Σοκαριστικές είναι οι μαρτυρίες των γονιών του αδικοχαμένου 20χρονου Βισίν και πρώην παίκτη των Ακαδημιών της Μίλαν, ο οποίος έδωσε τέλος στη ζωή του στις αρχές του Ιουνίου, ύστερα κατ’ επανάληψη ρατσιστικών επιθέσεων που δεχόταν λόγω της καταγωγής του.
Το «νήμα» της ζωής του αποφάσισε να κόψει ο νεαρός Σεΐντ Βισίν, ο οποίος δεν μπόρεσε να αντέξει τις συνεχείς ρατσιστικές επιθέσεις που δεχόταν. Ο 20χρονος είχε καταγωγή από την Αιθιοπία, αλλά είχε υιοθετηθεί από ιταλική οικογένεια της Νοτσέρα Ινφεριόρε.
Μετά το θάνατό του κυκλοφόρησε ένα γράμμα στο οποίο αρχικά λεγόταν πως πρόκειται για «αποχαιρετιστήριο» και στο οποίο εξηγούσε τους λόγους της πράξης του.
Ωστόσο, την είδηση αυτή διέψευσε ο θετός πατέρας του Βισίν, Γουάλτερ Βισίν, ο οποίος αρνήθηκε ότι ο γιος του αυτοκτόνησε λόγω του ρατσισμού, τονίζοντας μάλιστα πως το γράμμα αυτό υπάρχει από το 2019.
Ενάμιση μήνα μετά, ο Γουάλτερ Βισίν, άλλαξε γνώμη και μιλώντας στην «Corriere della Sera» υποστήριξε πως ο ρατσισμός τελικά ήταν ο λόγος που γιος του αυτοκτόνησε, υποστηρίζοντας πως ο νεαρός προσπαθούσε να κρατήσει το πρόβλημα, μακριά από τους γονείς του, προκειμένου να μην τους στεναχωρήσει.
Ωστόσο, τα περιστατικά ήταν πολλά και συγκλονίζουν: «Εκείνες τις μέρες ήμασταν σοκαρισμένοι, μπερδεμένοι. Η γυναίκα μου τον βρήκε σε αυτήν την κατάσταση… ήταν συγκλονιστικό. Σηκώσαμε τείχη για να υπερασπίσουμε τον εαυτό μας από τον πόνο και για να αποκρούσουμε μια επίθεση από μέσα ενημέρωσης που δεν περιμέναμε. Δεν ήταν η ώρα να σκεφτούμε τι μας είχε διαφύγει.
Αλλά τώρα ξέρουμε: Ναι, ο ρατσισμός έπαιξε ρόλο στη ζωή και τον θάνατο του γιου μας. Ο Σεΐντ ήταν ένα αγόρι που είχε μυστικά συρτάρια στο μυαλό του. Υπήρχαν μέσα του θλίψεις και κακοποιητικές αναμνήσεις που υπέστη στην Αιθιοπία ως παιδί. Ήταν μία από τις αδυναμίες του κι αυτό σίγουρα μέτρησε στην απόφασή του να βάλει τέλος τη ζωή του. Αλλά σε αυτήν την απόφαση υπάρχει και ο ρατσισμός που βίωσε ως μαύρο αγόρι εδώ στην Ιταλία», τόνισε αρχικά ο Γουάλτερ, ο οποίος στη συνέχεια ανέφερε κάποια από τα επεισόδια που ο ίδιος με τη σύζυγό του τύχαινε να γνωρίζουν:
«Τώρα ας παίξουμε με αυτόν τον βρώμικο αράπη», είχε πει ένα παιδί στον Σεΐντ, το οποίο αποκάλυψε κάποια στιγμή στους γονείς του ο νεαρός. Ήταν φράσεις που τις έλεγαν για πλάκα. Του έλεγα πάντα να μην δίνει σημασία, ότι ήταν απλά αστεία, ότι έπρεπε να το αφήσει να περάσει. Τώρα ξέρω ότι κάθε λέξη μπορεί να ανοίξει μια πληγή.
Ότι τα λόγια μερικών από άνεργους που έλεγαν «έρχονται εδώ και κλέβουν τις δουλειές μας» τον τραυμάτησαν επίσης. Και εγώ έκανα λάθος να το υποτιμήσω. Όταν ήταν στο Μίλαν, κάποιος φώναξε «βγάλτε αυτό το μαύρο μ@λ@κ@ από το γήπεδο».
Έχουν συμβεί και μικρά πράγματα εδώ, πράγματα που τώρα βλέπω με διαφορετικό τρόπο, γιατί τα βλέπω με τα μάτια του. Κάποτε είχε προσπαθήσει να δουλέψει σε ένα μπαρ. Ήρθε στο σπίτι και είπε: «Μαμά δεν θέλω να πάω πια εκεί, γιατί ένας κύριος δεν ήθελε να με εξυπηρετήσει». Αυτός ο άντρας ήταν ένας αδαής αναλφάβητος, αλλά ο Σεΐντ το είχε ζήσει άσχημα. Και όταν η σύζυγός μου τον συνόδευε στον σταθμό, μερικές φορές έβλεπε από μακριά ότι ο φύλακας πλησίαζε αμέσως για έλεγχο. Και του έλεγε: «Σεΐντ, αγάπη μου, θα έρθω και θα σε πάρω για την επιστροφή». Και οι αστυνομικοί τότε έφευγαν».
Καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι ο Σεΐντ έκρυβε τα δεινά του από εμάς, για να μας προστατεύσει», καταλήγει ο Γουάλτερ.