Δεν είμαι καθόλου σίγουρος ότι η υπόθεση του αγώνα Λαμία – Λάρισα θα τελειώσει σύντομα, όλα δείχνουν ότι έχει πολύ δρόμο ακόμη και την τελική εξέλιξη της πολύ δύσκολα μπορεί να την προβλέψει κάποιος εφόσον στο ποδόσφαιρο δικάζουν τακτικοί δικαστές.
Τι εννοώ; Κάτι δεν κολλάει στην επίκληση του άρθρου 17, παρ 2 του Κ.Α.Π. με βάση το οποίο (όπως το ίδιο το Φύλλο Αγώνα αναφέρει) αποφασίστηκε η μη έναρξη του αγώνα, επειδή η συγκριμένη διάταξη αναφέρεται σε περιπτώσεις που μια ομάδα εμφανιστεί στον αγωνιστικό χώρο με λιγότερους του επιτρεπομένου αριθμού ποδοσφαιριστές, δηλαδή λιγότερους από εννιά. Η Λάρισα παρατάχθηκε κανονικά.
https://athlosnews.gr/apo-to-aytodioikito-sto-gkangksteriliki-mia-epo-dromos/
Η ερμηνεία «από τους 11 που παρέταξε οι 7 ανήκαν στην κατηγορία εκείνων που ανακλήθηκαν τα δελτία τους, άρα δεν προσμετρώνται στους κανονικούς ποδοσφαιριστές» θα έστεκε ως ένα βαθμό, αν στις διατυπώσεις του Φύλλου Αγώνα συνδυάζονταν και οι διατάξεις του άρθρου 18 του Κ.Α.Π. και ειδικά της παραγράφου 3.
O διαιτητής, δηλαδή, θα έπρεπε να καταγράψει ότι εξάντλησε την προκύπτουσα (άρθρο 18, παρ. 3α του Κ.Α.Π.) υποχρέωση του να απαγορεύσει τη συμμετοχή των ποδοσφαιριστών που δεν ήταν κάτοχοι κανονικού δελτίου αθλητικής ιδιότητας, η οποία, όμως, απαγόρευση συμμετοχής δεν είναι πλήρως και απολύτως αποτρεπτική, καθώς στην ίδια παράγραφο εμφανίζεται η πιθανότητα να αγωνιστούν με ευθύνη της ομάδας τους οι «αντικανονικοί» ποδοσφαιριστές. Δεν το έκανε, άρα ο αγώνας έπρεπε να διεξαχθεί «κανονικά» και στη συνέχεια να εφαρμοστούν οι διατάξεις του άρθρου 23 του Κ.Α.Π. περί «ένστασης αντικανονικής συμμετοχής», εφόσον η Λαμία κατέθετε τη σχετική ένσταση.
Στην περίπτωση αυτή, δηλαδή, το βάρος της απόδειξης της παραβατικής συμπεριφοράς της Λάρισας θα έπεφτε στους ώμους της Λαμίας, που θα έπρεπε να κινήσει τις διαδικασίες του άρθρου 23 του ΚΑΠ για τις ενστάσεις και να αποδείξει την αντικανονικότητα. Μπορούσε να το πράξει;
Μάλιστα, η συγκεκριμένη ένσταση είναι από εκείνες που δεν καταγράφονται στο Φύλλο Αγώνα, αλλά κατατίθενται αρμοδίως σε χρονικό διάστημα έως 48 ώρες μετά τον αγώνα και με την καταβολή παραβόλου για κάθε έναν «αντικανονικό» ποδοσφαιριστή ατομικά.
Έχει ξανασυμβεί το καλοκαίρι με την υπόθεση των μη ανανεωμένων Καρτών Υγείας του ΠΑΟΚ με διαιτητή τον κ. Διαμαντόπουλο. Οι Θεσσαλονικείς ενημερώθηκαν πριν την έναρξη του αγώνα, πήραν οι ίδιοι την ευθύνη απέναντι στον διαιτητή και η ΑΕΚ συναίνεσε (μετά την ολοκλήρωση του αγώνα) να μην κατατεθεί ένσταση αντικανονικής συμμετοχής. Σημείωση: Η Κάρτα Υγείας και το Δελτίο ανήκουν και τα δύο στα βασικά στοιχεία κανονικότητας της συμμετοχής του ποδοσφαιριστή στον αγώνα.
