Οι άνθρωποι που πάσχουν από διαβήτη τύπου 2, αντιμετωπίζουν αυξημένο κίνδυνο εκδήλωσης της νόσου Πάρκινσον αργότερα στη ζωή τους, σύμφωνα με μια νέα μεγάλη βρετανική επιστημονική μελέτη.
Ο κίνδυνος φαίνεται μεγαλύτερος για τους νεότερους διαβητικούς και για όσους εμφανίζουν επιπλοκές λόγω του διαβήτη.
Το Πάρκινσον είναι μια νευροεκφυλιστική νόσος που προοδευτικά επηρεάζει ολοένα μεγαλύτερο μέρος του εγκεφάλου και δυσκολεύει τον έλεγχο των κινήσεων των ασθενών. Στον διαβήτη τύπου 2 ο ασθενής είτε δεν παράγει επαρκή ινσουλίνη στο σώμα του, ώστε να ρυθμισθεί σωστά το επίπεδο του σακχάρου στο αίμα, είτε τα κύτταρά του δεν χρησιμοποιούν αποτελεσματικά την παραγόμενη ινσουλίνη. Η νέα μελέτη δείχνει ότι πιθανώς υπάρχει κάποια σχέση ανάμεσα στις δύο παθήσεις.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον δρα Τόμας Γουόρνερ του Πανεπιστημιακού Κολλεγίου του Λονδίνου (UCL), που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Neurology» της Αμερικανικής Ακαδημίας Νευρολογίας, μελέτησαν στοιχεία για περίπου οκτώ εκατομμύρια ανθρώπους που είχαν εισαχθεί στο νοσοκομείο σε μια περίοδο 12 ετών.
Διαπιστώθηκε ότι κατά μέσο όρο ο κίνδυνος εμφάνισης Πάρκινσον είναι 31% αυξημένος στους ανθρώπους με διαβήτη τύπου 2, σε σχέση με όσους δεν έχουν διαβήτη. Ο κίνδυνος είναι ακόμη μεγαλύτερος (49%) για όσους έχουν διαβήτη με επιπλοκές.
Οσον αφορά στις ηλικιακές ομάδες, οι διαβητικοί 25-44 ετών έχουν τετραπλάσια περίπου πιθανότητα να εμφανίσουν Πάρκινσον σε σχέση με τους συνομηλίκους τους χωρίς διαβήτη τύπου 2, ενώ η αύξηση του κινδύνου στους διαβητικούς άνω των 75 ετών είναι μόνο 18% σε σχέση με τους συνομηλίκους τους χωρίς διαβήτη.
«Η μελέτη μας εξέτασε μια μεγάλη μερίδα του πληθυσμού και βρήκε μια ισχυρή συσχέτιση ανάμεσα σε αυτές τις δύο φαινομενικά άσχετες ασθένειες. Είτε παίζει ρόλο η γενετική προδιάθεση, είτε κάτι άλλο, το ζήτημα πρέπει να μελετηθεί περαιτέρω» ανέφερε ο Γουόρνερ.