Φρόντισε από το ντεμπούτο του (το οποίο συνδύασε με ένα έξοχο γκολ) στην Κύπρο κόντρα στον Απόλλωνα Λεμεσού για τον τρίτο προκριματικό γύρο του Europa League να δείξει την κλάση του και από τι ποδοσφαιρική πάστα είναι φτιαγμένος.
Ο Ίνμπομ Χουάνγκ δεν έχει μόνο βελτιώσει και αναβαθμίσει τη μεσαία γραμμή του Ολυμπιακού, αλλά την έχει αλλάξει επίπεδο. Ένας σύγχρονος κεντρικός μέσος, που δεν σταματάει να τρέχει και πατάει σε όλα τα μήκη και πλάτη του αγωνιστικού χώρου. Ως θεατής αισθάνεσαι ότι μπορεί να βγάλει δύο και τρία ματς στη σειρά. Χωρίς διακοπή. Το παλικάρι είναι «μηχανάκι» με φοβερή και τρομερή αντοχή. Έχει αστείρευτες δυνάμεις.
Ο Νοτιοκορεάτης χαφ έχει κάνει πιο πιεστικό και γρήγορο τον Ολυμπιακό. Έχει πάει την περιβόητη «πίεση ψηλά» σε άλλη διάσταση, ενώ η τεχνική κατάρτισή του είναι εκπληκτική. Στο ρεπερτόριό του, διαθέτει όλη την γκάμα των πασών. Και κοντινές. Και κάθετες. Και διαγώνιες. Και μακρινές, «τριαντάρες» και «σαραντάρες». Σαν να έχει μάτια και στην πλάτη. Βλέπει γήπεδο και ξέρει πού βρίσκεται κάθε συμπαίκτης του ανά πάσα ώρα και στιγμή. Οργανώνει και αλλάζει το παιχνίδι με μαεστρία. Ένα κλασικό «οκτάρι», που μπορεί να παίξει και «εξάρι», αλλά και πιο μπροστά σαν «δεκάρι». Ωστόσο, η έφεση στην πίεση και την επιθετική άμυνα είναι ξεχωριστή. Γνωρίζαμε ότι είναι ένα από τα δυνατά στοιχεία στο παιχνίδι του, αλλά αυτό το αγωνιστικό χαρακτηριστικό είναι το σήμα-κατατεθέν του.
Ο 26χρονος μέσος πιέζει υποδειγματικά και δεν αφήνει τον αντίπαλο να πάρει ανάσα. Επειδή είναι πολύ κοντρολαρισμένος ως ποδοσφαιριστής και έχει χαμηλό κέντρο βάρους, πέφτει πάνω στον αντίπαλο και τού παίρνει την μπάλα με όλους τους τρόπους. Και το εκπληκτικό είναι ότι σπάνια κάνει φάουλ. Παίζει τόσο τέλεια την επιθετική άμυνα, χρησιμοποιώντας το μυαλό και τα πόδια του. Αυτό το στοιχείο στο παιχνίδι του είναι για σεμινάριο και πρέπει να διδάσκεται. Πηγαίνει δυνατά σε όλες τις φάσεις, βάζει τα πόδια του στη «φωτιά» και κάνει τα περίφημα deflections, ορολογία που είναι της ομάδας και χρησιμοποιείται στο μπάσκετ. Ο τύπος είναι οξυδερκής και εγκεφαλικός παίκτης, τρέχει παντού, αλλοιώνει τις επιθέσεις του αντιπάλου και έχει την ικανότητα να βγάζει την ομάδα μπροστά σαν να μη συμβαίνει τίποτα! Στην ίδια φάση, μπορεί να ανακόψει την επίθεση των αντιπάλων και να βγάλει τους συμπαίκτες σε θέση βολής.
Σε τέσσερις συμμετοχές με την ερυθρόλευκη και ριγωτή φανέλα μέχρι στιγμής, ήταν με διαφορά ο καλύτερος παίκτης της ομάδας. Δεν είναι τυχαίο. Μπορεί να έγινε αλλαγή στα δύο παιχνίδια με τον Απόλλωνα Λεμεσού, αλλά αυτό συνέβη επειδή είχε να παίξει καιρό και χρειαζόταν προσεκτική διαχείριση. Θεωρώ πως η καλύτερη και η πιο παραγωγική θέση του είναι αυτή δίπλα στον αμυντικό χαφ (Εμβιλά). Ο Ολυμπιακός έχει ένα ποδοσφαιρικό κόσμημα στη διάθεσή του και πρέπει να το αξιοποιήσει στο έπακρο.
Φανταστείτε τον Ίνμπομ στην ομάδα επί εποχής Ερνέστο Βαλβέρδε (στη δεύτερη θητεία του, από το 2010 μέχρι το 2012), όπου ο Ολυμπιακός εφάρμοζε υποδειγματικά και στοχευμένα την «πίεση ψηλά», ασκώντας ασφυκτικό πρέσινγκ από την πρώτη πάσα στην άμυνα του αντιπάλου. Ο Ισπανός προπονητής ήταν ο πρώτος που είχε εφαρμόσει αυτό το τακτικό πλάνο σε τόσο υψηλή ένταση και διάρκεια για τα δεδομένα του ελληνικού Πρωταθλήματος και μιας ομάδας εντός συνόρων.