Συμπάσχω μετά του «Πανελληνίου Συνδέσμου Ποντίων Φιλάθλων Ποδοσφαίρου», ο οποίος στις 17.09.2021 εξερράγη, με δημόσια ανακοίνωση «στα ΜΜΕ» ιδιοκτησίας Καλπαζίδη, κατά του Προέδρου της ΠΑΕ Άρης και εξέχοντα Ποντίου αδερφού, του Θόδωρου Καρυπίδη, που αποφάσισε να προσφύγει η ομάδα του στο CAS για να βρει το δίκιο της στην «υπόθεση Λάσκοφ». Τους θυμάστε αυτούς τους απίθανους και την ανακοίνωση που είχαν εκδώσει; Θυμάστε τι έλεγαν και τι έγραφαν οι υπερασπιστές της ποντιακής ψυχής και της ποντιακής ντομπροσύνης;
Τους θωρώ, τώρα, να κλαίνε (με μαύρο δάκρυ) γι’ αυτή «την ανεξήγητη, την προκλητική και την ανιστόρητη» απόφαση των «ξένων δικηγόρων» («αυτοί δικάζουν στο CAS» ενημέρωναν στην ανακοίνωση τους το αφεντικό του Άρη), που επέτρεψαν να τους τουμπάρει ένας Θόδωρος Καρυπίδης (μεταξύ μας, δεν μπορεί θα έβαλε κι ο Μαρινάκης το χεράκι του στην υπόθεση, χωρίς Μαρινάκη και Ολυμπιακό το έργο δεν βλέπεται!).
https://athlosnews.gr/lytrosi-gia-ton-ari-sto-cas-pire-piso-to-6-kai-exasfalise-ta-play-off/
Προσοχή! Όχι μόνο να τους τουμπάρει, αλλά να τους παραπλανήσει και να τους φτάσει στην έσχατη νομική παρακμή και δικαστική ξεφτίλα να αποφασίσουν ότι έχει δίκιο ο Άρης, συνεπώς πρέπει να αθωωθεί και να του επιστραφούν οι έξι βαθμοί που του αφαιρέθηκαν. Τέτοιο κόλπο δικαστικό δεν έχει ματαγίνει, κορόιδο τους έπιασε τους κουτόφραγκους ο γίγαντας Θόδωρος και τους έκανε μια χαψιά.
Μάλιστα, σκέφτομαι ότι θα ήταν δίκαιο να καλέσουν να κλάψουν παρέα έναν γνωστό «κλαψομαμούνη» της Θεσσαλονίκης και τέως πρόεδρο της ΕΠΟ, τον κ. Ευάγγελο (Βαγγέλη για τους φίλους) Γραμμένο, επί των ημερών του οποίου εξελίχθηκε σε βάρος του Άρη μια πρωτοφανής και αχρεία συνομωσία με στόχο να τον βγάλει εκτός play off, για να ικανοποιήσει το αρρωστημένο αντιαρειανό πάθος του αφεντικού της πόλης και της συμμορίας του. Σε ποιο λαγούμι είναι τώρα κρυμμένος αυτός ο απίθανος τυπάκος, που δεν ντρέπονταν να δηλώνει «Αρειανός»;
Λέω, επίσης, να φωνάξουν στη σύναξη και τον πρώην Εκτελεστικό Γραμματέα της ΕΠΟ (και παλιό CEO της ΠΑΕ ΑΕΚ, πριν αναλάβει, με την ευγενή χορηγία του Θόδωρου Θεοδωρίδη, να εξυγιάνει το ελληνικό ποδόσφαιρο) τον κ. Αλέξη Δέδε, ο οποίος «αποκάλυψε», έκπληκτος προφανώς, το «κόλπο» του Άρη με τον Λάσκοφ, το κατάγγειλε, ως καλός υπάλληλος, και επιμελήθηκε όλης της διαδικασίας για την παραπομπή της ομάδας στην Επιτροπή Δεοντολογίας, ίσα με δεκαπέντε μήνες από τότε που εξελίχθηκε το δήθεν σκάνδαλο της πλαστογραφίας».
