Το παρόν κείμενο ξεκίνησε να γράφεται στις 02.22 μ.μ. της Τετάρτης 30.03.2022, οπότε αγνοεί το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας για το νέο γήπεδο του Παναθηναϊκού και την περιβόητη «Διπλή Ανάπλαση», οι πρώτες εκτιμήσεις ήθελαν πολύ δύσκολη έως αδύνατη την έγκριση του project, αλλά η κάλπη είναι πάντα έγκυος, οπότε … περί ορέξεως κολοκυθόπιτα!
Τα πολιτικά σημαινόμενα από τις διαδικασίες που προηγήθηκαν της σημερινής ψηφοφορίας και οι συγκλονιστικές αποκαλύψεις για τους μύθους με τους οποίους γενιές και γενιές Παναθηναϊκών ανατράφηκαν, είναι το ζητούμενο. Σε συνδυασμό, πάντα, με την επίδραση που θα έχει μια θετική κατάληξη της προσπάθειας σε άλλους συλλόγους περίπου ίσους ή μεγαλύτερους από τον Παναθηναϊκό ( τουλάχιστον σε τίτλους), αλλά και σε άλλους που φιλοδοξούν να αποκτήσουν ένα σύγχρονο και λειτουργικό γηπεδικό συγκρότημα.
Εν αρχή η διευκρίνιση: ο Παναθηναϊκός, όπως και όλες οι ομάδες, που από τη δεκαετία του πενήντα μέχρι και σήμερα βλέπουν το εμπορικό τους αντίκρισμα να λεηλατείται από ένα κράτος ή από ιδιωτικές εταιρείες χωρίς να μπορούν να αντιδράσουν και να επωφεληθούν από την κλοπή των δικαιωμάτων τους να εισπράττουν από τη χρήση του brand name τους στο ΠΡΟ-ΠΟ αρχικά και στο Στοίχημα αργότερα, δικαιούται να απαιτήσει από το κράτος ή το δημόσιο ένα γηπεδικό συγκρότημα σύγχρονο και λειτουργικό «με το κλειδί στο χέρι», χωρίς να διαθέσει ο ίδιος ούτε ένα ευρώ! Οι λόγοι ευκόλως εννοούνται. Τελεία, παράγραφος!
Όμως, αυτό που συμβαίνει με τον Παναθηναϊκό και την περιβόητη « Διπλή Ανάπλαση» συνιστά την επιτομή του σκανδάλου, εκτίμηση η οποία προϋπήρχε της σημερινής ψηφοφορίας και επιβεβαιώθηκε πανηγυρικά από τις επίσημες τοποθετήσεις των εκπροσώπων του Ερασιτέχνη Παναθηναϊκού και του Δήμου Αθηναίων ενώπιον δεκάδων μελών του ερασιτεχνικού σωματείου στη σχετική «προσυνέλευση» αλλά και στην συνέντευξη του κ. Μπακογιάννη που ακολούθησε.
Πλέον είναι απολύτως βέβαια τα παρακάτω:
α. Ο Παναθηναϊκός Α.Ο. δεν έχει καμία απολύτως σχέση με την ιδιοκτησία του γηπέδου της Λεωφόρου Αλεξάνδρας. Στην ουσία με το γήπεδο τον συνδέουν μόνο «επιχειρήματα περί ιδιοκτησίας» και τίποτε περισσότερο, τα ίδια και περισσότερα «επιχειρήματα» έχει και ο Δήμος Αθηναίων από την πλευρά του. Στην καλύτερη για τους «πράσινους» εκδοχή η ιδιοκτησία του γηπέδου είναι «δικαστικά διεκδικούμενη», δηλαδή «πιάσε τ΄ αυγό και κούρευτο».
β. Ο Παναθηναϊκός Α.Ο. δεν έχει καμία σχέση δικαιώματος από την δήθεν χρησικτησία του γηπέδου. Αυτή έχει λήξει από το 1966 υπέρ του Δήμου Αθηναίων, οπότε «και τα σκυλιά δεμένα» και στο θέμα αυτό ο Παναθηναϊκός Α.Ο. έχει μόνο «αδύναμα επιχειρήματα», ο Δήμος Αθηναίων έχει «ισχυρότερα» (του ΕΝΦΙΑ περιλαμβανομένου).
γ. Ο Παναθηναϊκός Α.Ο. έχει καταθέσει ενστάσεις στο Κτηματολόγιο για το γήπεδο και το οικόπεδο, δηλαδή «… και τρία αυγά Τουρκίας» ή αλλιώς «να ‘χαμε να λέγαμε και τελειωμό να μην έχουμε».
