Η Εθνική ομάδα των Γυναικών αποχαιρέτησε το Ευρωμπάσκετ ύστερα από την ήττα από την Ιταλία (20/6, 77-67).
Η παλαιότερη όλων των Ελληνίδων αθλητριών, η Κατερίνα Σωτηρίου, έκανε τον απολογισμό της προσπάθειας του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος, εκφράζοντας την πίστη της ότι το μέλλον ανήκει στην Εθνική Γυναικών. Όλα δείχνουν πως η 37χρονη φόργουορντ έπαιξε το τελευταίο της παιχνίδι με το εθνόσημο.
Η συνέντευξη της Κατερίνας Σωτηρίου στην επίσημη ιστοσελίδα της ΕΟΚ:
Πώς βίωσες όλη τη διοργάνωση και τις στιγμές που εκτυλίχθηκαν μετά το τέλος του αγώνα με την Ιταλία;
«Από την ημέρα της πρόκρισής μας στο Ευρωμπάσκετ και μετά νιώθω πολύ ευλογημένη. Ήθελα να είμαι στη διοργάνωση, πιστεύω πολύ στη νέα γενιά και χαίρομαι που πρόλαβα να είμαι μαζί τους σε μια μεγάλη διοργάνωση. Προσπάθησα να απολαύσω την κάθε στιγμή. Από την αρχή είχα πει στα κορίτσια ότι δεν είναι εύκολη η διάκριση και ότι θα είμαι μαζί τους στα εύκολα και στα δύσκολα μέχρι το τέλος.
Με τη λήξη του αγώνα με την Ιταλία τους είπα είναι ότι είμαι πολύ υπερήφανη για την προσπάθειά τους. “Ήμασταν κοντά στη νίκη και όλα αυτά είναι μαθήματα. Το μέλλον βρίσκεται μπροστά σας και δεν πρέπει να απογοητεύεστε. Είμαι πολύ υπερήφανη που το έζησα μαζί σας και σας ευχαριστώ πάρα πολύ”. Η αλήθεια είναι ότι στο σημείο εκείνο υπήρχε μεγάλη συγκίνηση. Με αγκάλιασαν οι πιο μικρές λίγο πριν φωνάξουμε το τελευταίο “Ελλάς” μέσα στο γήπεδο στη Βαλένθια».
Τι είναι αυτό που κρατάς από το Ευρωμπάσκετ στη Βαλένθια;
«Ήταν από την αρχή μια περίεργη και ιδιαίτερη χρονιά. Τα κορίτσια που έπαιζαν στο εξωτερικό είχαν πολλά παιχνίδια, ενώ όσες αγωνίζονταν στην Ελλάδα σταμάτησαν για μεγάλο διάστημα λόγω του κορωνοϊού. Στο τέλος είχαμε τα πλέι οφ του πρωταθλήματος και άργησαν κάποιες παίκτριες να ενσωματωθούν. Είχαμε και τους τραυματισμούς και ήταν ένα σοκ για την ομάδα. Υπήρξαν πολλές δοκιμασίες μέχρι να φτάσουμε εδώ. Θεωρώ ότι βρήκαμε την πίστη, το κουράγιο και το πάθος να αγωνιστούμε και να πάρουμε τα μαθήματα που πρέπει».
Τι συμβουλές θα έδινες στα νέα κορίτσια;
«Πρέπει να καταλάβουν τα νέα παιδιά ότι απαιτείται σκληρή δουλειά και διάρκεια. Ο δρόμος προς την επιτυχία είναι ένα τεράστιο ταξίδι και δεν χρειάζεται ενθουσιασμούς και απογοητεύσεις. Είναι ένα ταξίδι που συμβαίνουν πάρα πολλά πράγματα. Δεν υπάρχει ασανσέρ που σε οδηγεί απευθείας στην επιτυχία… Πρέπει να ανέβεις σκαλοπάτι-σκαλοπάτι και για αυτό τον λόγο να μην απογοητεύονται. Δεν υπάρχει αποτυχία. Είναι απλά κάποιες μικρές μάχες που χάνονται, όμως πρέπει να συνεχίσουν σε ό,τι έρχεται στο δρόμο τους. Να έχουν συνοχή, ομαδικό πνεύμα και συλλογικότητα με σωστούς ρόλους».
Θεωρείς λοιπόν ότι στο μέλλον μπορούν να έρθουν επιτυχίες όπως αυτές που ζήσαμε τα προηγούμενα χρόνια;
«Υπάρχει ταλέντο και διάθεση. Χρειάζεται στήριξη σε όλα τα μέτωπα, υγεία, τύχη και θεωρώ ότι μπορούν να έρθουν επιτυχίες και να ζήσουμε ωραίες στιγμές. Δεν χρειάζεται να μπούμε στη διαδικασία των συγκρίσεων. Πιστεύω ότι μπορούμε να είμαστε στις μεγάλες διοργανώσεις και, γιατί όχι, κάποια στιγμή όταν θα αποκτήσουν περισσότερες εμπειρίες τα κορίτσια, να έρθουν ξανά επιτυχίες».