Ανεξάρτητα από τον τρόπο και την έδρα στην οποία έρχεται, ένας αποκλεισμός είναι πάντα ένας αποκλεισμός. Ο Ολυμπιακός τον γνώρισε με σκληρό τρόπο στο Ρέντη αφού προηγήθηκε απέναντι στη Χέμπαρ και η εικόνα του πρώτου σετ του έδειξε πώς αν πάρει και το επόμενο θα μπορέσει να ξαναμπεί στο κόλπο.
Ό,τι ακολούθησε θύμισε σε μεγάλο βαθμό την εικόνα με τον ΠΑΟΚ. Οι Ερυθρόλευκοι είχαν νεκρά διαστήματα, κάποιες κακές επιλογές ακόμα και σε περιπτώσεις καλής υποδοχής και νευρικότητα σε κρίσιμα σημεία.
ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΣΤΑ ΔΥΟ ΜΑΤΣ Η ΧΕΜΠΑΡ
Ο αποκλεισμός ήταν δίκαιος και το παραδέχθηκε ο Δημήτρης Καζάζης μετά το τέλος της αναμέτρησης. Δεν μπορούμε να πούμε με σιγουριά πως οι Βούλγαροι το ήθελαν περισσότερο (επειδή δεν έχουν παίξει σε ομίλους), φάνηκε όμως πως ήταν η πιο σκληρή ομάδα και η πιο έτοιμη να ανταποκριθεί στις δύσκολες συνθήκες.
Η Χέμπαρ πήρε δύο νίκες απέναντι στον Ολυμπιακό, έδειξε χαρακτήρα όταν η μπάλα έκαιγε και αυτό εν πολλοίς οφειλόταν στους δύο ακραίους της: Τον μεν Αλεξίεφ τον ξέρουμε και ήταν εκπληκτικός στην επίθεση (δεν πιέστηκε όσο θα έπρεπε στην υποδοχή για να κουραστεί), ο δε Μασάρι που στα δικά μου μάτια ήταν ο κορυφαίος έβαλε όλη την εμπειρία που κουβαλούσε από την παρουσία του στη Λούμπε στο τάραφλεξ του «Μ. Μερκούρη».
Τόσο στην άμυνα όσο και στην υποδοχή – που είναι και το δυνατό του σημείο – ήταν σταθερός και για το ύψος του (1.85μ, ο μόλις δεύτερος πιο κοντός σε όλο το ρόστερ) ήξερε πώς να χτυπήσει την μπάλα για να πάρει το μπλοκ άουτ ή να βρει το κενό στην ερυθρόλευκη άμυνα.
Ο τρόπος που ο Ολυμπιακός έχασε το δεύτερο σετ (έχανε 13-16, προσπέρασε 21-20 και μετά το 23-23 εκτέλεσε άουτ και δέχθηκε μπλοκ) ήταν σκληρός και εκεί φάνηκε πως επιστροφή δεν υπάρχει αφού κόπηκαν τα φτερά των παικτών. Ρίσκαραν πολύ οι Ερυθρόλευκοι στο σέρβις, έγιναν σε μεγάλο βαθμό προβλέψιμοι και οι γρήγοροι Βούλγαροι έκλειναν με τριπλό μπλοκ τις προσπάθειες των ακραίων και του Έγκλεσκαλνς.
ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΛΗ ΤΟΥΣ ΜΕΡΑ ΟΙ ΚΟΜΒΙΚΟΙ ΠΑΙΚΤΕΣ
Ο Μιγιαΐλοβιτς ήταν έξω από τα νερά του, ο Πέριτς πλην κάποιων εκλάμψεων έδειξε πως θέλει χρόνο προσαρμογής ακόμα, ενώ και ο Ζουπάνι έχασε αρκετές φορές έναν εύκολο πρώτο χρόνο και έστειλε άουτ αρκετά σέρβις. Δεν ήταν πράγματα που τα είδε πρώτη φορά ο Δ. Καζάζης φέτος, τον οποίο ακούγαμε να δίνει διαρκώς οδηγίες για καλή υποδοχή και για πρώτο χρόνο ή πάιπ που δεν μπορούσαν να αντιμετωπίσουν οι φιλοξενούμενοι.
