Το 1987 ο Ολυμπιακός κατέκτησε το 10ο πρωτάθλημα της ιστορίας του. Οι τίτλοι έγιναν διψήφιοι και η θρυλική προσωπικότητα του Μιχάλη Τριανταφυλλίδη έπαιξε καταλυτικό ρόλο στο να έρθει αυτή η τεράστια επιτυχία για τον σύλλογο.
Ο εμβληματικός παίκτης του Θρύλου που έζησε αυτή την τεράστια επιτυχία, έχει έναν ακόμα λόγο να θυμάται εκείνη τη χρονιά, αφού το ελληνικό βόλεϊ έζησε μεγάλες στιγμές με την κατάκτηση του χάλκινου μεταλλίου από την Εθνική στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα της Γάνδης.
Ο παλαίμαχος αθλητής και πλέον μέλος της Ομοσπονδίας γύρισε τον χρόνο πίσω για λογαριασμό του FWS και μας εξιστόρησε πώς έζησε εκείνο το πρωτάθλημα. Το αγαπημένο του και το πιο δύσκολο για συγκεκριμένους λόγους.
«Θεωρώ ότι ήταν ίσως το δυσκολότερο πρωτάθλημα από το σερί που πήραμε. Το 10ο πρωτάθλημα το κερδίσαμε ως αουτσάιντερ, μέσα στην έδρα του Παναθηναϊκού με μια ομάδα που δεν είχε τους πρωταγωνιστές των επόμενων ετών (Μουστακίδη, Ντράγκοβιτς, Αμαριανάκη).
Το κερδίσαμε με μία ομάδα που εκείνη την εποχή είχε διεθνείς εμένα και τον Φάκα. Ήταν και ο Δημήτρης Καζάζης στο ξεκίνημα του, ο Ξεροβάσιλας, ο Σ. Πολύζος στο τελείωμα του, ο Τερζάκης.
Μια ομάδα που δεν είχε τις υψηλές προδιαγραφές του μέλλοντος, αλλά στηριζόταν πολύ στην προσπάθεια, στο φιλότιμο, στη μεγάλη αγάπη για την ομάδα. Εκεί στηρίχτηκε και μάλιστα σε μια εποχή που υπήρχαν και σοβαρά οικονομικά προβλήματα. Δεν ήταν η εποχή των χρυσών αγελάδων, όπως ήρθε μετά και η εποχή Κοσκωτά και μπήκαν τα πράγματα σε μια άλλη πορεία και βελτιώθηκαν τα οικονομικά», αναφέρει αρχικά πριν εμβαθύνει και αποκαλύψει για ποιο λόγο ήταν το αγαπημένο του πρωτάθλημα.
https://athlosnews.gr/olympiakos-30-protathlimata-kai-3o-asteri-stin-erythroleyki-fanela-pic/
«Ήταν μια πολύ μεγάλη έκπληξη για εμάς. Μια πολύ μεγάλη νίκη και ανατροπή. Παίχτηκε το πρωτάθλημα τελευταία αγωνιστική στη Λεωφόρο απέναντι σε έναν Παναθηναϊκό που είχε μια πολύ καταξιωμένη ομάδα, με όλους τους βασικούς να είναι διεθνείς. Ήταν μια τεράστια επιτυχία με τα τότε δεδομένα.
Για αυτό το 10ο είναι το αγαπημένο μου. Ήμασταν το αουτσάιντερ και ο Ολυμπιακός ήταν σε μία διαδικασία αλλαγής για να γίνει η ομάδα των επόμενων ετών – όπου μέχρι το 1994 ήταν το αδιαφιλονίκητο φαβορί για τον τίτλο».
Όταν του ζητήσαμε να ξεχωρίσει έναν συμπαίκτη του από την τότε ομάδα, αναφέρθηκε στον Γιάννη Φάκα και αποκάλυψε μια ιστορία: «Είχα τη χαρά πάντα να έχω πολύ καλούς συμπαίκτες, όμως στο 10ο πρωτάθλημα θα ξεχωρίσω τον Γιάννη Φάκα. Θυμάμαι τότε που ήμασταν ακόμα φοιτητές και σε κάθε παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό δίναμε ραντεβού στο πατρικό μου στη Δραπετσώνα. Μας έφτιαχνε η μητέρα μου έναν χυμό πορτοκαλάδα που ήταν το γούρι μας και φεύγαμε με ένα αυτοκίνητο να πάμε στη Λεωφόρο.
