Ομαδάρα! Εδράρα! Σίγουρα, τώρα αρχίζουν τα δύσκολα, αλλά ό,τι και να γίνει από εδώ και πέρα ο Ολυμπιακός διάγει μία σεζόν-όνειρο σε Ελλάδα και Ευρώπη.
Στο «πυρακτωμένο» ΣΕΦ, ο Κυπελλούχος Ελλάδας έστησε στα σχοινιά την πρωτοπόρο Μπαρτσελόνα και στο δεύτερο ημίχρονο ήταν πραγματικά απολαυστικός με επιμέρους σκορ 40-26. «Κλειδί» ήταν η άμυνα, αλλά ιδιαίτερα στο τρίτο δεκάλεπτο ο Θρύλος ήταν απροσπέλαστος, δεχόμενος μόλις 8 πόντους και βάζοντας 18. Και όλα αυτά, την ώρα που μόνο στη συγκεκριμένη περίοδο οι Πειραιώτες αστόχησαν σε 9 ελεύθερες βολές (16/27 ήταν οι βολές συνολικά)!
Παίζοντας χωρίς δύο κομβικούς παίκτες, τον Σλούκα και τον Φαλ, όσοι αγωνίστηκαν κατέθεσαν την ψυχή τους. Ο ΜακΚίσικ, όμως, ήταν ο παίκτης που άλλαξε το μομέντουμ. Δεν είναι μόνο οι 20 πόντοι (με 7/11 σουτ), η πίεση στην άμυνα και η γενικότερη προσφορά (3 ριμπάουντ, 2 κλεψίματα, 2 ασίστ), αλλά η ενέργεια και η ένταση που έβγαλε στο παιχνίδι και στις δύο πλευρές του γηπέδου. Ο Αμερικανός γκαρντ/φόργουορντ δεν σταματά να εκπλήσσει. Δεν είναι μόνο ότι έχει βελτιώσει το μακρινό του σουτ, αλλά κάνει πολλά (μικρά και μεγάλα) πράγματα πάνω στο παρκέ, παίζοντας με εκπληκτική ορμή και κάθε φάση στο κόκκινο.
Όσοι έπαιξαν, τα έδωσαν όλα, βγάζοντας πάθος και αστείρευτα ψυχικά αποθέματα. Κάποιοι παίκτες, που αγωνίζονται έτσι και αλλιώς πολύ, φορτώθηκαν ακόμα περισσότερο, όπως ο Παπανικολάου, ο οποίος έπαιξε στο ίδιο επίπεδο για 35:10 αγωνιστικά λεπτά. Ο Μάρτιν έπαιξε και για τον Φαλ, ο Λούντζης πήρε αρκετό χρόνο και ανταποκρίθηκε.
Ο Ολυμπιακός είναι σίγουρα τρίτος και περιμένει ήττα της Ρεάλ από την Μπάγερν στη Μαδρίτη για να τερματίσει δεύτερος. Απίστευτο. Οι τρεις φορές Πρωταθλητές Ευρώπης επέστρεψαν για τα καλά. Με ρεκόρ 19-9 και μόλις δύο νίκες λιγότερες από την πρώτη (στην κανονική διάρκεια) Μπαρτσελόνα, η οποία έχει πολύ μεγαλύτερο μπάτζετ. Ακόμα και να κερδίσει η Ρεάλ την Μπάγερν, η ισπανική ομάδα θα φτάσει τις νίκες των Ερυθρόλευκων.
Το ΣΕΦ αποτέλεσε την «ασπίδα» με ρεκόρ 13-1 (7-10 η αντίστοιχη επίδοση της περασμένης σεζόν και αυτό τα λέει όλα) και η ομάδα ήταν το δόρυ. Ο Ολυμπιακός δεν έχει να ζηλέψει τίποτα ούτε να φοβηθεί κανέναν. Η ομοιογένεια και η «χημεία» αγγίζουν το άριστα 10. Η ομάδα είναι στιβαρή και σκληρή. Συνηθίζει να παίζει με ενέργεια, ένταση και ταχύτητα (σε σκέψη και εκτέλεση). Οι παίκτες του Γιώργου Μπαρτζώκα μπορούν να ανταπεξέλθουν σε όλα τα στυλ μπάσκετ και σε αυτό το γεγονός έχει βάλει τη σφραγίδα του ο προπονητής.
