Σε ένα podcast – κατάθεση ψυχής σε αμερικανικό δίκτυο ο Στέφανος Τσιτσιπάς μίλησε για τις δυσκολίες (αγωνιστικές και ψυχικές) που κλήθηκε να αντιμετωπίσει κατά τη διάρκεια της πανδημίας, βγάζοντας την ανθρώπινη πλευρά του στο μικρόφωνο, μακριά από κορτ και επιτυχίες.
Ο κορυφαίος Έλληνας τενίστας ανέφερε ότι η κατάσταση που προκλήθηκε από την πανδημία του κορωνοϊού παγκοσμίως τον έφερε κοντά στην κατάθλιψη, σε μία χρονική περίοδο που τα πάντα έβαιναν καλώς για τον ίδιο, σε αγωνιστικά και προσωπικά πλαίσια.
Αναλυτικά τα όσα είπε ο Στέφανος Τσιτσιπάς:
Για την πανδημία και πως επηρέασε τον ίδιο πνευματικά: «Κανείς άνθρωπος δεν φαντάστηκε ότι θα ζούσε κάτι τέτοιο. Ψυχολογικά είμαι σε καλύτερη φάση απ’ ότι ήμουν όταν ξεκίνησε όλο αυτό. Όπως το βλέπω εγώ έχει να κάνει με την προσαρμογή. Το ανθρώπινο σώμα και το μυαλό έχουν τη δυνατότητα να προσαρμόζονται σε καταστάσεις. Αυτή τη στιγμή νιώθω πως είμαστε στο τέλος του τούνελ. Βλέπω τα πράγματα να γίνονται καλύτερα, είναι ωραίο να βλέπουμε ότι έρχονται λύσεις και κάνουν τις καθημερινές μας ζωές λίγο ευκολότερες. Εγώ προσωπικά δυσκολεύτηκα πολύ με αυτό, δεν φαντάστηκα ότι θα με επηρέαζε τόσο πολύ, αλλά τώρα είμαι αισιόδοξος πως τα πράγματα θα πάνε καλύτερα.
Η κατάσταση στο tour είναι πολύ καλύτερη σε σχέση με ένα χρόνο πριν. Εμείς ως τενίστες παίζουμε κάθε χρόνο στα ίδια τουρνουά και σαν άνθρωπος έχω μάθει να συγκρίνω καταστάσεις με την προηγούμενη χρονιά και τα πράγματα δείχνουν πολύ καλά τώρα σε σχέση με έναν χρόνο πριν».
Για την ψυχική υγεία στον αθλητισμό: «Θέλω να μιλάω γι’ αυτό το ζήτημα. Πολλοί άλλοι επαγγελματίες αθλητές δεν το κάνουν, γιατί δεν θέλουν να δείξουν τις αδυναμίες τους στον κόσμο. Η ψυχική υγεία είναι σοβαρό ζήτημα στον αθλητισμό. Είναι πολύ απαιτητική δουλειά. Κάποια στιγμή αντιμετωπίζεις πρόβλημα στην καριέρα σου και δεν είναι σταθερό, είναι κάτι που πρέπει να δουλέψεις. Η πρώτη φορά που βίωσα κάτι σχετικό με την ψυχική μου υγεία, ήταν όταν ξεκίνησε αυτή η πανδημία. Βρισκόμουν σε μια από τις καλύτερες φάσεις μου, πιθανότατα στην καλύτερη περίοδο της ζωής μου.
Η καριέρα μου πήγαινε πολύ καλά, οι προσωπικές μου σχέσεις επίσης, αλλά αυτή η πανδημία κάτι κάποιο τρόπο τα σταμάτησε όλα αυτά και ήταν επίπονο. Δεν ήμουν έτοιμος για να παραιτηθώ τόσο εύκολα απ’ όλα αυτά και να περιμένω. Ένιωσα πολύ κοντά στο να έχω κατάθλιψη, δεν θέλω να θυμάμαι εκείνη την περίοδο, γιατί ήταν λίγο σκοτεινή, σίγουρα είχα καλύτερες στιγμές. Είμαι σίγουρος πως πολλοί αθλητές και άλλοι άνθρωποι αντιμετώπισαν το ίδιο πρόβλημα. Ένα παράδειγμα από τον κόσμο του τένις είναι και η Ναόμι Οσάκα, που μίλησε ανοιχτά για την κατάθλιψη και τη σέβομαι πολύ γι’ αυτό».
