Πράγματι, στους δύο αγώνες με τον Απόλλωνα Λεμεσού για τα πλέι-οφ του Europa League, ο Γιουσέφ Ελ Αραμπί έχασε γκολ που δεν μάς έχει συνηθίσει να χάνει. Συμβαίνει στους γκολτζήδες, οπότε δεν πρέπει να σταθούμε περισσότερο σε κάτι που ισχύει για όλους τους «εκτελεστές» στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο. Όλα τα γκολ μπαίνουν και όλα τα γκολ χάνονται.
Ο Ελ Αραμπί φάνηκε κάπως «μαγκωμένος» και να σκέφτεται περισσότερο από όσο πρέπει πάνω στις φάσεις. Την ώρα της απόφασης. Μιλάμε για έναν επιθετικό της άμεσης εκτέλεσης που λειτουργεί με το ένστικτο και ξέρει τι πρέπει να κάνει με την μπάλα πριν καν φτάσει στα πόδια του (όταν είναι να δεχθεί την πάσα συμπαίκτη) και τι θέλει να κάνει όταν, ήδη, την έχει στα πόδια του. Σκέφτεται πάντα ένα βήμα μπροστά γιατί αυτή είναι η ζωή των σκόρερ ολκής.
Ακόμα και στη βραδιά που δεν τον θέλει με τίποτα η μπάλα, ο Ελ Αραμπί δεν είναι επιζήμιος για το υπόλοιπο σύνολο. Στην Κύπρο έβγαλε σε θέση βολής τον Ίνμπομ Χουάνγκ, ενώ στον επαναληπτικό του «Γεώργιος Καραϊσκάκης» τροφοδότησε τον Γιώργο Μασούρα στην πλάτη της αντίπαλης άμυνας, ξανά σε συνθήκες τετ α τετ. Ο 35χρονος άσος παίζει για την ομάδα και δεν είναι «παρτάκιας», όπως έχω ξαναγράψει. Το γκολ που έχει στην τρέχουσα σεζόν σε σύνολο 6 αγώνων μπορεί να χαρακτηριστεί εξόχως κομβικό, καθώς αν ο Ολυμπιακός δεν είχε ισοφαρίσει τη Σλόβαν στο φινάλε της αναμέτρησης του Καραϊσκάκης θα ήθελε μόνο νίκη στη ρεβάνς της Μπρατισλάβας για να προκριθεί από τον τρίτο προκριματικό γύρο.
Όταν ο Ολυμπιακός αποφάσισε να δώσει στον παίκτη το συμβόλαιο που είχε την προηγούμενη τριετία (δύο εκατομμύρια ευρώ ετησίως) ήξερε τι πληρώνει. Ασφάλεια, σιγουριά, εγγύηση. Μία έννοια, τρεις διαφορετικές εκδοχές. Άλλωστε, τα 79 γκολ (και οι 20 ασίστ) σε 157 επίσημους αγώνες «μιλούν» από μόνα τους.
Ο Ελ Αραμπί δεν έχει να αποδείξει κάτι άλλο. Μπορούσε να είχε φύγει αυτό το καλοκαίρι (από τη στιγμή που έληγε η συνεργασία του με την ομάδα και είχε προτάσεις με περισσότερα χρήματα), όταν δεν υπήρχε δίαυλος επικοινωνίας με την πλευρά του συλλόγου για πολλούς μήνες, αλλά στο τέλος έμεινε με την καρδιά του παρά την αντιμετώπιση που είχε από τον Πέδρο Μαρτίνς την περασμένη σεζόν, όταν και έπρεπε να μπει στην «εξίσωση» πάση θυσία ο Τικίνιο χωρίς να έχει αποδείξει ότι είναι καλύτερος από τον ίδιο.
