Το 2010 ο Δημήτρης Τζούριτς αναδεικνυόταν MVP ως παίκτης του Ολυμπιακού στην τελευταία φορά που διεξήχθη το Super Cup. Πέρασαν 11 χρόνια για να αναβιώσει ένας θεσμός (ο οποίος κακώς δεν γινόταν όλα αυτά τα χρόνια και για να εφαρμοστεί έπρεπε να μπει στις φτωχές προεκλογικές υποσχέσεις του προέδρου της ΕΟΠΕ) και να παιχτούν περίεργα παιχνίδια της μοίρας στο νησί των ιπποτών, τη Ρόδο.
ΕΙΧΕ ΑΝΑΓΚΗ ΜΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΕΜΦΑΝΙΣΗ Ο ΤΖΟΥΡΙΤΣ
Ο Έλληνας κεντρικός ως παίκτης του Φοίνικα πια, πανηγυρίζει έξαλλα τους πόντους του (8 μπλοκ από τα 13 της ομάδας του!) και βραβεύεται ως ο κορυφαίος στον ιστορικό τίτλο των Συριανών (δεύτερο σε λίγους μήνες) απέναντι στον Ολυμπιακό: Την ομάδα με την οποία δεν συμφώνησε τελικά το καλοκαίρι και την «υποχρέωσε» να διαφοροποιήσει τα πλάνα στον σχεδιασμό της με αποτέλεσμα η εξέλιξη της σεζόν να την οδηγεί σε αυτή τη βαθιά κρίση.
Η κατάκτηση του Super Cup είναι το επιστέγασμα μιας προσπάθειας που γίνεται τα τελευταία χρόνια στη Σύρο. Μιας ομάδας που ουκ ολίγες φορές κινδύνευσε να εξαφανιστεί, αλλά η αγάπη του νησιού δεν την άφησε να πέσει στη μαύρη τρύπα. Της λείπει η τεχνογνωσία για πρωταθλητισμό και αντιμετωπίζει πολλά προβλήματα που έχουν να κάνουν με τα ταξίδια, με τις δυσκολίες να βρεθούν ομάδες για φιλικά προετοιμασίας, αλλά προσπαθεί να αφήσει κάτι στο ελληνικό βόλεϊ και σταδιακά το πετυχαίνει.
Με την έλευση του Μιλενκόσκι ο Φοίνικας προσπαθεί να σώσει μια σεζόν και θα κυνηγήσει τους άλλους δύο τίτλους (Κύπελλο, Λιγκ Καπ) αφού τη δεδομένη στιγμή το πρωτάθλημα λόγω των απωλειών μοιάζει κάτι πολύ μακρινό.
ΦΡΑΓΚΟΣ ΚΑΙ ΚΑΡΑΣΑΒΒΙΔΗΣ ΕΚΑΝΑΝ ΕΥΚΟΛΗ ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΟΥ ΙΕΡΕΣΟΥΕΛΟ
Για πρώτη φορά μετά την πρεμιέρα του πρωταθλήματος, οι Συριανοί είχαν εικόνα πραγματικής ομάδας απέναντι στον Ολυμπιακό: Μιας ομάδας που ήξερε τι ζητούσε στο τάραφλεξ, απολύτως συγκεντρωμένη στην υποδοχή και με τον Ιερεσουέλο να διαβάζει άψογα τις κινήσεις των παικτών του Καζάζη για να βγάζει τους συμπαίκτες του σε θέση βολής χωρίς να φοβάται στο στήσιμο του αντίπαλου μπλοκ.
Για την ακρίβεια… Ποιο μπλοκ; Οι Ερυθρόλευκοι είχαν ένα της παρηγοριάς απέναντι στα 13 των Συριανών που ήταν διαβασμένοι στο πώς θα παίξει ο Στιβαχτής. Ο περσινός MVP του πρωταθλήματος φόρτωνε διαρκώς με επιθέσεις τον Έγκλεσκαλνς στο πρώτο σετ σαν να είναι ο Ζάιτσεφ. Ο Λετονός ήταν έξω από τα νερά του και τα χτυπήματα νευρικά. Το «αργό» βόλεϊ στην ερυθρόλευκη πλευρά ήταν ό,τι ακριβώς ζητούσε ο Φοίνικας.