Για τις δυσκολίες που πέρασε στην ψυχική του υγεία στην αρχή της πανδημίας: «Μου αρέσει αυτή η αβεβαιότητα που υπάρχει στην καριέρα μου. Θέλω να βλέπω που θα με οδηγήσουν οι προσπάθειές μου και εκείνη την περίοδο ήξερα πως για πολλούς μήνες δεν θα είχα αυτή τη δυνατότητα, δεν θα είχα την ευκαιρία να μεγαλώσω μέσα απ’ αυτές τις εμπειρίες και αυτό με έκανε ξαφνικά κλειστοφοβικό και ανασφαλή, τόσο που δεν είχα φανταστεί. Δεν έχω μιλήσει σε πολλούς ανθρώπους γι’ αυτό, αλλά πιστεύω πως είναι σημαντικό να μοιραζόμαστε αυτά τα πράγματα. Προφανώς κανείς άνθρωπος δεν είναι τέλειος και είναι εντάξει κάποιες φορές να το παραδεχόμαστε».
Για την εσωστρεφή φύση του αθλήματος: «Το τένις είναι εσωστρεφές άθλημα και μαθαίνεις να το διαχειρίζεσαι αυτό από πολύ μικρή ηλικία. Είναι κάτι που πρέπει να κάνεις καλά και αυτό είναι που ξεχωρίζει τους καλύτερους παίκτες από τον μέσο παίκτη. Πρέπει να μιλάς στον εαυτό σου, να τον εμψυχώνεις, να του δίνεις κίνητρο, όλοι αυτοί οι παράγοντες που σε φέρνουν στο καλύτερό σου επίπεδο, αυτό είναι κάτι που το κάνουν οι καλύτεροι παίκτες. Όταν είμαι έξω στο γήπεδο είμαι μόνος μου, αλλά βλέπω επίσης το τένις και σαν ομαδικό άθλημα. Έχω μια ομάδα στο πλευρό μου, τον προπονητή μου, τον φυσιοθεραπευτή μου, τον γυμναστή μου, οπότε αυτό το κάνει λιγότερο μοναχικό. Είναι επίσης σημαντικό να έχεις δίπλα σου ανθρώπους στους οποίους μπορείς να μιλήσεις, που θα είναι εκεί για να σε ακούσουν. Όταν όμως βρίσκεσαι στο court, το μόνο που μπορεί να κάνει η ομάδα σου είναι να σε εμψυχώσει, είσαι μόνος σου, εσύ παίρνεις όλες τις αποφάσεις και αυτό φέρνει πολλή αμφιβολία».
Για την πίεση που έχει ο πρωταθλητισμός: «Η πίεση είναι προνόμιο και δεν έχουν πολλοί άνθρωποι τη δυνατότητα να νιώσουν την πίεση αυτού που κάνω. Νιώθω ευγνώμων που έβαλα τη χώρα μου στον τενιστικό χάρτη και δεν θέλω να καυχηθώ γι’ αυτό, δεν είμαι τέτοιος άνθρωπος, αλλά λαμβάνω πολλά μηνύματα και όταν επιστρέφω στην Ελλάδα νιώθω την αγάπη του κόσμου. Αυτό για μένα είναι όνειρο, να μπορώ να κάνω τα νέα παιδιά να εμπνέονται για πράγματα που θέλουν να πετύχουν στη ζωή τους – και αυτό δεν αφορά μόνο το τένις».
