Με το μπάχαλο που επικράτησε στον Ολυμπιακό το περασμένο καλοκαίρι, είναι φυσιολογικό να «χαθούν» και ποδοσφαιριστές. Ούτε γίνεται να «βγουν» όλες οι μεταγραφές (και ο σύλλογος κάνει, παραδοσιακά, πολλές γιατί – μεταξύ μας – αυτό γουστάρει και ο κόσμος του), ιδιαίτερα αν δεν υπάρχει συγκεκριμένο πλάνο αξιοποίησης.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως κάθε παίκτης είναι διαφορετικός. Άλλος προσαρμόζεται εύκολα και με τη μία (βλέπε Ίνμπομ), άλλος χρειάζεται χρόνο και ο Ολυμπιακός είναι ομάδα που δεν μπορεί να περιμένει. Βέβαια, στην εν λόγω περίπτωση, ο Ουί Τζο Χουάνγκ ήταν διστακτικός από την πρώτη στιγμή και ήρθε στην Ελλάδα με «βαριά» καρδιά. Πολλοί παράγοντες παίζουν ρόλο σε μία μετακίνηση και ο Νοτιοκορεάτης επιθετικός πείστηκε με την προοπτική (κάποια στιγμή και αν…) της Premier League, καθώς παραχωρήθηκε από τη Νότιγχαμ Φόρεστ με τη μορφή δανεισμού. Μέχρι στιγμής, όμως, είναι «άσφαιρος», με μία ασίστ όλη και όλη σε 11 συμμετοχές.
Τώρα, ο Ουί Τζο ετοιμάζεται για το πρώτο Μουντιάλ της καριέρας του με τη Νότια Κορέα και είναι ο ένας από τους δύο καθαρόαιμους επιθετικούς (ο άλλος είναι ο Γκούε Σουνγκ Τσο) στην αποστολή του Πάουλο Μπέντο, ο οποίος είναι ένας τους αδικημένους προπονητές που έχουν περάσει από τον Ολυμπιακό. Είναι τόσο κακός, λοιπόν, ο επιθετικός Χουάνγκ όσο έδειξε σε αυτό το πρώτο του τρίμηνο στους Ερυθρόλευκους; Σε καμία περίπτωση. Είναι άλλο ότι ένας παίκτης δεν «πιάνει» σε μία ομάδα και διαφορετικό ότι είναι… άχρηστος.
Για την ιστορία, ο Ουί Τζο είναι ο δεύτερος σκόρερ στην 26άδα των Νοτιοκορεατών πίσω από τον παικταρά Σον της Τότεναμ (που έχει 35 γκολ σε 104 συμμετοχές), μετρώντας 16 γκολ σε 49 διεθνείς συμμετοχές. Αυτό, τα λέει όλα. Είναι παράδοξο, ποδοσφαιρικά, ότι ο 30χρονος κυνηγός έδειξε αυτήν την εικόνα στον Ολυμπιακό. Και χρησιμοποιώ παρελθοντικό χρόνο γιατί δεν ξέρω αν θα φορέσει ξανά την ερυθρόλευκη φανέλα. Σε αυτές τις 11 συμμετοχές, είδαμε έναν παίκτη με άκρατο ατομισμό στο παιχνίδι του. Έδωσε σπάνια την μπάλα σε συμπαίκτη που βρισκόταν σε καλύτερη θέση και έβγαλε πρωτοφανές άγχος για να σκοράρει και να αποδείξει πράγματα. Πάντως, η δεδομένη αξία του δεν δικαιολογεί αυτήν την εικόνα. Ενός παίκτη που να μην μπορεί να κοντρολάρει, να πασάρει και να τρέξει.
Σε αυτό το πρώτο κομμάτι της σεζόν, ο Ολυμπιακός είχε δύο διαφορετικά ρόστερ σε Ελλάδα και Ευρώπη. Ο Ουί Τζο αποκτήθηκε προς το τέλος του Αυγούστου, με την ομάδα να μετράει, ήδη, μία αλλαγή προπονητή και με τον Κορμπεράν να βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο και έτοιμο για αποχώρηση (όπως και έγινε στις αρχές Σεπτεμβρίου). Ο τρίτος κατά σειρά προπονητής των Πρωταθλητών Ελλάδας στη σεζόν, ο Μίτσελ, ουσιαστικά υποχρεώθηκε να έχει τον Ουί Τζο ως βασικό επιθετικό στον όμιλο του Europa League από τη στιγμή που ο Μπακαμπού δεν ήταν δηλωμένος στην ευρωπαϊκή λίστα, ο Ελ Αραμπί έχασε δύο ματς λόγω τραυματισμού και στα υπόλοιπα τέσσερα έπαιξε μόλις στα δύο ως βασικός (το δεύτερο ήταν το εντός έδρας ματς με τη Ναντ, όπου δεν υπήρχε βαθμολογικό κίνητρο), ενώ ο Αμπουμπακάρ Καμαρά δεν υπολογιζόταν από κανέναν προπονητή, πλην του Πέδρο Μαρτίνς, ο οποίος είχε εισηγηθεί την απόκτησή του από τον Άρη. Και ο επιθετικός από τη Μαυριτανία έφτασε να παίζει μόνο στην Ευρώπη επειδή δεν υπήρχε άλλη επιλογή.
Από τις 18 Σεπτεμβρίου και το τελευταίο ματς του Κορμπεράν στη Θεσσαλονίκη, όπου αγωνίστηκε ως αλλαγή στην ήττα από τον Άρη με 2-1, ο Ουί Τζο έχει αγωνιστεί μόλις μία φορά στο Πρωτάθλημα, παίζοντας ως αλλαγή για λίγο στην εντός έδρας ήττα από τον ΠΑΟΚ. Μάλιστα, στη Super League, έχει πέντε διαδοχικά παιχνίδια εκτός αποστολής. Επιμένω για αυτόν τον παίκτη, καθώς είχα εικόνα του και, πραγματικά, δεν έχει δείξει ούτε το 20% της ποιότητάς του αυτό το διάστημα που βρίσκεται στους Ερυθρόλευκους. Ένας επιθετικός που εκτελεί και με τα δύο πόδια, είναι μέσα στις φάσεις και απειλή από κάθε απόσταση, αποτελεί σκιά του εαυτού του.
Προφανώς, η όλη διαχείριση της κατάστασης από τη στιγμή που δεν αποχώρησε όταν έπρεπε ο Μαρτίνς (ΠΡΙΝ από την έναρξη της σεζόν 2022/23), έχει επηρεάσει μία ολόκληρη αγωνιστική χρονιά. Ακολούθησε ένα ντόμινο και προς τιμήν του ο Μίτσελ έχει συμμαζέψει τα πράγματα. Δεν θα βγάλω άχρηστο τον Ουί Τζο επειδή οι φετινές συνθήκες ήταν πρωτόγνωρες για τον Ολυμπιακό. Έρχονται και φεύγουν παίκτες με ποιότητα, που πολύ απλά αποκτήθηκαν σε κακή χρονική περίοδο και με την ομάδα μπερδεμένη. Και στην προκειμένη περίπτωση, όταν είσαι συμπαίκτης με τον Σον, πρέπει να έχεις ποιότητα για να σταθείς σε αυτό το επίπεδο.