Ο Ρόναλντ Βάργκας που πριν μία πενταετία είχε φορέσει τη φανέλα της ΑΕΚ μίλησε στο περιοδικό «Δικέφαλος» για τα χρόνια του με την Ένωση, τις αναμνήσεις του από το ελληνικό ποδόσφαιρο, αλλά και τους λόγους πίσω από την απόφαση του να κρεμάσει τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια σε ηλικία 34 ετών.
Ο Βενεζουελάνος επιθετικός τόνισε πως οι δύο σεζόν που πέρασε στην Ελλάδα με τα χρώματα της ΑΕΚ ήταν οι καλύτερες της καριέρας του, ενώ δεν έκρυψε και το στενό δέσιμο που τον ενώνει από τότε με τους οπαδούς των Κιτρινόμαυρων.
Αναλυτικά τα όσα δήλωσε:
«Εκείνη η σεζόν ήταν η καλύτερη της καριέρας μου γιατί είχα την ευκαιρία να σκοράρω σημαντικά γκολ και να κατακτήσουμε ένα τρόπαιο. Καλύτερος συνδυασμός για έναν ποδοσφαιριστή από αυτό είναι αδύνατο να υπάρξει. Ήταν στιγμές όμορφες που θα μου μείνουν αξέχαστες γιατί τα ντέρμπι στην Ελλάδα ο κόσμος τα ζει με έναν μοναδικό τρόπο. Κατάφερα να σκοράρω σε τέτοια παιχνίδια και αυτό πραγματικά μου έδωσε μια προσωπική χαρά. Αλλά πρέπει να πω ότι όλα οφείλονται στη συλλογική προσπάθεια και ειδικά στην ΑΕΚ βρισκόμουν σε ένα από τα καλύτερα γκρουπ της καριέρας μου», υποστηρίζει ο Βάργκας.
Ποιο όμως ήταν το μυστικό της επιτυχίας εκείνης της ομάδας που κατέκτησε το Κύπελλο; «Πιστεύω πως αυτό που διαθέταμε στην ΑΕΚ ήταν δύο πράγματα που υπήρχαν σε έντονο βαθμό. Αυτά ήταν η ενότητα και το πάθος, τα οποία μας έκαναν να είμαστε πολεμιστές μέσα στο γήπεδο», τονίζει.
Ο Βάργκας γνωρίζει τα πάντα για την κατασκευή του νέου γηπέδου και εξέφρασε την επιθυμία του να βρεθεί στις εξέδρες της «Αγιά Σοφιάς – OPAP Arena» στο πρώτο ματς της ΑΕΚ εκεί και να νιώσει την ατμόσφαιρα. «Θα κάνω ό,τι είναι δυνατό για να έρθω και να δω το νέο γήπεδο στο πρώτο επίσημο παιχνίδι και να νιώσω την ατμόσφαιρα που θα δώσουν οι οπαδοί της ΑΕΚ εκείνη τη μέρα».
Ο Βάργκας νιώθει υπέροχα που οι οπαδοί της ΑΕΚ τον έχουν στην καρδιά τους. «Με κολακεύει πολύ το γεγονός ότι οι οπαδοί ενός τόσο σημαντικού και τεράστιου κλαμπ αισθάνονται έτσι για μένα. Έχω πολλές αναμνήσεις γιατί στην ΑΕΚ πέρασα μερικά από τα καλύτερα χρόνια της καριέρας μου. Μου άρεσε πολύ η νοοτροπία και ο τρόπος που δουλεύαμε με τους συμπαίκτες μου. Όχι μόνο για το ποδοσφαιρικό ταλέντο που είχαν, αλλά και ως άνθρωποι. Όλοι ήταν φοβεροί και με βοήθησαν στο να εγκλιματιστώ στην Αθήνα», υπογραμμίζει.
Για ποιο λόγο όμως αποφάσισε να κρεμάσει τα παπούτσια του στα 34 του χρόνια; «Ήταν μια πολύ δύσκολη απόφαση, αλλά οι καταστάσεις που προέκυψαν με έκαναν να την πάρω πιο εύκολα. Περιμένουμε με τη γυναίκα μου ένα μωράκι και αυτό είναι το πιο σημαντικό τη δεδομένη στιγμή. Είχα προτάσεις που θα με έπαιρναν μακριά από την κόρη μου και αυτό με έκανε να αποφασίσω να σταματήσω το ποδόσφαιρο. Είμαι πολύ χαρούμενος με ό,τι πέτυχα με ταπεινότητα γιατί όταν ήμουν παιδί δεν μπορούσα να φανταστώ ότι θα κατάφερνα όλα αυτά».
Το μέλλον του πάντως το βλέπει μέσα στο ποδόσφαιρο, προσθέτοντας: «Θα συνεχίσω στον χώρο του ποδοσφαίρου. Ήδη τα τελευταία δύο χρόνια έχω ξεκινήσει να προετοιμάζομαι για το μέλλον μου τελειώνοντας ένα μεταπτυχιακό αθλητικού διευθυντή στο Ινστιτούτο Γιόχαν Κρόιφ. Αποκτώ αρκετά εφόδια και ελπίζω μια μέρα στο μέλλον να μπορέσω να γίνω τεχνικός διευθυντής σε κάποια ομάδα».