Γιατί ο κ. Κουτσιαύτης επέλεξε να επικαλεστεί το ανώδυνο (έτσι λέω) για τη Λάρισα άρθρο 17 του Κ.Α.Π. και όχι το συναφές με την υπόθεση άρθρο 18 του Κ.Α.Π.; Αν επέλεγε να αναφέρει ότι ο αγώνας δεν ξεκίνησε, επειδή αυτός δεν επέτρεψε στους «αντικανονικούς» ποδοσφαιριστές να αγωνιστούν θα έμπλεκε ο ίδιος, καθώς η ομάδα «δικαιούται» (παρά την προειδοποίηση του διαιτητή) να παρατάξει στο γήπεδο έναν ή περισσότερους ποδοσφαιριστές χωρίς τα νόμιμα δικαιολογητικά (ακόμη και συνειδητά να το πράξει για να χάσει ένα ματς στα χαρτιά, μην εκπλήσσεσθε) και θα τιμωρούνταν (ο Κουτσιαύτης) με τρίμηνη απαγόρευση ορισμού σε αγώνες, όπως η παράγραφος γ του άρθρου 18 αναφέρει.
Ο κ. Κουτσιαύτης και όσοι μαζί του συνομίλησαν και τον συμβούλευσαν τι να αναφέρει στο Φύλλο Αγώνα ως αιτιολογία για τη μη έναρξη δεν είναι επαρκώς καλυμμένοι με βάση τη διάταξη που επικαλούνται (άρθρο 17, παρ. 2 του ΚΑΠ), κυρίως επειδή στη συγκεκριμένη διάταξη δεν υπάρχει υποψία περί αντικανονικότητας της συμμετοχής ενός ή περισσοτέρων ποδοσφαιριστών. Σε άλλα αναφέρεται η παράγραφος 2 του άρθρου 17 του ΚΑΠ ( ελάχιστος επιτρεπόμενος αριθμός ποδοσφαιριστών στον αγωνιστικό χώρο στην έναρξη του αγώνα) και άλλα συνέβησαν στη Λαμία.
Έχει δίκιο ο κ. Κούγιας να επικαλείται ότι στην περίπτωση αυτή έπρεπε κανονικά να εφαρμοστεί το άρθρο 18 και όχι το άρθρο 17 του Κ.Α.Π.;
Είναι πολύ πιθανό να έχει δίκιο για την ανάγκη εφαρμογής του άρθρου 18 (είναι ζήτημα ερμηνείας των ορίων της υποχρέωσης του διαιτητή να απαγορεύσει να αγωνιστούν «αντικανονικοί» ποδοσφαιριστές), έχει σίγουρα δίκιο ότι από καμία διάταξη δεν προκύπτει η εφαρμογή του άρθρου 17 του ΚΑΠ.
Το μεγάλο πρόβλημα του διαιτητή είναι η εξαιρετικά μπερδεμένη διατύπωση του άρθρου 18, παρ 3 και ειδικά το τμήμα της που αναφέρει «3 α) Απαγορεύεται η συμμετοχή ποδοσφαιριστή σε οποιοδήποτε αγώνα πρωταθλήματος ή Κυπέλλου χωρίς την ύπαρξη των νομίμως εκδοθέντων δικαιολογητικών των εδαφίων α’ και β’ της παρ. 1 του παρόντος, ο δε διαιτητής υποχρεούται να απαγορεύσει τη συμμετοχή ποδοσφαιριστή για τον οποίο δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις αυτές. Εάν, παρά την απαγόρευση, ο ποδοσφαιριστής μετάσχει στον αγώνα η συμμετοχή του θεωρείται αντικανονική, η υπαίτια δε ομάδα, σε περίπτωση αποδοχής ένστασης ή καταγγελίας υφίσταται τις προβλεπόμενες για την περίπτωση κυρώσεις».
https://athlosnews.gr/ael-dimosieyse-tin-exoflimeni-epitagi-kai-exethese-tin-epo/
Η διατύπωση αυτή είναι πολύ πιθανό να ερμηνευτεί «εντάξει, εσύ ως διαιτητής μας τα είπες, εμείς τον βάζουμε να αγωνιστεί και αναλαμβάνουμε την ευθύνη της πράξης μας». Ό,τι έκανε, δηλαδή, ο ΠΑΟΚ το καλοκαίρι απέναντι στον κ. Διαμανατόπουλο.
Είναι, δηλαδή, πολύ πιθανό η απόφαση του κ. Κουτσιαύτη να αρνηθεί κάθε αναφορά στο άρθρο 18, για να αποφύγει μια αναγκαστική τρίμηνη τιμωρία του, να καταλήξει το βασικό υπερασπιστικό στοιχείο του κ. Κούγια και της Λάρισας και «να γυρίσει ο κόσμος ανάποδα» για μια ακόμη φορά.
Σε κάθε περίπτωση αυτή η ιστορία θα έχει μέλλον κι ο κ. Κούγιας μόνο χαμένος από χέρι δεν είναι.