Τούτων δοθέντων η Λεωφόρος είναι ένα «δημοτικό γήπεδο», ως τέτοιο την αντιμετωπίζει ο νόμος και ο Δήμος Αθηναίων και ως τέτοιο περιλαμβάνεται στη «Διπλή Ανάπλαση», εξέλιξη που σημαίνει πως ο Δήμος Αθηναίων κάλλιστα θα μπορούσε να προχωρήσει στο project χωρίς να ρωτήσει καν τον Παναθηναϊκό, ούτε να μπει σε συναλλαγή μαζί του.
Το ίδιο «δημοτικό» θα είναι και το συγκρότημα που θα ανεγερθεί στον Βοτανικό με χρήματα του δημοσίου και του Δήμου, ο Παναθηναϊκός (ΠΑΕ και Α.Ο.) θα έχουν τη χρήση για κάποιο διάστημα και θα πληρώνουν ενοίκιο με βάση χαρτιά και σφραγίδες και όχι « αέρα – πατέρα», όπως συνέβαινε με τη Λεωφόρο.
Δηλαδή ο Παναθηναϊκός Α.Ο. και όσοι εκ των οπαδών του ή των φιλάθλων του αγωνιούν για την τύχη της «Διπλής Ανάπλασης» επιβεβαιώνουν πλήρως την λαϊκή ρήση για τους δύο όνους που μάλωναν σε ξένο αχυρώνα, καθώς επί της ουσίας ούτε στη Λεωφόρο έχουν λόγο, ούτε στον Βοτανικό.
Πως μπλέχτηκαν όλοι οι «πράσινοι» στις διαδικασίες; Για λόγους ιστορικούς και επικοινωνιακούς. Οι πρώτοι αφορούν στην παρουσία της ομάδας τόσα χρόνια στο γήπεδο της Αλεξάνδρας και την αίσθηση που έχει αποκτήσει πως είναι «το σπίτι της» και οι δεύτεροι στην ανάγκη του κράτους και του Δήμου Αθηναίων να σπεκουλάρουν πάνω στην εκλογική δυναμική μιας τόσο σημαντικής κοινωνικά ομάδας (και με ισχυρή εκλογική και πολιτική επιρροή) όπως είναι ο Παναθηναϊκός.
https://athlosnews.gr/to-bullying-i-propaganda-kai-ta-agoniodi-apokleistika-tosoi-fevgoun-apo-ton-olybiako/
Τι νόημα έχει η ψηφοφορία; Στην ουσία κανένα. Επικοινωνιακά επιχειρεί να νομιμοποιήσει τόσο στην εκλογική και πολιτική δυναμική του Παναθηναϊκού, όσο στην ευρύτερη περιοχή του 7ου Διαμερίσματος του Δήμου Αθηναίων τους σχεδιασμούς του δημοσίου για ένα project που του επιτρέπει και «κοινωνική ευαισθησία» να πουλήσει στους Αμπελόκηπους (και στην ευρύτερη Αθήνα) και « οικιστική επένδυση, αξιοποίηση και ανάπλαση» να επικοινωνήσει στα Δυτικά Προάστια και στις περιοχές γύρω από αυτά, ειδικά στο «οικιστικό και κυκλοφοριακό χάος» στην περιοχή του Βοτανικού.
Τι «υποχρεώσεις» προκύπτουν από μια θετική εξέλιξη αυτής της ιστορίας, δηλαδή από την έγκριση της «Διπλής Ανάπλασης;»
Μεγάλες, σχετικά με μελλοντικές ανάγκες άλλων ομάδων (π.χ. Ολυμπιακός, ΠΑΟΚ, Άρης κ.λ.π.) που πιθανολογείται ή βάσιμα προεξοφλείται πως θα επιδιώξουν και οι ίδιες να επωφεληθούν από ανάλογου είδους «επενδύσεις» του δημοσίου ή των Δήμων της περιοχής τους σε συνεργασία με τις οικείες Περιφέρειες.
Η δυναμική της χρηματοδότησης από το δημόσιο (στην ευρεία έννοια του) γηπεδικών project που αυτές οι ομάδες ή και άλλες θα παρουσιάσουν (όχι κατ’ ανάγκη ποδοσφαιρικών ή και ποδοσφαιρικών) είναι πλέον τόσο ισχυρή, που θα είναι αδύνατη η άρνηση του δημοσίου να χρηματοδοτήσει τα αντίστοιχα σχέδια εν μέρει ή στο σύνολο τους.
Πόσο μάλλον όταν κάποιες από τις ομάδες αυτές έχουν στην νόμιμη κατοχή και ιδιοκτησία τους γήπεδα, στα οικόπεδα των οποίων επιθυμούν να αναγείρουν νέα ή οικόπεδα σε άλλες περιοχές και αναμένουν την χρηματοδότηση.
Κατά τα λοιπά «καλή επιτυχία στην Διπλά Ανάπλαση», αλλά το παραμύθι της «πράσινης ιδιοκτησίας της Λεωφόρου», με το οποίο μεγάλωσαν γενιές και γενιές παναθηναϊκών οπαδών, δεν έχει δράκο!