Ο ΠΑΟΚ έφτασε στο UEFA Europa Conference League μέχρι εκεί που μπορούσε, παραπάνω ούτε μπορούσε, ούτε στην ουσία διεκδίκησε να πάει.
Η πορεία του δεν είναι κακή, αντίθετα είναι απολύτως ικανοποιητική κι ας λένε διάφοροι τρέλες για την αξία ή το επίπεδο της διοργάνωσης, για την UEFA η αξία της είναι δεδομένη και δεν πρόκειται για ένα Carnation Cup, όπως διάφοροι την αποκάλεσαν.
Τι θα περίμενε κανείς στο τέλος μιας ανάλογης πορείας; Ο οργανισμός του ΠΑΟΚ να αυτοαποθεωθεί, να σηκώσει στα χέρια την ομάδα, να χαρεί το μακρύ ταξίδι που έκανε και να υποσχεθεί μια ακόμη καλύτερη πορεία στην επόμενη περίοδο (οι υποσχέσεις είναι δωρεάν και δεν πληρώνεις φόρο).
Τα έκανε όλα αυτά ο ΠΑΟΚ; Σε μεγάλο βαθμό ναι, τα έκανε, περισσότερο τα ανέδειξαν οι γνωστοί εργολάβοι πέριξ της ομάδας, πάντα με την πρόθεση «να την πουν» στους απέναντι, είναι ανίκητη η νεοελληνική σκατοψυχία, αλλά, εντάξει, μέσα στο παιχνίδι είναι και η επαγγελματική κακία, αρκεί να μπαίνει το μηνιάτικο στο λογαριασμό.
Ο Ολυμπιακός, ο Κανονισμός Αγώνων Ποδοσφαίρου και ο λόγος για τον οποίο θεσπίστηκε η διάταξη της παραγράφου 4α του άρθρου 22 του Κανονισμού που κολλάνε σε όσα συνέβησαν μετά το τέλος του αγώνα στην Τούμπα;
Η ερώτηση του «δημοσιογράφου» προς τον κ. Λουτσέσκου αποδεικνύει μια εγγενή ψυχοπαθολογία, ίσως και μια επαγγελματική υποχρέωση, άλλωστε ο Ολυμπιακός είναι κάτι σαν την «αυτοκρατορία του κακού», όταν συμβαίνει «το κακό» ο Ολυμπιακός φταίει, παλιότερα αντί για τον Ολυμπιακό έφταιγαν η ΕΟΚ και το ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο… Γνωστά αυτά και χιλιογραμμένα!
Ο κ. Λουτσέσκου αποφάσισε να απαντήσει σε αυτή την ερώτηση ψυχοπαθολογίας για ποιο λόγο ακριβώς; Τι προσδοκούσε να εισπράξει από μια απάντηση που και λάθος είναι και εντελώς παράταιρη σε μια κορυφαία βραδιά για τον ΠΑΟΚ και τον κ. Σαββίδη που τον πληρώνει;
Για την ιστορία του πράγματος λοιπόν: Η διάταξη του άρθρου 22, παράγραφος 4α υπάρχει στον Κανονισμό Αγώνων Ποδοσφαίρου από τον 20ο αιώνα (τώρα έχουμε 21ο αιώνα). Θεσπίστηκε πρώτη φορά στις περιόδους που το ελληνικό ποδόσφαιρο έδινε το παρών στις διασυλλογικές διοργανώσεις της UEFA με δύο εκπροσώπους στο UEFA Champions League και τρεις ή τέσσερις στο UEFA Cup (αργότερα έγινε UEFA Europa League) κι είχε ως στόχο να διευκολύνει τις ομάδες που θα έκαναν την υπέρβαση και θα έφταναν στην ημιτελική φάση μιας διοργάνωσης της UEFA.
Η επέκταση της πρόβλεψης και στην προημιτελική φάση (στη φάση των «8») συνέβη το 2014 ή το 2015, όταν το ελληνικό ποδόσφαιρο ξεκίνησε το δρόμο προς την απαξίωση και την ανυποληψία ως προς τις διοργανώσεις της UEFA και κατρακυλούσε στη βαθμολογία.
Προκρίθηκε η επέκταση στην προημιτελική φάση για να διευκολυνθούν οι ομάδες που θα έφταναν, έστω αγκομαχώντας, σε αυτή τη φάση μιας διοργάνωσης (ήταν ακόμη δύο οι διασυλλογικές διοργανώσεις της UEFA), με τη λογική να «πριμοδοτηθούν» αγωνιστικά για να βελτιωθεί η βαθμολογική θέση του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Η διάταξη (και η παλιότερη και αυτή που ισχύει από το 2015) προφανώς δεν έγινε για τον Ολυμπιακό, πως θα μπορούσε άλλωστε να συμβεί αυτό, θα ήταν αδιανόητο και ανεπίτρεπτο να θεσπιστεί ένας τέτοιος διαχωρισμός των ελληνικών ομάδων, ίσως και εγκληματικό.
Η διάταξη αφορούσε (και αφορά) σε όλες τις ομάδες ανεξαρτήτως διοργάνωσης της UEFA, δεν διακρίνει το UEFA Champions League από το UEFA Europa League και αυτές τις δύο διοργανώσεις από το UEFA Europa Conference League, δεν θα μπορούσε να το κάνει, ειδικά σε μια περίοδο που το ελληνικό ποδόσφαιρο συγκέντρωνε βαθμούς με το ζόρι και κάθε βαθμός, ακόμη και ισοπαλίας, ήταν πολύτιμος.
Ότι στο διάστημα αυτό τους περισσότερους βαθμούς τους «εισέπραξε» το ελληνικό ποδόσφαιρο από τον Ολυμπιακό έχει σχέση με την κατάντια των υπόλοιπων (ΠΑΟ, ΠΑΟΚ, ΑΕΚ) στο πρώτο τέταρτο του 21ου αιώνα και όχι με τον Ολυμπιακό, αυτά είναι καθολικής αποδοχής πραγματικότητες, ανεξάρτητα αν αρέσουν ή όχι στην πονεμένη οπαδική «πσυχούλα» των άλλων.
Τώρα, πως συνέβη και ο κ. Λουτσέσκου σε μια βραδιά «θριάμβου» για τον ίδιο και την ομάδα του (έτσι περίπου παρουσιάστηκε η ήττα από την Μαρσέιγ και ο αποκλεισμός από τις κατάλληλα επιλεγμένες γραφίδες) άκουσε μια ερώτηση για τον Ολυμπιακό και απάντησε όπως απάντησε, μόνο στον ΠΑΟΚ το γνωρίζουν, όπως και το τι ακριβώς προσέφερε στην ομάδα τους ή στους οπαδούς τους αυτή η ψευδής αναφορά στον ΚΑΠ και στον Ολυμπιακό.
Βεβαίως, θα πείτε «άβυσσός η ψυχή του ανθρώπου» και θα έχετε ένα μεγάλο δίκιο, ειδικά όταν αυτή η ψυχή είναι πονεμένη, βασανισμένη, πικραμένη και στο διάστημα της δικής της ψυχοπάθειας χαμένη, τι να κάνουμε όμως , έτσι είναι η ζωή και πώς να την αλλάξεις, το καλύτερο είναι να αγνοείς την paranoia και να προχωράς.
Υ.Γ. Όλα τα παραπάνω δεν μειώνουν καθόλου την πορεία της ομάδας του ΠΑΟΚ που ήταν ξεχωριστή και δικαιούται να επιδαψιλεύσει στον «Δικέφαλο» πολλά συγχαρητήρια!