Η Χέμπαρ έμαθε στις δυσκολίες από πολύ νωρίς. Η ήττα στη Λας Πάλμας την υποχρέωσε να κάνει ανατροπή και να πάρει και το χρυσό σετ στην έδρα της, εκεί όπου μετά έχασε από τη Σόλιγκορσκ. Πήγε στη Λευκορωσία και κέρδισε με καθαρό σκορ. Και όλα αυτά χωρίς τον πρώτο προπονητή της, αλλά με τον βοηθό του.
Μέσα από όλη αυτή τη διαδικασία έχτισε τον χαρακτήρα που την έκανε να μη φοβάται ούτε τον Ολυμπιακό του ανώτερου ρόστερ και της μεγαλύτερης ευρωπαϊκής εμπειρίας διαχρονικά και από τη στιγμή που τον είδε να κάνει τόσα λάθη στο πρώτο ματς, δεν παρέλειψε να πει ένα «ευχαριστώ» και να αποδεχθεί τα δώρα για να παίξει πρώτη φορά στους ομίλους του CEV Champions League.
ΤΟ ΜΑΤΣ ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΟΚ ΑΠΟΚΤΑ ΜΕΓΑΛΗ ΣΗΜΑΣΙΑ
Για την ομάδα του Δημήτρη Καζάζη ακολουθεί ένα ματς με τον ΠΑΟΚ στην Πυλαία που θα σημάνει είτε πρόκριση είτε αποκλεισμό στην ανεπίσημη (δεν τα λέμε εμείς, αλλά η ΕΣΑΠ) διοργάνωση του Λιγκ Καπ. Ο Ολυμπιακός θα δώσει (ακόμα) μεγαλύτερη βαρύτητα στην αναμέτρηση αφού προέρχεται από τρεις σερί ήττες και μια τέταρτη θα τον προβληματίσει από τα μέσα Νοεμβρίου και θα τον «απομυθοποιήσει» στα μάτια των αντιπάλων του.
Μην ξεχνάμε πως στη συνέχεια θα υποδεχθεί στο Ρέντη ξανά τον ΠΑΟΚ αλλά για το πρωτάθλημα και εκεί σίγουρα δεν θα θέλει να έχει κάνει τους Θεσσαλονικείς να έχουν το ψυχολογικό προβάδισμα. Τα πρώτα καμπανάκια χτύπησαν, άπαντες γνωρίζουν όσα πρέπει να διορθωθούν αγωνιστικά. Συνολικά στις τρεις ήττες του ο Ολυμπιακός έδωσε 94 (!) πόντους από λάθη σε αντιπάλους.
Με την ολοκλήρωση της Α’ φάσης θα διαπιστωθεί τι λείπει και τι όχι από τις ομάδες στον δρόμο για τον τίτλο. Από τη στιγμή που δεν έχουμε πλέι οφ, κάθε βαθμολογική απώλεια μετρά και με το παραπάνω. Οπότε όποιος κλείσει με μεγαλύτερη διαφορά τον πρώτο γύρο θα είναι και ο πιο άνετος. Αν οι ισορροπίες παραμείνουν λεπτές, τότε και οι τέσσερις θα κληθούν να δουν αν χρειάζονται ενίσχυση για το νταμπλ.
Υ.Γ: Διάβασα διάφορα σχόλια που ανέφεραν: «Μα καλά, γιατί να πάει μια ελληνική ομάδα στους ομίλους; Καλό είναι και το CEV Cup». Πρώτον, τα χρήματα είναι παραπάνω και δεύτερον, ο σύλλογος κερδίζει σε αίγλη και παίζει χωρίς άγχος αρκετές αναμετρήσεις από τις οποίες παίρνει αυτοπεποίθηση και μόνο όφελος μπορεί να έχει.
Παρεμπιπτόντως, καλό θα ήταν να μην υποτιμήσει κανείς τη Μονπελιέ που θα αντιμετωπίσουν οι Ερυθρόλευκοι στους «32» του CEV Cup απλά και μόνο γιατί μιλάμε για τη δεύτερη τη τάξει ευρωπαϊκή διοργάνωση.
Μιλάμε για μια ομάδα που έχει στο ρόστερ της τους Λε Γκοφ (κεντρικός), Λινέλ (ακραίος) που είναι μέλη της εθνικής Γαλλίας. Καθόλου εύκολες οι δύο νοκ άουτ αναμετρήσεις.