Ο κ. Κωνσταντίνος Νίκας είναι Πρόεδρος της Ένωσης Ποδοσφαιρικών Σωματείων Βοιωτίας και υποψήφιος Πρόεδρος της Ελληνικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας (ΕΠΟ). Είναι υπάλληλος του Υπουργείου Δικαιοσύνης, δικαστικός υπάλληλος δηλαδή, ειδικότερα γραμματέας στο Πταισματοδικείο Λιβαδειάς.
Ο κ. Νίκας δηλώνει (και ως ένα βαθμό είναι) εμπειρότατος περί το τοπικό, το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο και τις Ενώσεις, συνεπώς (ο ίδιος θεωρεί ότι) είναι επαρκώς προετοιμασμένος να διεκδικήσει τη θέση του Προέδρου της ΕΠΟ και (με τη βοήθεια των Ενώσεων της ΑΕΚ και του ΠΑΟΚ) να την καταλάβει για να αντιμετωπίσει τα μεγάλα προβλήματα του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Πότε το «ανακάλυψε» αυτό ο κ. Νίκας; Προφανώς, όχι όταν ανακοίνωνε, μέσω της επίσημης ιστοσελίδας της Ένωσης, με αποθεωτικά σχόλια την απόλυτη στήριξη του στην υποψηφιότητα του συνυποψηφίου του Θόδωρου Ζαγοράκη. Η «θεία» έμπνευση ήρθε μετά, όταν όσοι διαχειρίζονται τον κάθε κ. Νίκα του ελληνικού ποδοσφαίρου τον έστειλαν να παριστάνει τον υποψήφιο πρόεδρο (αυτόν, που ούτε ως αναπληρωματικό υποψήφιο δεν τον πρότειναν), ώστε να «απαντήσουν» με τη ντρίμπλα αυτή στις γεροντικές φαντασιώσεις των διάφορων «ειδικών» και να μην επιτρέψουν να χρησιμοποιήσει η κυβέρνηση τον Ζαγοράκη, ως λαγό, για να εγκαταστήσει στην ΕΠΟ προσωρινή διοίκηση.
Είναι τόσο αστείοι (οι διαχειριστές) που τους έπεισαν διάφοροι γνωστοί σεναριογράφοι ότι υπήρχε περίπτωση ο Ζαγοράκης να παίξει στα ζάρια την υπόληψη του και την ποδοσφαιρική και κοινωνική αποδοχή του ενεργώντας ως «μπροστινός» στους σχεδιασμούς κάποιων τρίτων να ελέγξουν την ΕΠΟ «δια της δικαστικής οδού».
Ο κ. Νίκας για να επιβεβαιώσει την εμπειρία και τις γνώσεις του προχώρησε σε δηλώσεις υποστηρίζοντας: «εμένα με στηρίζει η πλειοψηφία των Ενώσεων που στηρίζουν ο ΠΑΟΚ με την ΑΕΚ. Προτιμώ να είναι υποψήφιοι (σ.σ. για την ΕΕ της ΕΠΟ) Πρόεδροι Ενώσεων που γνωρίζουν τα προβλήματα και το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο. Αν ο Ζαγοράκης είναι 30 χρόνια στο ποδόσφαιρο, εγώ είμαι 30 χρόνια στα δικαστήρια και ξέρω πως λειτουργεί η δικαιοσύνη». Την ειδική σχέση της γνώσης του κ. Νίκα για τις λειτουργίες της δικαιοσύνης με τη διοίκηση του ελληνικού ποδοσφαίρου μόνο ο ίδιος μπορεί να την διευκρινίσει, για να συγκρίνει αυτά τα δύο γνωστικά επίπεδα κάτι περισσότερο θα γνωρίζει!
Για του λόγου το αληθές κυκλοφορεί μια εξαιρετικά αποκαλυπτική φωτογραφίας της τεράστιας γνώσης του κ. Νίκα για τα προβλήματα του ελληνικού ποδοσφαίρου, στην οποία ο ίδιος εμφανίζεται να ποζάρει χαμογελαστός, σίγουρος για τις γνώσεις του, ανάμεσα σε δύο λάβαρα, του Α.Ο. Υπάτου αριστερά του και της Γ.Σ. Ολυμπιάδας Οινοφύτων δεξιά του. Με βάση τους χρωματισμούς θα πρόκειται για τη Ντόρτμουντ και την Τσέλσι της Βοιωτίας, που μετέχουν στο Viotia Champions League, άρα εξ ορισμού επιβεβαιώνεται η γνώση των προβλημάτων, συνεπώς δικαιολογείται πλήρως η δυναμική της υποψηφιότητας του κ. Νίκα.
