαμβάνει ο Μπιέλ, ο οποίος δεν είναι ακραίος κυνηγός, αλλά παίκτης που τού αρέσει να παίζει όσο πιο κοντά στη μεγάλη περιοχή γίνεται. Το βέβαιο είναι πως το ρόστερ έγινε πιο ορθολογικό με κανονικούς εξτρέμ να μπαίνουν στην «εξίσωση» και να λύνουν τα χέρια του Μίτσελ.
*Ο Ολυμπιακός μπήκε σε έναν κομβικό μήνα που θα κρίνει τα πάντα σε Πρωτάθλημα και Κύπελλο. Όπως ο Ιανουάριος ήταν ο μήνας της αντίδρασης και της επιστροφής, ο Φεβρουάριος είναι ο μήνας που μπορεί να οδηγήσει στην ολική επαναφορά. Πλέον, η κορυφή άλλαξε κάτοχο και η διαφορά των Πειραιωτών από την ΑΕΚ είναι στους 5 βαθμούς, ενώ ο Παναθηναϊκός έπεσε 2ος και ο 3ος Ολυμπιακός απέχει τρεις βαθμούς από τους Πράσινους.
*Αυτά να τα βλέπουν όλοι όσοι έκαναν πλάκα όταν η διαφορά του Ολυμπιακού με τον Παναθηναϊκό ήταν στους 12 βαθμούς. Αυτή η διαφορά έπεσε στους τρεις μετά την επανέναρξη του Πρωταθλήματος και τη διακοπή που υπήρξε για το Μουντιάλ. Σε διάστημα μόλις 7 αγωνιστικών. Ο ΘΡΥΛΟΣ πρέπει να παραμείνει συγκεντρωμένος και να μην μπει στη διαδικασία της τοξικότητας.
*Αν μία ελληνική ομάδα μπορεί να κάνει… χιούμορ και καζούρα με τις υπόλοιπες ομάδες της χώρας, αυτή είναι ο Ολυμπιακός. Οι ειρωνείες του πράσινου περίγυρου όταν βρίσκονταν καβάλα στο άλογο ή το πρόσφατο παράδειγμα με τον «Ηλία στο ρολόι» να βρίζει τους Ερυθρόλευκους, δεν θέλουν απάντηση εκτός γηπέδων παρά μόνο εντός. Εκεί, όπου από το 1925 έχουν χάσει νίκες και τρόπαια με όλους τους πιθανούς και απίθανους τρόπους. Όλοι τους.
*Ο αγώνας με τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα είναι κομβικός. Απομένουν 16 αναμετρήσεις για το Πρωτάθλημα, αλλά τώρα που η κατάσταση είναι διαχειρίσιμη χρειάζεται το κάτι παραπάνω. Μέχρι το τέλος της κανονικής περιόδου, η διαφορά μπορεί να μειωθεί και άλλο, φτάνοντας στο όριο. Ο Μίτσελ και οι παίκτες του πρέπει να έχουν καθαρό μυαλό και να μην αποπροσανατολιστούν από την περιρρέουσα ατμόσφαιρα. Όλοι οι βασικοί αντίπαλοι των Ερυθρόλευκων, μηδενός εξαιρουμένου, είχαν τον φόβο μέσα τους όταν ο Ολυμπιακός βρισκόταν πίσω με διψήφια βαθμολογική διαφορά. Τώρα που νιώθουν όλοι την ανάσα του, θα κάνουν πολύ χειρότερα, οπότε πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι για όλα.