Ο Παναθηναϊκός κατάφερε να φτάσει ασθμαίνοντας στους φετινούς τελικούς της Basket League, αφού χρειάστηκε να δώσει πέντε ματς κόντρα στη Λάρισα. Το ότι οι Πράσινοι νίκησαν με συντριπτική διαφορά στο πέμπτο παιχνίδι δεν εντυπωσιάζει κανέναν «σκεπτόμενο»: με τέτοιο μπούλινγκ που έκαναν οι άνθρωποι του Παναθηναϊκού σε ΕΟΚ, διαιτητές αλλά και τους ίδιους τους Λαρισινούς (ξεκινώντας από τη λήξη του επεισοδιακού 2-2 μέχρι τα καραγκιοζιλίκια πίσω από τον πάγκο των Θεσσαλών στο ΟΑΚΑ), θα ήταν αδύνατη οποιαδήποτε άλλη εξέλιξη.
Το ότι ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος επιστράτευσε τακτικές άλλων εποχών προκειμένου να «φοβερίσει» Λιόλιο και διαιτητές, προκάλεσε πολύ μεγάλη εντύπωση. Κανείς όμως από τους πεφωτισμένους αναλυταράδες – διαιτησίας και μη – δεν είπε κάτι για την κυριολεκτικά απίθανη διαιτησία του Game 5. Οι κακόμοιροι οι Λαρισινοί μπήκαν στο νόημα από τα πρώτα δευτερόλεπτα κιόλας, ενώ όσο κυλούσε το παιχνίδι (που ήταν Λιοντάρια – Χριστιανοί όπως ακριβώς είχε «προγραμματιστεί») η ομάδα του Τακιανού δεν έπαιρνε σφύριγμα ούτε για… τάιμ άουτ.
Πάει αυτό όμως, πέρασε. Οι τελικοί ξεκίνησαν και το Σάββατο ο Ολυμπιακός υποδέχτηκε τον Παναθηναϊκό με μια ρομαντική διάθεση. Οι βάσεις για μια πολύ μεγάλη νίκη μπήκαν από νωρίς και η τελική διαφορά μάλλον ήταν τρομερά κολακευτική για το χάλι των Πρασίνων. Για κάποιον φαινομενικά ανεξήγητο λόγο όμως, δεν πήρε διαστάσεις… Ευρωλίγκας.
Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός έχουν παίξει μέχρι στιγμής τέσσερις φορές σε εγχώριες διοργανώσεις τη φετινή σεζόν. Κατά διαβολική σύμπτωση, στα τρία από τα τέσσερα ματς οι Πράσινοι έδωσαν την εντύπωση σχεδόν ισοδύναμης ομάδας. Δεν είναι μόνο το διπλό στο ΣΕΦ τον Νοέμβρη, αλλά και οι ήττες με μικρό σκορ σε Ηράκλειο και ΟΑΚΑ. Ακόμα και αυτή του Σαββάτου, ήττα με μικρό σκορ θεωρείται τηρουμένων των αναλογιών…
Σύμφωνα με αυτό το ανεξήγητο παράδοξο, οι ίδιες ακριβώς ομάδες παίζοντας στα ίδια γήπεδα εμφανίζουν διαφορετική δυναμική ανάλογα με τη διοργάνωση. Με πολύ απλά λόγια, στις εγχώριες διοργανώσεις ο Παναθηναϊκός ακόμα και στην πολύ κακή του μέρα θα χάσει μόλις με 13 πόντους διαφορά (το προχθεσινό 74-61) ενώ στην όχι και τόσο κακή του μπορεί ακόμη και να νικήσει ή τέλος πάντων να ηττηθεί αξιοπρεπώς σε πολύ κλειστό ματς.
Αντιθέτως, όταν πρόκειται για αγώνα Ευρωλίγκας τα πάντα αλλάζουν. Η αγωνιστική διαφορά μοιάζει χαώδης και το ίδιο συμβαίνει και με εκείνη στο σκορ. Σε μόλις δυο αγώνες φέτος, το κοντέρ έγραψε +19 υπέρ του Ολυμπιακού στο ΟΑΚΑ και +27 στο ΣΕΦ παρά το… χειρόφρενο στα τελευταία λεπτά.
Στα δυο φετινά αιώνια ντέρμπι της Euroleague η συνολική διαφορά έκατσε στο +46. Στα τέσσερα μέχρι στιγμής εντός των ελληνικών συνόρων είναι μόλις στο +22 (αφού υπολογιστεί και το +5 της νίκης του ΠΑΟ στο ΣΕΦ). Επίσης, το μάξιμουμ των πόντων που έχουν σκοράρει οι Πειραιώτες στα τέσσερα ελληνικά ντέρμπι ήταν 81 (στο Ηράκλειο) ενώ σε ΣΕΦ και ΟΑΚΑ σκόραραν διαδοχικά 76, 68 και 74.
Θεωρητικά, με δεδομένο πως τα πάντα φαίνονται ίδια (παίκτες, γήπεδα, οπαδοί) δεν θα έπρεπε να αλλάζει κάτι τόσο δραματικά από διοργάνωση σε διοργάνωση. Μόνο ένα πράγμα είναι διαφορετικό: η εθνικότητα των διαιτητών. Να έχουν… ψυχολογικά οι παίκτες του Μπαρτζώκα με τους Έλληνες ρέφερι; Ή μήπως πρόκειται απλώς για αυτή τη διαβολική σύμπτωση που προείπαμε;
Έχουν απομείνει (τουλάχιστον) δυο ματς ακόμη μέχρι το τέλος της σεζόν. Και όσο το δείγμα θα μεγαλώνει, τόσο θα ελαχιστοποιούνται οι πιθανότητες της σύμπτωσης, διαβολικής ή μη…
ΥΓ. Ο Παπαπέτρου αποθεώθηκε από τον σχολιαστή της ΕΡΤ για την «απόδοσή» του στο πέμπτο ματς με τη Λάρισα, με εγκώμια που παραπέμπουν σε παίκτη που σκόραρε 40 πόντους. Μόνο που επρόκειτο για τον διαιτητή Παπαπέτρου…
Το ότι ορίστηκε ξανά σε ματς του Παναθηναϊκού και μάλιστα «καπάκι» στον πρώτο τελικό στο ΣΕΦ, μπορεί και είναι μια ακόμη διαβολική σύμπτωση μετά την «επίσκεψη» Γιαννακόπουλου στην ΕΟΚ. Αντιθέτως, ως τώρα δεν έχει οριστεί στα πρώτα δυο παιχνίδια ο κατά τεκμήριο κορυφαίος διαιτητής απ’ όσους έχει στη διάθεσή της η ΚΕΔ αυτή τη στιγμή: ο Γιάννης Φούφης με τα αμέτρητα ματς σε επίπεδο Euroleague. Αυτό σίγουρα δεν είναι σύμπτωση…