Ο πρόεδρος της FIFA, Τζιάνι Ινφαντίνο μίλησε για όλους και για όλα στο “Olé Sports Summit”, την αθλητική συνάντηση που διοργανώνει η εφημερίδα της Αργεντινής «Ole».
Εξέφρασε «αιώνια ευγνωμοσύνη στον Μαραντόνα, το προσωπικό μου είδωλο», μίλησε για το Μουντιάλ του 2022, λέγοντας ότι «όλοι θα είναι ευπρόσδεκτοι στο Κατάρ, ανεξάρτητα από την εθνικότητα, τη θρησκεία, τον σεξουαλικό προσανατολισμό ή οποιοδήποτε άλλο χαρακτηριστικό», θυμήθηκε το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1978, ενώ αναφέρθηκε στη Νότια Αμερική και την Αργεντινή.
«Αυτή η ήπειρος έχει συνεισφέρει τόσα πολλά στο άθλημά μας και στην πραγματικότητα συνέβαλε καθοριστικά στη διοργάνωση του πρώτου Παγκοσμίου Κυπέλλου στην Ουρουγουάη, το οποίο πραγματοποιήθηκε πριν από 92 χρόνια. Από τότε, μας χάρισαν μεγάλες στιγμές εξαιρετικές ομάδες και υπέροχοι παίκτες, όπως ο εξαιρετικός Ντιέγκο Μαραντόνα, που είναι το προσωπικό μου είδωλο και του αξίζει η αιώνια ευγνωμοσύνη μας για όλα όσα έχει προσφέρει στο άθλημά μας. Είναι ακόμα δύσκολο να πιστέψουμε ότι δεν είναι πια μαζί μας.
Αν και τρέφω βαθύ θαυμασμό για το ποδόσφαιρο της Νότιας Αμερικής, πρέπει επίσης να εκφράσω την ανησυχία μου για ορισμένα από τα περιστατικά βίας που συνέβησαν πρόσφατα. Πρέπει να φροντίσουμε να αποφύγουμε τέτοιου είδους περιστατικά, για να μην αμαυρωθεί το άθλημά μας. Το ποδόσφαιρο πρέπει να είναι καθαρό πάθος, χαρά και διασκέδαση. Αυτό που συνέβη απέχει πολύ από το να ενσαρκώνει τις πραγματικές αξίες του ποδοσφαίρου» είπε ξεκινώντας ο Ινφαντίνο.
«Στη FIFA προσπαθούμε να κάνουμε το ποδόσφαιρο πραγματικά παγκόσμιο και η υποστήριξη στη Νότια Αμερική είναι ζωτικής σημασίας για να γίνει αυτό πραγματικότητα. Συχνά σκέφτομαι τι θα είχε συμβεί, αν αυτοί οι παίκτες που έφευγαν για την Ευρώπη είχαν μείνει στους συλλόγους τους, στη Νότια Αμερική, για μερικές σεζόν ακόμη.
Στη FIFA πιστεύουμε ότι κάθε ταλαντούχος παίκτης αξίζει την ευκαιρία να λάμψει και αυτό σημαίνει να τον βοηθήσουμε να βρει τον σωστό δρόμο για μια επαγγελματική καριέρα. Πρέπει όμως να βρούμε έναν τρόπο να κρατήσουμε τα καλύτερα ταλέντα της Νότιας Αμερικής στο σπίτι τους για περισσότερο, προς όφελος των συλλόγων, των εθνικών ομάδων, των φιλάθλων και των ίδιων των παικτών» πρόσθεσε.
«Μόλις ένας μήνας απομένει για το Παγκόσμιο Κύπελλο, είναι μια ευκαιρία να φέρουμε όλους τους ανθρώπους κοντά και να ενώσουμε τον κόσμο. Όλοι ή σχεδόν όλοι έχουν μια πρώτη εμπειρία, μια πρώτη ανάμνηση από το ποδόσφαιρο και πολλές φορές αυτή η ανάμνηση σχετίζεται με ένα Παγκόσμιο Κύπελλο. Για μένα, το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1978 στην Αργεντινή ήταν πολύ ιδιαίτερο.