Για το κίνητρο και πως το ανακτά κανείς όταν το χάνει: «Έχω ακούσει πολλούς παίκτες να μου λένε ότι έχουν χάσει το κίνητρό τους. Για μένα το κίνητρο ξεκινάει από τον σκοπό. Ποιος είναι ο σκοπός σου; Τι θες να πετύχεις και τι θες να φέρεις σ’ αυτό το άθλημα; Τι θες να κάνεις προσωπικά για τον εαυτό σου; Ο σκοπός μου δεν είναι μόνο να κάνω το τένις το κορυφαίο άθλημα στη χώρα μου, αλλά θέλω και να κάνω τον κόσμο να υψώσει τη φωνή του μέσα από τον αθλητισμό, να καλυτερεύσω τις ζωές των άλλων μέσα από τον αθλητισμό. Μου αρέσει να θέτω νέους στόχους στο τέλος κάθε χρονιάς, για την επόμενη.
Γι’ αυτή τη χρονιά ο στόχος μου ήταν να τερματίσω στο Top 3 της παγκόσμιας κατάταξης και νομίζω πως είναι ένας στόχος που μπορεί να επιτευχθεί. Τώρα είμαι στο Νο.2 του Race για το Τορίνο, που αντικατοπτρίζει τη φετινή μας κατάταξη, οπότε νιώθω πως βρίσκομαι στη σωστή κατεύθυνση και ακόμα έχω πίστη πως μπορώ να πετύχω περισσότερα αυτή τη χρονιά. Μέχρι στιγμής πετυχαίνω γύρω στο 95% των στόχων μου κι αυτό συμβαίνει κατά τη γνώμη μου επειδή βάζω ρεαλιστικούς στόχους. Δεν θέλω να βάζω πολύ ψηλά τον πήχη, θέλω να ακολουθώ την καρδιά μου».
Για τη φιλία του με τον Γιάννη Αντετοκούνμπο: «Είναι ένας από τους ανθρώπους που εμπνέουν τον περισσότερο κόσμο στον κύκλο μου. Έχω πάντα ωραίες συζητήσεις μαζί του, πάντα δίνει πολύ καλές συμβουλές, είναι πολύ καλόκαρδος. Τα πηγαίνουμε πολύ καλά, φέρνουμε ο καθένας κάτι διαφορετικό στον άλλον, με τις εμπειρίες μας. Το να μοιράζομαι μαζί του πράγματα είναι πολύ σημαντικό για μένα. Λατρεύει το τένις, λατρεύω το μπάσκετ, παρακολουθούμε ο ένας τους αγώνες του άλλου. Δεν έχω τη δυνατότητα να τον βλέπω συχνά γιατί ζει στις ΗΠΑ, εγώ ζω στη νότια Γαλλία, οπότε κατά καιρούς συναντιόμαστε στην Ελλάδα. Αυτά που έχει πετύχει με εμπνέουν και είμαι χαρούμενος που έχουμε έναν αθλητή από την Ελλάδα που φτάνει σ’ αυτό το επίπεδο και μπορεί να εμπνεύσει τον κόσμο με την προσωπικότητά του και τις ικανότητές του».
Για το πως θέλουν να τον θυμάται ο κόσμος: «Θέλω ο κόσμος να με θυμάται σαν κάποιον που έχει δώσει έμπνευση, κάποιον που είχε θετικό αντίκτυπο στο άθλημα του τένις, γιατί έχω θυσιάσει όλη τη ζωή μου για να είμαι μέρος αυτού του αθλήματος. Στο τέλος της ημέρας το πιο σημαντικό πράγμα για μένα είναι να ξέρω πως έχω κάνει καλύτερες τις ζωές των ανθρώπων μέσα από το παιχνίδι μου και να έχω θετικό αντίκτυπο. Δεν θέλω κάτι περισσότερο. Το να σηκώνω τρόπαια είναι σημαντικό για μένα, αλλά το πιο σημαντικό είναι η υγεία μου, σωματική και ψυχική, να μπορώ μετά την καριέρα μου να κάνω πράγματα που θέλω να ακολουθήσω στη ζωή μου. Φυσικά το τένις πάντα θα συνεχίσει να είναι το μεγαλύτερό μου πάθος».