Ελ Αραμπί: Η τέχνη του γκολ δεν ξεχνιέται
Όταν ο Ολυμπιακός αποφάσισε να ανανεώσει τον Ελ Αραμπί, ήξερε ότι ο ποδοσφαιριστής έχει μπει στο 36ο έτος της ηλικίας του. Μεγαλώνει και είναι φυσιολογικό να έχει χάσει μέρος της εκρηκτικότητάς του. Και στους δύο αγώνες με τον Απόλλωνα Λεμεσού, φάνηκε σε κάποιες περιπτώσεις να βρίσκεται ένα «κλικ» πιο πίσω από τα συνηθισμένα στάνταρ. Η τέχνη του γκολ, όμως, δεν χάνεται. Δεν ξεχνιέται… Το ένστικτο του σκόρερ είναι έμφυτο. Αλήθεια, τώρα, μπορεί να αμφισβητηθεί αυτός ο σέντερ φορ; Με τα 27 γκολ την πρώτη σεζόν του, τα 28 τη δεύτερη και τα 23 την τρίτη (με το έλλειμμα στη δημιουργία να… βγάζει μάτι).
Ορισμένα πράγματα έχουν και άλλες ερμηνείες και δεν περιορίζονται μόνο στο καθαρά ποδοσφαιρικό κομμάτι. Ο συναισθηματικός παράγοντας παίζει πάντα ρόλο, ιδιαίτερα σε θέσεις που «κουβαλούν» πάνω τους μεγάλη ευθύνη. Ο επιθετικός πληρώνεται για να βάζει γκολ. Όχι για να κάνει άλλα πράγματα. Η μπάλα πρέπει να μπαίνει στα δίχτυα. Το ιδανικό είναι να κάνει και άλλες δουλειές μέσα στον αγωνιστικό χώρο, όπως συμβαίνει στη συγκεκριμένη περίπτωση με τον Μαροκινό, που είναι all around ποδοσφαιριστής.
Με τη γλώσσα του σώματος σε όσα ματς έχει παίξει στη σεζόν 2022/23, είναι εμφανές ότι ο Ελ Αραμπί βγάζει άγχος στο παιχνίδι του. Σαν να προσπαθεί να κάνει το κάτι παραπάνω στις φάσεις που τού παρουσιάζονται. Σαν να λείπει το καθαρό μυαλό στην τελική επιλογή είτε για πάσα είτε για εκτέλεση. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο Ολυμπιακός ως οργανισμός βιώνει μία στρεσογόνα κατάσταση αυτό το καλοκαίρι. Υπάρχει γκρίνια και ο αποκλεισμός από τη Μακάμπι Χάιφα στον δεύτερο προκριματικό γύρο του Champions League χειροτέρεψε τα πράγματα, οδηγώντας σε αλλαγή σκυτάλης στην τεχνική ηγεσία. Υπάρχει ένταση και πίεση, που πάντα υφίστανται στον Ολυμπιακό, αλλά τη δεδομένη χρονική στιγμή έχει χτυπήσει κόκκινο.
Ο Ελ Αραμπί έπαιξε όλα και όλα 28 λεπτά στους δύο αγώνες με την Πρωταθλήτρια Ισραήλ και αυτά στον επαναληπτικό με το σκορ στο 0-2. Κάθε παίκτης πρέπει να αισθάνεται σημαντικός σε μία ομάδα για να αποδώσει στο μάξιμουμ. Και η αλήθεια είναι ότι εδώ και ένα χρόνο ο Ελ Αραμπί έχει αντιμετωπίσει δυσκολίες σε πνευματικό επίπεδο από πρόσωπα και καταστάσεις.
Πλέον, ο συναγωνισμός στην επίθεση αυξάνεται σημαντικά, καθώς ο Χουάνγκ Ουί-Τζο αποκτήθηκε με την προοπτική του βασικού. Οι αγώνες είναι πολλοί και όλοι θα έχουν χρόνο. Πάντως, υπάρχει και ένα γενικότερο συμπέρασμα: με τον Νοτιοκορεάτη να είναι δανεικός για ένα χρόνο και να επιστρέφει στη Νότιγχαμ Φόρεστ του χρόνου, τον Ελ Αραμπί να έχει συμβόλαιο έως το 2024, ο Ολυμπιακός πρέπει να αρχίσει να σκέφτεται με μεγαλύτερο χρονικό ορίζοντα το πώς μπορεί να σχηματιστεί η επίθεση της ομάδας του τα επόμενα χρόνια. Φυσικά, είναι και ο Αμπουμπακάρ Καμαρά, ο οποίος μπορεί να προσφέρει χωρίς να έχει την ταμπέλα του βασικού, αλλά όχι σε πρωταγωνιστικό ρόλο.