Το παρεάκι των «κλαψομαμούνηδων» δεν μπορεί παρά να κρατήσει μια θέση και για όλη εκείνη την πασίγνωστη συμμορία των εργολάβων της ενημέρωσης, των πληρωμένων τομαριών της δημοσιογραφίας, των πουλημένων γραφίδων, των εξωνημένων παπαγάλων που είχαν πιάσει στασίδι και ξεφτίλιζαν (έτσι πίστευαν οι ακαταπαύστως ανόητοι) καθημερινά τον Καρυπίδη και τις καταγγελίες της ΠΑΕ Άρης για τη συνομωσία που εξυφάνθηκε σε βάρος των «κίτρινων», έχοντας προεξοφλήσει τις ποινές που θα επιβληθούν.
Είναι οι ίδιοι που «απειλούσαν» στα κείμενα τους τον Άρη ακόμη και με υποβιβασμό, αν προσέφευγε στο CAS, για να αποτρέψουν την κιτρινόμαυρη ΠΑΕ να διεκδικήσει το δίκιο της ή ό,τι αυτή πίστευε ως δίκιο, εκτός συνόρων, εκεί όπου, σύμφωνα με παλαιότερες αναλύσεις των «ειδικών του κ@λου» στην περίοδο «Καλπαζίδη», επικρατεί η νομιμότητα, το δίκιο και αποκαθίστανται οι στημένες αποφάσεις της ελληνικής δικαιοσύνης (τα ξεχάσατε λεβέντες;).
Σοβαρά τώρα: σε βάρος του Άρη, με την άμεση συνέργεια της ηγεσίας της ΕΠΟ εκείνη την περίοδο, όπως από την χρονική αποτύπωση της υπόθεσης Λάσκοφ προκύπτει, εξελίχθηκε μια καθαρή συνομωσία, με στόχο να εξοντωθεί αγωνιστικά η ομάδα, να καταστραφεί οικονομικά, να απωλέσει «με το καλημέρα» της αγωνιστικής περιόδου 2021/2022 κάθε στόχο της, να μην εξελιχθεί σε απειλή για άλλες ομάδες που διεκδικούσαν την συμμετοχή τους στα play off και να εγκλωβιστεί ο Άρης σε ρόλο δεύτερο για να μην αποτελεί απειλή για την ολιγαρχία της περιοχής και τα τσιράκια της.
Η μεγαλοπρεπής δικαίωση των Κιτρίνων από το CAS, η θριαμβευτική επιστροφή των έξι βαθμών που τους είχαν αφαιρεθεί και η ενεργή (όσο και δυναμική) συμμετοχή τους στους αγώνες κατάταξης (ξεκινούν οσονούπω), είναι η μεγαλύτερη ήττα, μετά την αθώωση Ολυμπιακού και Μαρινάκη (από την Επιτροπή Δεοντολογίας και το Τριμελές Εφετείο Αθηνών), που έχει καταγράψει η συμμορία της «εξυγίανσης» στο ελληνικό ποδόσφαιρο από τότε που έχει αλώσει το Πάρκο Γουδή στο όνομα της δήθεν «κάθαρσης» του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Η ήττα από τον Άρη στο δικαστικό πεδίο και μάλιστα ενώπιον του CAS, την αξιοσύνη και τη δικανική εγκυρότητα του οποίου οι ίδιοι της εξυγίανσης επαινούσαν καθημερινά στην περίοδο «Καλπαζίδη», είναι απείρως χειρότερη από αυτές που έπαθαν στην περίπτωση Ολυμπιακού και Μαρινάκη.
Τώρα, δεν ήταν αντίπαλος το μέγεθος του Ολυμπιακού και η επιφάνεια του προέδρου του, αλλά «ένας κατακαημένος Άρης, κάτι “σκουλήκια”, μερικοί χαμένοι, δυο –τρεις ανύπαρκτοι» (αυτά επικοινωνούσαν παντού οι ειδήμονες περί την ποδοσφαιρική δικαιοσύνη) και με βάση αυτές τις διαρροές ή τις «πληροφορίες» περνούσαν από το ταμείο.
Γι’ αυτό τούτη η ήττα πονάει υπερβολικά. Επειδή ανατρέπει και καταστρέφει τους μύθους που χτίστηκαν πάνω σε ξένο νόμισμα όλο αυτό το διάστημα και με τους οποίους γαλουχήθηκαν οι εργάτες της εξυγίανσης στο θεάρεστο έργο της άλωσης του ελληνικού ποδοσφαίρου από τα γνωστά επιχειρηματικά συμφέροντα.
Ο Άρης είναι το μέτρο σύγκρισης του πανικού της εξυγίανσης απέναντι στο κανονικό ποδόσφαιρο. Αυτή η σφαλιάρα δεν θα ξεχαστεί ποτέ. Έτσουξε πολύ!