Ήμουν παιδί και το είδα με τον μπαμπά μου. Θυμάμαι καλά τον Πασαρέλα, τον Κέμπες, τον Φιγιόλ, τον Μπερτόνι και πολλούς άλλους που έγιναν παγκόσμιοι πρωταθλητές εντός έδρας. Ο τελικός ήταν απίστευτα συναρπαστικός. Ο Σέζαρ Λουίς Μενότι, ο προπονητής, είχε μεγάλη συμμετοχή στη νίκη. Θα ήθελα επίσης να εκφράσω τον θαυμασμό μου για τον Κάρλος Μπιλάρδο, ο οποίος ήταν επίσης παγκόσμιος πρωταθλητής.
Εκείνο το Παγκόσμιο Κύπελλο στην Αργεντινή με σημάδεψε φυσικά και για την Ιταλία, που έπαιξε καλά, με παίκτες όπως ο Ντίνο Τζοφ, ο Κλαούντιο Τζεντίλε, ο Ρομέο Μπενέτι, ο Μάρκο Ταρντέλι, ο Φράνκο Καούζιο, ο Ρομπέρτο Μπέτεγκα, ο Πάολο Ρόσι, ο Αντόνιο Καμπρίνι και άλλοι. Θυμάμαι επίσης το Περού, για διάφορους λόγους, μου άρεσε η λευκή φανέλα του με τη διαγώνια κόκκινη ρίγα, επίσης πώς έπαιζαν γρήγορες πάσες στην αντίπαλη άμυνα και, προφανώς, τον Τεόφιλο Κουμπίγιας, έναν θρύλο του παγκόσμιου ποδοσφαίρου» συμπλήρωσε ο πρόεδρος της FIFA.
«Από το 1978 το ποδόσφαιρο έχει αλλάξει πολύ, αλλά ένα πράγμα δεν έχει αλλάξει: εξακολουθεί να είναι το πιο δημοφιλές άθλημα στον κόσμο και το Παγκόσμιο Κύπελλο είναι το μεγαλύτερο σόου που υπάρχει. Το 2022, στο Κατάρ, μετά από μια περίοδο κατά την οποία ολόκληρος ο πλανήτης υπέφερε από την πανδημία, οι άνθρωποι θέλουν να ξαναρχίσουν τη ζωή τους και να διασκεδάσουν ξανά. Θα υπάρχουν πέντε δισεκατομμύρια τηλεθεατές. Επίσης, αυτό θα είναι ένα μοναδικό Παγκόσμιο Κύπελλο, γιατί όλα θα είναι πολύ κοντά, καθώς υπάρχουν οκτώ γήπεδα σε ακτίνα πενήντα χιλιομέτρων.
Θα είναι δυνατή η παρακολούθηση περισσότερων από έναν αγώνων την ημέρα, κάτι που είναι επίσης πρωτόγνωρο. Αυτό δεν έχει ξαναγίνει σε άλλο Παγκόσμιο Κύπελλο και δεν θα ξανασυμβεί ποτέ στο ποδόσφαιρο. Και μπορώ να σας πω πολύ ξεκάθαρα: όλοι είναι ευπρόσδεκτοι στο Κατάρ, ανεξάρτητα από την εθνικότητα, τη θρησκεία, τον σεξουαλικό προσανατολισμό τους ή οποιοδήποτε άλλο χαρακτηριστικό.
Η φιλοξενία του Παγκοσμίου Κυπέλλου έδωσε τη δυνατότητα στο Κατάρ να κάνει μεγάλα βήματα προόδου στα ανθρώπινα και εργασιακά δικαιώματα που διαφορετικά θα χρειάζονταν δεκαετίες για να επιτευχθούν. Δεν είμαι εγώ ή η FIFA που το λέμε αυτό, είναι ανεξάρτητοι διεθνείς οργανισμοί αφιερωμένοι στα δικαιώματα των εργαζομένων. Φυσικά, υπάρχει πάντα περιθώριο βελτίωσης και αυτό ισχύει σε όλο τον κόσμο, αλλά πρέπει να επαινέσουμε και να αναγνωρίσουμε το έργο που έχουν κάνει οι αρχές του Κατάρ σε αυτό το θέμα».
