Σε ένα φυσιολογικό καλοκαίρι, με ποδοσφαιρική λογική και λήψη αποφάσεων βασισμένες πάνω στο άθλημα, η απόκτηση δύο Νοτιοκορεατών διεθνών ποδοσφαιριστών δεν θα αντιμετωπιζόταν με καχυποψία και δόση ειρωνείας μέχρι να δει όλος ο κόσμος την ποιότητά τους εντός αγωνιστικού χώρου.
Μιλάμε για μία εθνική ομάδα που έχει ως ηγέτη τον υπερηχητικό παικταρά Σον της Τότεναμ. Και όμως, αμφισβητείται μία ποδοσφαιρική σχολή που διακρίνεται για τον επαγγελματισμό, την αφοσίωση και τη νοοτροπία (δουλειά και μόνο δουλειά), πέρα από τα αγωνιστικά χαρακτηριστικά της ταχύτητας, της τεχνικής κατάρτισης και της αντοχής, που λείπουν τη δεδομένη χρονική στιγμή από τους Ερυθρόλευκους.
Ο Ολυμπιακός ντύνει στα ερυθρόλευκα και δεύτερο εν ενεργεία διεθνή παίκτη από τη Νότια Κορέα που προπονεί ο Πάουλο Μπέντο, τον Χουάνγκ Ουί-Tζο, ο οποίος είναι σέντερ φορ ολκής και έρχεται ως δανεικός για μία σεζόν από τη Νότιγχαμ Φόρεστ. Αν και η σύνδεση (σε βαθμό εξάρτησης) με τη συγκεκριμένη ομάδα προσωπικά δεν μου αρέσει, ο συγκεκριμένος ποδοσφαιριστής πείστηκε από την προοπτική να αγωνιστεί κάποια στιγμή στην Premier League.
Το κόστος της μεταγραφής του από την Μπορντό στη Νότιγχαμ ήταν στα μέτρα του Ολυμπιακού και σε καμία περίπτωση υπέρογκο, που δεν μπορούσε ο Θρύλος να καταβάλλει. Ο Ουί-Τζο μετράει πολλά γκολ στην καριέρα του, αλλά στα 30 του έχει αγωνιστεί μόνο σε Νότια Κορέα, Ιαπωνία και Γαλλία. Οπότε, ενδεχόμενο «τουπέ» δεν δικαιολογείται. Πλέον, έχει τη δυνατότητα να κατακτήσει τίτλους και να πραγματοποιήσει την επιθυμία του στο μέλλον, παίζοντας στο κορυφαίο Πρωτάθλημα του κόσμου, όπως είναι το αγγλικό.
Ο Ίνμπομ έκανε το «ψηστήρι» στον συμπατριώτη του και ολοκληρώθηκε αυτή η μετακίνηση με τη μορφή δανεισμού για έναν αγωνιστικό χρόνο, με την ελπίδα όλες οι πλευρές να βγουν κερδισμένες. Βέβαια, επειδή αυτό το καλοκαίρι τα πάντα κρέμονται σε μία κλωστή, αυτή η προσθήκη είναι σημαντική και δίνει ασφάλεια και σιγουριά, αρκεί να παραμείνει και ο Γιουσέφ Ελ Αραμπί. Γιατί αν ήρθε ο Ουί-Τζο, για να φύγει ο Μαροκινός με το τεράστιο συμβόλαιο, τότε ο Πρωταθλητής Ελλάδας θα αναγκαστεί να ψάξει και άλλον επιθετικό (δεν γίνεται να μείνει μόνο με τον Ουί-Τζο και τον Αμπουμπακάρ Καμαρά με τόσο μεγάλο αριθμό αγώνων), την ώρα που η ευρωπαϊκή λίστα πρέπει να δηλωθεί στις 2 Σεπτεμβρίου και ας τελειώνουν οι μεταγραφές των ελεύθερων στο τέλος του επόμενου μήνα.
Ο 30χρονος Ουί-Τζο διαθέτει εντυπωσιακό ποδοσφαιρικό πακέτο. Είναι σκόρερ, «κίνδυνος-θάνατος» για κάθε αντίπαλη άμυνα μέσα στο «κουτί». Χρησιμοποιεί με την ίδια ευχέρεια και τα δύο πόδια, σουτάρει με δύναμη και ποιότητα, ενώ είναι και δεινός «κεφαλοσφαιριστής», ξέχωρα από το γεγονός ότι διακρίνεται για τα άμεσα τελειώματά του και την εκτέλεση χωρίς δεύτερη σκέψη. Μπορεί να παίξει υπό προϋποθέσεις και στα άκρα, αλλά η θέση του είναι μέσα στη μεγάλη περιοχή. Εκεί, αποδίδει στο μέγιστο.
Ο Ολυμπιακός είναι πανίσχυρος με τους Ελ Αραμπί και Ουί-Τζο στη γραμμή κρούσης. Μένει να δούμε αν θα παραμείνει ο Μαροκινός (γιατί ακούγονται και γράφονται διάφορα που προκαλούν εύλογες απορίες) προκειμένου να συμπληρωθεί η τριάδα της επίθεσης (έχει αποκτηθεί και ο Αμπουμπακαρά Καμαρά, ο οποίος πρόλαβε να αγωνιστεί σε ένα ματς, καθώς μετά τραυματίστηκε) γιατί η σεζόν είναι μεγάλη και δεν βγαίνει με δύο επιθετικούς από τη στιγμή που όλα δείχνουν ότι αργά ή γρήγορα ο Αχμέντ Χασάν θα αποχωρήσει.
ΥΓ: Είναι το καλοκαίρι που έχει καταργηθεί η λογική σε όλα τα επίπεδα. Χωρίς ξεκάθαρο μεταγραφικό σχεδιασμό και προσανατολισμό γενικότερα. Με αποφάσεις χωρίς συνοχή, που εγείρουν ερωτηματικά. Το ζητούμενο, εδώ που έχουμε φτάσει, είναι να έρθουν ποιοτικοί παίκτες έως το τέλος των μεταγραφών και να «στρώσει» η σεζόν (για να «σωθεί»). Ας είναι και για ένα χρόνο, όπως ο Χουάνγκ Ουί-Tζο.