10 Μαρτίου 1925 – 10 Μαρτίου 2022: Συμπληρώθηκαν 97 χρόνια από την ίδρυση του μεγαλύτερου συλλόγου που γεννήθηκε ποτέ στην Ελλάδα, του Ολυμπιακού!
Συνιστᾶται ἐν Πειραιεῖ ὑπό τόν τίτλον «Ὀλυμπιακός Σύνδεσμος Φιλάθλων Πειραιῶς» Σωματεῖον, οὕτινος σκοπός εἶναι η ἀνάπτυξις τῆς σωματικῆς ἀγωγῆς παρά τῇ νεολαίᾳ καί ἡ κατά πάντα φίλαθλον τρόπον ἐξύψωσις αυτῆς. Είναι οι 30 λέξεις που άλλαξαν την ιστορία του ελληνικού αθλητισμού!
Ο Ολυμπιακός Σύνδεσμος Φιλάθλων Πειραιώς και ο λαός του γιορτάζουν! Ο κορυφαίος ελληνικός σύλλογος και ο μεγαλύτερος πολυαθλητικός οργανισμός της Ευρώπης έχει γενέθλια και συμπληρώνει 97 χρόνια ένδοξης ιστορίας! Ο Θρύλος έχει κάθε δικαίωμα να καυχιέται ότι συντηρεί διψήφιο αριθμό ερασιτεχνικών αθλημάτων που πρωταγωνιστούν σε Ελλάδα και Ευρώπη, έχοντας κατακτήσει ευρωπαϊκούς τίτλους σε μπάσκετ, βόλεϊ και πόλο!
Δείτε τους τίτλους που έχει κατακτήσει ο Ολυμπιακός στην τεράστια και ανεπανάληπτη ιστορία του, πατώντας ΕΔΩ.
Περιηγηθείτε στην ένδοξη ιστορία του Θρύλου μέσα από το επίσημο site της ομάδας, πατώντας ΕΔΩ.
Η ΙΔΡΥΣΗ ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ
Το 1924, το ποδοσφαιρικό τμήμα του Πειραϊκού Συνδέσμου (έτος ίδρυσης 1894) αποσπάστηκε από το σωματείο και συγχωνεύτηκε με την Πειραϊκή Ένωση (έτος ίδρυσης 1913), σχηματίζοντας τον Αθλητικό και Ποδοσφαιρικό Σύλλογο Πειραιώς. Το 1925, Ο Α.Π.Σ. Πειραιώς συνενώθηκε με την Ένωσιν (ή Όμιλον) Φιλάθλων Πειραιώς, δημιουργώντας τον «Ολυμπιακό Σ.Φ.Π.».
Ο Ολυμπιακός συστάθηκε επίσημα στις 20 Μαΐου 1925 με την υπ. αριθμ. 1247 απόφαση του Πρωτοδικείου Πειραιά. Ωστόσο, ουσιαστικά ο σύλλογος είχε ιδρυθεί ένα χρόνο πριν, τον Μάιο του 1924, όταν έλαβε χώρα η καταστατική συνέλευση που αποφάσισε το όνομα και εξέλεξε ως πρόεδρο το βιομήχανο Μιχάλη Μανούσκο και ως αντιπρόεδρο και έφορο επί του ποδοσφαίρου τον ανώτατο αξιωματικό του Πολεμικού Ναυτικού Νότη Καμπέρο.
Αν και η αίτηση αναγνώρισης του ΟΣΦΠ υποβλήθηκε από τον Μανούσκο, με την ιδιότητα του Προέδρου, άμεσα στο Πρωτοδικείο Πειραιά για έγκριση (στις 16 Μαΐου 1924), η απόφαση καθυστέρησε για ένα χρόνο, διότι υπήρξε χρονοτριβή στις συζητήσεις και την τελική συμφωνία μεταξύ των εταίρων. Σημαντικός ανασχετικός παράγοντας στην οριστικοποίηση της σύστασης του συλλόγου υπήρξε και η αντίδραση της «Επιτροπής των Ολυμπιακών Αγώνων», εξαιτίας της σύνδεσης του ονόματος του νέου σωματείου με την κίνηση του Ολυμπισμού.
Ωστόσο, το Σεπτέμβριο του 1924 οι τέσσερις Ανδριανόπουλοι, Βασίλης, Γιάννης, Γιώργος και Ντίνος (πλην του ανήλικου τότε Λεωνίδα), αποσπάστηκαν από τον Α.Π.Σ.Π. και σχημάτισαν τον «Ολυμπιακό Όμιλο Πειραιώς». Φαίνεται όμως πως σύντομα επήλθε επαναπροσέγγιση, διότι όπως εξιστορεί ο Γιάννης Ανδριανόπουλος: «Δώσαμε τα χέρια με τον Νότη Καμπέρο το βράδυ στην ταβέρνα του Νέου Φαλήρου Τσίου–Τσίου, υπό τας ευλογίας των γονέων μου και των αδερφών μου».