Οι Συριανοί δεν άφηναν μπάλα να πέσει κάτω, ο Καρασαββίδης έκανε σπουδαία δουλειά στην πρώτη μπάλα και ο Φράγκος έβγαλε τρομερές άμυνες για να δώσει όποτε χρειάζεται και εξαιρετικές λύσεις στο σέρβις. Το μπλοκ ψήλωσε απότομα με την επιστροφή του Τζούριτς μετά τον τραυματισμό του και μαζί με τον Κόστα (απολαυστικός κεντρικός) σκέπασαν εντελώς τις προσπάθειες των Ερυθρολεύκων.
Δεν μπορούμε να μην αναφερθούμε στον πάντα «αθόρυβο» αλλά αποτελεσματικό Μιχάλοβιτς με τα πολύ ωραία τεχνικά χτυπήματα στη μικρή διαγώνιο, με τον Ιερεσουέλο να βάζει όλο και περισσότερους συμπαίκτες του στην εξίσωση.
Εν ολίγοις, ο προβληματικός φέτος Φοίνικας έδωσε το έναυσμα για μια διαφορετική εικόνα στη συνέχεια. Μια επανεκκίνηση κόντρα στις άλλες τρεις ομάδες όχι για να γίνει ρυθμιστής τίτλου, αλλά κυρίως για να βελτιωθεί ο ίδιος μέσα από ένα τρόπαιο που του αλλάζει άρδην τη σεζόν.
ΗΛΕΚΤΡΟΣΟΚ ΚΑΙ ΑΛΛΑΓΕΣ
Για τον Ολυμπιακό η κατάσταση είναι πολύ περίπλοκη και όχι για το χαμένο τρόπαιο, αλλά για τη – μια – ακόμα κακή εμφάνιση. Ήταν προφανές πως η μεταγραφή του Προύσαλη δεν θα επέλυε μια σειρά δομικών προβλημάτων που υπάρχουν από το καλοκαίρι.
Ο πρώην πασαδόρος του Φιλίππου Βέροιας χωρίς να γνωρίζεται καλά-καλά με τους συμπαίκτες του, βελτίωσε την εικόνα στο τρίτο σετ αλλά κι αυτό δεν ήταν αρκετό γιατί τα υπόλοιπα προβλήματα δεν μπορούσαν να επιλυθούν όσο κι αν το προσπαθούσε ο Δημήτρης Καζάζης.
Ο Χαραλαμπίδης στο κέντρο δεν βοήθησε, ο Έγκλεσκαλνς και ο Πέριτς ήταν σε κακή βραδιά. Ο Μιγιαΐλοβιτς προσπαθούσε μόνος – αν και μιλάμε για ένα ματς και συνολικά φέτος δεν έχει πιάσει καλή απόδοση – και ο Παγένκ κυρίως με τα σέρβις του δυσκόλεψε την υποδοχή του Φοίνικα. Ο Σλοβένος εξάλλου είχαμε εξηγήσει από το καλοκαίρι πως δεν είναι ο κεντρικός που θα κάνει τη διαφορά στο μπλοκ, όσο παικταράς κι αν είναι (και το επιβεβαιώνει η σπουδαία καριέρα που κουβαλά).
ΤΟ 1-13 ΣΤΑ ΜΠΛΟΚ ΜΙΛΗΣΕ ΜΟΝΟ ΤΟΥ
Συγκριτικά με τα προηγούμενα παιχνίδια δεν υπάρχει κάτι νεότερο να ειπωθεί. Το 1-13 στα μπλοκ σε ματς-τελικό είναι απογοητευτικό πολλώ δε μάλλον όταν μιλάμε για τον πρωταθλητή. Η γλώσσα του σώματος είπε πολλά στη Ρόδο. Οι παίκτες δεν είχαν νεύρο και πάθος, το πρόσωπό τους δεν έδειχνε πίστη πως κάτι μπορεί να αλλάξει.