Εκείνη την ημέρα πήραμε το πρωτάθλημα και στον γυρισμό που βρισκόμασταν μεταξύ Χίλτον και Ολυμπιακού Σταδίου σταματήσαμε σε κάποιο φανάρι και μας γνωρίζουν κάποιοι φίλαθλοι που κορνάρουν. Βγήκαμε από το αμάξι στη μέση, σταμάτησαν τα αυτοκίνητα και κορνάρανε και πανηγυρίζαμε στη μέση του δρόμου.
Εκείνη την εποχή το βόλεϊ είχε μπει στο σπίτι των φιλάθλων και ο κόσμος γνώριζε τους αθλητές στον δρόμο, υπήρχε αυτό που λείπει σήμερα. Δεν ήταν τυχαία εκείνη η στιγμή για έναν βολεϊμπολίστα. Ήταν κάτι πολύ ξεχωριστό για εμάς».
Ακολούθησε το σερί των 10 πρωταθλημάτων, με τον Ολυμπιακό να κυριαρχεί εντός συνόρων. Ο Μιχάλης Τριανταφυλλίδης τα έζησε από μέσα και εξηγεί το μυστικό της επιτυχίας.
«Ο Ολυμπιακός είναι μια ομάδα που ανέκαθεν έχει μενταλιτέ πρωταθλητή και δεν την έχασε ποτέ στην ιστορία του, ούτε για έναν χρόνο. Είναι σπάνιο και είναι ίσως ο μοναδικός σύλλογος που το διατήρησε όλα τα χρόνια.
Δεν υπήρχε περίπτωση ο Ολυμπιακός στην ιστορία του να μην πρωταγωνιστήσει. Σαν ομάδα, σαν νοοτροπία. Η διοίκηση, οι προπονητές, οι παίκτες είχαν πάντοτε σαν στόχο τον πρωταθλητισμό. Δικαίως για αυτό έφτασε να έχει πλέον 30 πρωταθλήματα και αυτό δεν μπορεί να το αμφισβητήσει κανένας. Δεν το λέω γιατί έπαιξα στην ομάδα μόνο, αλλά και γιατί το βλέπω αποστασιοποιημένα.
Η παλιά ομάδα (από τη δεκαετία του ‘70) είχε χτίσει αυτή τη νοοτροπία πριν πάω εγώ στον Ολυμπιακό. Εγώ μπήκα σε μια ομάδα που είχε το πνεύμα του πρωταθλητή και εμένα με μπόλιασαν με αυτή τη νοοτροπία. Το ένιωσα από την πρώτη στιγμή. Για αυτό δηλαδή ακόμα και αργότερα που περάσαμε και δύσκολα, η χειρότερη μας θέση ήταν η 2η. Βγαίναμε 2οι και νιώθαμε αποτυχημένοι και αισθανθήκαμε ότι στον σύλλογο δεν ταιριάζει αυτή η θέση. Για αυτό και ισορροπήσαμε όταν πήραμε τα μαζεμένα 10 πρωταθλήματα».
34 χρόνια μετά από τον 10ο τίτλο πρωταθλήματος, στην πιο απαιτητική σεζόν της ιστορίας με τις συνεχείς διακοπές και τα πολλά κρούσματα κορωνοϊού, ο Ολυμπιακός πανηγύρισε το 30ό. Πώς του φάνηκε η φετινή επιτυχία και πώς την αξιολογεί;
«Είδα μια ομάδα με σταθερότητα φέτος και αποφασισμένη από την αρχή ότι πάει για πρωτάθλημα και παρότι πέρσι το έχασε. Το απέδειξε από την πρώτη αγωνιστική και ύστερα πως ήταν η καλύτερη και παρότι χτυπήθηκε από κορωνοϊό σε μεγάλο βαθμό όπου νόσησαν όλοι. Παρά τις δυσκολίες γύρισαν άπαντες γρήγορα και έδειξαν αυτή την εξαιρετική εικόνα.
Με τις δύο διορθωτικές-συμπληρωματικές κινήσεις (Νικολάκης, Ανδρεάδης) το ρόστερ έγινε ακόμα καλύτερο.
Προσωπικά ξεχώρισα με μικρή διαφορά τον Μιγιαΐλοβιτς γιατί τα κάνει όλα καλά και προσέφερε ισορροπία με σταθερή απόδοση σε επίθεση και υποδοχή. Ο Ζήσης έκανε εξαιρετικό πρωτάθλημα και ήταν πολύ επιτυχημένη επιλογή στη θέση του λίμπερο, αλλά και οι πασαδόροι επίσης έκαναν τη διαφορά».