Στο ρευστό τοπίο του μεσοδιαστήματος μέχρι την επίσημη αναγνώριση του νέου συλλόγου, ο Α.Π.Σ. Πειραιώς πρόσθεσε στον τίτλο του τη διακριτική επωνυμία «Ολυμπιακός» (εντός εισαγωγικών), εμφανιζόμενος ως «”Ολυμπιακός„ Αθλητικός και Ποδοσφαιρικός Σύλλογος Πειραιώς». Πρακτικά, ο Ολυμπιακός λειτουργούσε μέχρι την τυπική ίδρυσή του «στο πλαίσιο» του Α.Π.Σ. Πειραιώς. H τελική συμφωνία ανάμεσα στα δυο μέρη, τον Α.Π.Σ.Π. υπό τους Μανούσκο και Καμπέρο, και την Ένωσιν Φιλάθλων υπό τον Σταύρο Μαραγκουδάκη, επετεύχθη στις 10 Μαρτίου 1925, στην «Ταβέρνα του Μοίρα», στον Πειραιά.
Το όνομα του νέου συλλόγου, που έγινε αποδεκτό ομόφωνα από τους ιδρυτές, δίνοντας τέλος στις διαφωνίες που είχαν προκύψει, υπήρξε ιδέα του Νότη Καμπέρου. Όπως αναφέρεται σε έγγραφο της 14ης Μαρτίου 1925 του «”Ολυμπιακού„ Αθλητικού και Ποδοσφαιρικού Συλλόγου Πειραιώς», οι ιδρυτές αναζήτησαν για το νέο σύλλογο επωνυμία με δυνατό συμβολισμό, όνομα «διακριτικόν, πρόσφορον δι’ αθλητικόν σωματείον και σύντομον χάριν της ηθικής επιβολής του επί του αθλητικού κόσμου και της κοινωνίας του Πειραιώς». Με την επιλογή αυτή, ο Καμπέρος θέλησε η επωνυμία του συλλόγου «να υποδηλώνει τη δύναμη, την αθλητική ισχύ, το ήθος, την ευγενική άμιλλα, την επικράτηση, εν τέλει το ολυμπιακό ιδεώδες».
Η εκλογή του τίτλου του συλλόγου («Ολυμπιακός») ήταν ιδιαίτερα πρωτότυπη, καθόσον παρέκλινε από την συνηθισμένη τότε ονοματοδοσία των αθλητικών σωματείων, αφού δεν είχε τον προσδιορισμό «Πειραϊκός». Ο λόγος ήταν, όπως είχε ειπωθεί στην ιδρυτική συνέλευση, ότι επρόκειτο «να κατακτήσει όλη την Ελλάδα». Το συμπληρωματικό της πλήρους επωνυμίας, «Σύνδεσμος Φιλάθλων Πειραιώς», υπήρξε πρόταση του Μανούσκου.
Ως έμβλημα του συλλόγου ορίστηκε η «δαφνηφόρος κεφαλή αθλητού». Tα χρώματα, κόκκινο και λευκό, φέρονται ως ιδέα του Γιάννη Ανδριανόπουλου, από την ομάδα του στο Κέιμπριτζ κατά τη διάρκεια σπουδών του εκεί. Θεωρείται ότι συμβολίζουν το πάθος και τη νίκη, από τη μια μεριά, και την αγνότητα και το δίκαιο ανταγωνισμό, από την άλλη.
Στο Καταστατικό του νέου συλλόγου όριζε ως στόχο «την ανάπτυξιν της σωματικής αγωγής παρά τη νεολαία» και όριζε τα μέσα επίτευξής του ως εξής:
α) Η ίδρυσις αθλητικών χώρων πάσης φύσεως.
β) Η οργάνωσις πάσης κατά θάλασσαν αθλητικής κινήσεως
γ) Η οργάνωσις αθλητικών αγώνων πάσης φύσεως, εορτών, εκδρομών, ορειβασιών κλπ.
δ) Η διά διαλέξεων και εκδόσεως εντύπων προπαγάνδισις της αθλητικής ιδέας και
ε) Η διά παντός τρόπου ανάπτυξις κινήσεως εξυπηρετικής της νεολαίας.