Να πιάσουμε το πρώτο σετ που στο 23-20 υπήρξε κατάρρευση; Ή τα χαμένα ματς μπολ του Φοίνικα που ο Ολυμπιακός αντί να τα εκμεταλλευτεί δεν μπορούσε να τελειώσει επίθεση και μπλοκαρίστηκε δις από τον Τζούριτς;
Η ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ ΚΑΙ Η ΑΝΑΓΚΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΒΑΣΗ
Είναι αλήθεια πως όντως αυτή η ομάδα χρειάζεται ένα δυνατό ηλεκτροσόκ. Ο Δημήτρης Καζάζης υποβάλλοντας την παραίτησή του ομολόγησε πως αυτό είναι το καλύτερο και για τις δύο πλευρές. Και όσο παράξενο κι αν ακούγεται σε κάποια αυτιά, πολύ σωστά τόσο ο ίδιος νοιάζεται για το καλό και των δύο πλευρών, όσο και η διοίκηση του Ερασιτέχνη σέβεται τα όσα πέτυχε πέρσι σε αντίξοες συνθήκες και δεν παίρνει αποφάσεις εν θερμώ: Έστω κι αν το διαζύγιο μοιάζει αναπόφευκτο.
Μέσα σε λίγους μήνες ο Ολυμπιακός αποκλείστηκε από την Ευρώπη και το Λιγκ Καπ, έχασε στον τελικό του Super Cup και ηττήθηκε και από τις τρεις ομάδες της πρώτης τετράδας. Σε αυτά προσθέστε και τις κακές εμφανίσεις αλλά και τη μειωμένη απόδοση των ξένων – και παικτών που πέρσι ήταν βαρόμετρα όπως ο Στιβαχτής – και θα αντιληφθείτε πώς είναι μια αρκετά πρωτόγνωρη κατάσταση.
Προφανώς και οι Ερυθρόλευκοι δεν θα αφήσουν τους άλλους δύο στόχους να χαθούν, ούτε θα κάτσουν με σταυρωμένα χέρια να περιμένουν πότε κάποιοι παίκτες θα ανέβουν προχωρώντας άμεσα σε αλλαγές. Το αν θα βγουν είναι ένα άλλο θέμα, οι κινήσεις πάντως πρέπει να (και θα) γίνουν κι αυτό θα αποτελέσει μια πρώτη σωστή αντίδραση.
Μπορεί πάντα οι ξένοι να είναι οι κύριοι «ρυθμιστές» του πρωταθλήματος, ωστόσο ο Ολυμπιακός από το καλοκαίρι θα χρειαστεί να κοιτάξει την επόμενη μέρα και στους Έλληνες.
Τι σημαίνει αυτό; Να υπάρξει ένας προπονητής που θα δουλέψει με κάποια παιδιά ταλαντούχα (τα οποία θα μπουν σε διαδικασία να αντιληφθούν τι εστί πρωταθλητισμός) όπως ο Τζιάβρας προκειμένου να δημιουργηθεί μια φρέσκια βάση. Ναι, οι παίκτες του παρελθόντος δεν βγαίνουν πια, αλλά στις μικρότερες ομάδες υπάρχουν παίκτες με διάθεση και ταλέντο που χρειάζονται απλώς τον σωστό προπονητή να τους εμπνεύσει και να δουλέψουν μαζί του. Εξάλλου, ένας Έλληνας που εξελίσσεται ανοίγει τον δρόμο για έναν έμπειρο ξένο που θα κάνει τη διαφορά δίπλα του.
Το να λέμε πως δεν βγαίνουν πια παίκτες στο συγκεκριμένο άθλημα είναι το εύκολο (σε μεγάλο βαθμό, ναι, είναι και αλήθεια). Το δύσκολο είναι να βρεις αυτούς τους λίγους που αξίζουν να εξελιχθούν στα χέρια σου και να επενδύσεις πάνω τους ψάχνοντας απλώς ξένους που θα κάνουν τη διαφορά.