Ο Έλληνας κόουτς έχει δημιουργήσει την ομάδα, όπως ακριβώς την είχε στο μυαλό του. Κάθε τεχνικός ηγέτης έχει τις αρχές του σε άμυνα και επίθεση, αλλά είναι γνωστό πως ο Μπαρτζώκας αρέσκεται στο να αφήνει τους παίκτες του ελεύθερους στο επιθετικό κομμάτι. Θέλει να παίρνουν πρωτοβουλίες και να στηρίζονται στο επιθετικό τους ένστικτο. Σε καθαρά προπονητικό επίπεδο, η ομάδα έχει ζηλευτές αποστάσεις στην επίθεση, η μπάλα κυκλοφορεί με μαεστρία και έχει λύσεις σε όλα τα προβλήματα που μπορούν να προκύψουν σε έναν αγώνα. Με οδηγό πάντα την άμυνα και την ώθηση που προσφέρει στο μπροστινό κομμάτι του παρκέ.
Το κλίμα στις τάξεις των Ερυθρόλευκων είναι οικογενειακό και η κατάκτηση του Κυπέλλου, στον πρώτο τίτλο που παίχθηκε για το ελληνικό μπάσκετ της νέας εποχής, «ξεκλείδωσε» τα πάντα. Η ομάδα έβγαλε ένα μεγάλο βάρος από πάνω της και επέστρεψε στους τίτλους ύστερα από έξι χρόνια, έχοντας πάρει στο μεσοδιάστημα μία επαναστατική απόφαση που δικαιώθηκε απόλυτα στο πέρασμα του χρόνου.
Ο Ολυμπιακός είναι υγιής σε όλους τους τομείς και διεκδικητής της Ευρωλίγκας, ενώ έχει δώσει το δικαίωμα στους οπαδούς του να ονειρεύονται το τρόπαιο στο Βελιγράδι. Πόσο όνειρο είναι, όμως, για μία ομάδα που παίζει το καλύτερο μπάσκετ στην Ευρώπη, τη δεδομένη χρονική στιγμή; Είναι ένα πιθανό ενδεχόμενο, που καθαρά μπασκετικά έχει τύχη. Πολύ μεγάλη, μάλιστα. Ποιος μπορεί να απαγορεύσει στον λαό του Θρύλου να πιστεύει και να περιμένει τον τέταρτο ευρωπαϊκό τίτλο μέσα στη Σερβία; Για την ώρα, δεν φαίνεται να υπάρχει αγωνιστικό ταβάνι. Τουλάχιστον, δεν το έχει τρυπήσει ακόμα.
Όποια ομάδα και αν βρεθεί στο διάβα των Πειραιωτών, καλώς να ορίσει. Εκείνη πρέπει να αισθανθεί άβολα που θα παίξει σε μία έδρα και κόντρα σε έναν αντίπαλο, που είναι γεννημένοι για τα δύσκολα και για βραδιές που μένουν στην ιστορία. Με τέτοιο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, που στα Playoffs θα φτάσει στην κορύφωση της ισχύς του και όλων των συναισθημάτων που μπορεί να νιώσει ένας οπαδός σε ένα γήπεδο, ο Ολυμπιακός δείχνει και είναι πολύ σκληρός για να… πεθάνει.
Κόντρα στην Μπαρτσελόνα, ο Θρύλος πραγματοποίησε μία ακόμα υπερήφανη δήλωση (statement που λένε και στις ΗΠΑ) σε όλη την Ευρώπη για το τι είναι ικανός να κάνει στη σεζόν. Ίσως, ο τίτλος να είναι υπερβολικός γιατί εχθρός του καλού είναι πάντα το καλύτερο και καμία ομάδα δεν είναι άτρωτη (και πάντα θα υπάρχει το κάτι παραπάνω), αλλά στην παρούσα φάση δεν λείπει κάτι (που να βγάζει… μάτι) στον Ολυμπιακό για να φτάσει μέχρι το τέλος της διαδρομής.