Ο κ. Νίκας έχει, όντως, ένα μεγάλο προσόν προερχόμενος από την δεξαμενή των Προέδρων των Ενώσεων: δεν ορρωδεί προ ουδενός, είναι η ιστορική συνείδηση τους. Σε μια κανονική χώρα, στην οποία λειτουργεί ένα κανονικό ποδόσφαιρο, που το διαχειρίζεται μια κανονική ομοσπονδία κάθε υποψηφιότητα ενός κ. Νίκα απέναντι στον Θόδωρο Ζαγοράκη θα ήταν αδύνατη. Θα ντρέπονταν κι η ντροπή ακόμη.
Μπορεί ο κ. Νίκας να κάνει την έκπληξη και να εκλεγεί στη θέση του προέδρου της ΕΠΟ απέναντι στον Θόδωρο Ζαγοράκη; Βεβαιότατα μπορεί. Στο παιχνίδι των αριθμών, όπως αυτοί προκύπτουν από τις επιρροές στο σώμα των Ενώσεων, ο κ. Νίκας σαφώς υπερτερεί του κ. Ζαγοράκη, το δηλώνει και ο ίδιος «με στηρίζουν οι Ενώσεις που στηρίζουν η ΑΕΚ και ο ΠΑΟΚ».
Ότι τον αρχηγό τη πρωταθλήτριας Ευρώπης 2004, MVP της διοργάνωσης, με 120 συμμετοχές στην εθνική ομάδα, τεράστια ποδοσφαιρική εμπειρία και παραστάσεις, δύο φορές εκλεγμένο ευρωβουλευτή και φυσικό ηγέτη της μεγαλύτερης ομάδας όλων των εποχών στο ελληνικό ποδόσφαιρο τον προτείνουν, όπως ειπώθηκε, σαράντα Ενώσεις για πρόεδρο της ΕΠΟ δεν λέει απολύτως τίποτε.
Ανά πάσα στιγμή αυτό το εξαιρετικά περίεργο και ετεροκαθοριζόμενο σώμα των προέδρων των ΕΠΣ, που διαθέτει μια αυξημένη αίσθηση συμφέροντος, είναι σε θέση να αλλάξει (με τις κατάλληλες προτροπές και οδηγίες) κατεύθυνση, να εγκαταλείψει τον Ζαγοράκη και να επιβραβεύσει τον γραμματέα του Πταισματοδικείου Λιβαδειάς, ως εάν να πρόκειται για μια απολύτως φυσιολογική, καθημερινή σχεδόν διαδικασία.
Αλλά και αν ακόμη, αυτό το ειδικό σώμα, επιμείνει στην αρχική επιλογή του και εκλέξει τον Θόδωρο, ως Πρόεδρο της ΕΠΟ, πάλι είναι σαφές ότι η επιλογή του έχει συγκεκριμένα, σαφή χαρακτηριστικά και (εξ)υπηρετεί ορατά συμφέροντα, στην ουσία ψάχνει να ξεπλύνει τους καθοδηγητές του και να τους αποδώσει απενοχοποιημένους στην ποδοσφαιρική οικογένεια για να συνεχίσουν με νέες πρακτικές τις παλιές, γνωστές και αποδοτικές ασχολίες τους.
Εκεί, ακριβώς προσδιορίζεται, το ζητούμενο από την (πιθανή) εκλογή Ζαγοράκη: αν είναι διατεθειμένος να παίξει, μόνος αυτός εν μέσω μιας Εκτελεστικής Επιτροπής απολύτως ελεγχόμενης, το ρόλο του πλυντηρίου. Ο αρχηγός αποποιείται αυτή την εκδοχή, δείχνει ότι θέλει να το παλέψει, φαίνεται να πιστεύει ότι μπορεί να αλλάξει τη μοίρα του, εμφανίζεται διατεθειμένος να συγκρουστεί όπου απαιτείται.
Δεν έχει εύκολη αποστολή, οι απέναντι είναι παλιοί στο κουρμπέτι και ισχυρά αποφασισμένοι να μην χάσουν ούτε πόντο από την εξουσία τους. Οι αριθμοί είναι μαζί τους κι οι αριθμοί είναι αμείλικτοι.