Όσον αφορά τα μέλη του Ολυμπιακού, το Καταστατικό προέβλεπε πως «δύνανται να εγγραφώσιν πολίται αδιακρίτως εθνικότητος ή φύλλου [sic], χρηστοί, εμπνεόμενοι από τας υγιείς περί σωματικής αγωγής αρχάς». Πρώτος πρόεδρος εκλέχθηκε ο Μιχάλης Μανούσκος και το πρώτο Διοικητικό Συμβούλιο του Ολυμπιακού συγκροτήθηκε ως εξής:
Πρόεδρος: Μιχάλης Μανούσκος
Αντιπρόεδροι: Νότης Καμπέρος, Τριαντάφυλλος Κρέμος
Γενικός Γραμματέας: Σταύρος Μαραγκουδάκης
Ταμίας: Όθων Κόκκινος
Έφορος: Παναγιώτης Λαγουμιτζής
Μέλη: Κώστας Κυρίμης, Νίκος Ζαχαρίας, Γιάννης Λουλουδάκης, Δημήτρης Σκλιάς, Ε. Κασιμάτης
Αλφαβητικά τα ιδρυτικά μέλη ήταν οι: Βασίλης Ανδριανόπουλος, Γιάννης Ανδριανόπουλος, Γιώργος Ανδριανόπουλος, Ντίνος Ανδριανόπουλος, Δημήτρης Ανδρόνικος, Νίκος Ανδρόνικος, Δημήτρης Αυδής, Νίκος Βλάσσης, Στέφανος Εμμανουήλ, Νίκος Ζαχαρίας, Θανάσης Καλλίτσης, Νίκος Καλούδης, Ντίνος Καλούδης, Νότης Καμπέρος, Κώστας Κλειδουχάκης, Όθων Κόκκινος, Τριαντάφυλλος Κρέμος, Παναγιώτης Κωστάλας, Παναγιώτης Λαγουμιτζής, Ανδρέας Λουκάκης, Σπύρος Λουκάκης, Γιάννης Λουλουδάκης, Βαγγέλης Μαγκόπουλος, Μιχάλης Μανούσκος, Σταύρος Μαραγκουδάκης, Γρηγόρης Ντούφας, Θόδωρος Ορλώφ, Φώτης Πρωτοψάλτης, Γιάννης Σιμιγδαλάς, Νίκος Σιμιγδαλάς, Χρήστος Τζουμερικιώτης, Βρασίδας Τρουποσκιάδης και Σπύρος Ψαλλιδάς.
Ο ισχυρός άνδρας του Ολυμπιακού ήταν ο Ανδρέας Ανδριανόπουλος, πατέρας της εμβληματικής πεντάδας των Ανδριανοπουλαίων, εισαγωγέας και έμπορος, απόφοιτος της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Επιφανείς παράγοντες του Πειραιά στήριξαν έμπρακτα την ίδρυση του Ολυμπιακού, έχοντας ως σκοπό να δημιουργήσουν ένα αθλητικό σωματείο που να αμφισβητήσει την κυριαρχία του Πειραϊκού Συνδέσμου.
Εκτός του Μιχάλη Μανούσκου και του Νότη Καμπέρου, ενεργή συμμετοχή είχαν και οι λεγόμενοι «κοινωνικοί φίλοι» του σωματείου, σημαντικές προσωπικότητες της πειραϊκής ζωής ως επί το πλείστον, μεταξύ των οποίων ξεχωρίζουν οι: Σταύρος Μαραγκουδάκης (διευθυντής του Ταχυδρομείου), Νίκος Ανδρόνικος (έμπορος), Δημήτρης Σκλιάς (αξιωματικός του Στρατού), Νικόλαος Ζαχαρίας (δικηγόρος), Θανάσης Μέρμηγκας (συμβολαιογράφος), Ιωάννης Κεκκές (χρηματομεσίτης) και η οικογένεια των Ανδριανόπουλων.
Το ποδοσφαιρικό τμήμα του Ολυμπιακού ιδρύθηκε πρώτο, ενώ ακολούθησαν το 1926 το βόλεϊ, το 1931 το μπάσκετ, το πόλο, η κολύμβηση, ο στίβος, η πάλη και η πυγμαχία, ενώ ο σύλλογος διαθέτει και τμήμα χάντμπολ.
ΟΙ ΠΡΟΕΔΡΟΙ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ
1. Μιχάλης Μανούσκος (1925-1928, 1937-1939, 1945-1950)
2. Θανάσης Μέρμηγκας (1929-1931, 1953-1954)
3. Τάκης Ζάκκας (Οκτ. 1931, 1936)
4. Γιάννης Ανδριανόπουλος (1932, 1933-1935)
5. Γιάννης Μπαρμπαρέσσος (29/11/1946 – 22/12/1946)
6. Γιώργος Ανδριανόπουλος (1954-1967)
7. Κώστας Μπουζάκης (1967-69)
8. Τάσος Οικονόμου (1969-1970)
9. Ευτύχιος Γκούμας (1970-1971)
10. Αριστείδης Σκυλίτσης (1971)
11. Δημήτρης Βαρδάνης (1971-1972)
12. Νικόλαος Γουλανδρής (1972-1975)
13. Κώστας Θανόπουλος (1975, 1976-1978)
14. Περικλής Λαναράς (1975)
15. Ηρακλής Τσιτσαλής (1978-1979)
16. Σταύρος Νταϊφάς ( 1979-1985, 1986, 1992-1994)
17. Νίκος Ευθυμίου (1986)
18. Γιώργος Κοσκωτάς (1987-1988)
19. Αργύρης Σαλιαρέλης (1988-1992)
20. Γιώργος Μπανασάκης (1992)
21. Σωκράτης Κόκκαλης (1993-2010)
22. Ευάγγελoς Μαρινάκης (2010- )
