Πέρα από τη διατήρηση του αήττητου στη Super League (9-2-0) και το πρώτο γκολ του Μάριου Βρουσάι στη σεζόν, με ένα εξαιρετικό τελείωμα και πλασέ με το δεξί πόδι, ο Ολυμπιακός δεν έχει να κρατήσει κάτι άλλο από το εξ αναβολής παιχνίδι Πρωταθλήματος κόντρα στην ΑΕΚ (1-1).
Ο αγωνιστικός χώρος στο ΟΑΚΑ ήταν κακός και για τις δύο ομάδες και για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους έπαιξε το ρόλο του στη μοναδική ευκαιρία της ΑΕΚ, σε κανονική ροή αγώνα (με τον Τάνκοβιτς στο 90′). Δεν υπάρχουν δικαιολογίες, λοιπόν. Ο Ολυμπιακός έχασε μεγάλη ευκαιρία να… στείλει την Ένωση στο -9 και να τη… ρίξει στα σχοινιά και ακόμα περισσότερο στην εσωστρέφεια. Ο Πέδρο Μαρτίνς βρέθηκε σε κακή βραδιά και στην ουσία έχασε ένα ημίχρονο, το πρώτο, με τις επιλογές του απέναντι σε μία ομάδα που είχε δεχθεί 15 γκολ στα 6 τελευταία παιχνίδια της σε Ελλάδα και Ευρώπη.
Έτσι και αλλιώς, οι Ερυθρόλευκοι είχαν σημαντικές απουσίες (Βαλμπουενά, Χασάν, Ντρέγκερ). Η ομάδα έπρεπε να παραταχθεί με την καλύτερη δυνατή σύνθεση σε αυτό το ματς και είχε στον πάγκο τους Φορτούνη και Καμαρά. Μετά την «εξάρα» στη Λαμία, έγραψα πως πρέπει να δούμε τον Τιάγκο Σίλβα σε πιο δύσκολα παιχνίδια και ο προπονητής του Ολυμπιακού αποφάσισε να αρχίσει για δεύτερη φορά ως βασικό τον Πορτογάλο μέσο, στο 19ο επίσημο ματς της τρέχουσας σεζόν… Από τη στιγμή που ο Σίλβα έχει καθυστερήσει να μπει στο rotation, αυτή η δοκιμή σε έναν τόσο κρίσιμο αγώνα έμοιαζε «αδόκιμη». Και φάνηκε η έλλειψη αγωνιστικού ρυθμού από τις λιγοστές φορές που ακούμπησε την μπάλα ο Τιάγκο Σίλβα στο πρώτο ημίχρονο που αγωνίστηκε. Οι Καμαρά και Φορτούνης μπορούσαν να παίξουν περισσότερο και να «πάρουν ανάσες» στην τελευταία αναμέτρηση για το 2020 απέναντι στην ΑΕΛ. Ο Μαρτίνς, όμως, είναι αυτός που αποφασίζει.
Η δυναμική του Ολυμπιακού με αυτούς τους δύο παίκτες στη σύνθεσή του φάνηκε στο πρώτο 25ο λεπτό του δεύτερου ημιχρόνου. Οι νταμπλούχοι Ελλάδας κέρδισαν τη μάχη του κέντρου και από τα πόδια του Φορτούνη ξεκίνησαν οι τέσσερις καλές στιγμές της ομάδας από το 52′ μέχρι το 67′, ενώ ο διεθνής μεσοεπιθετικός είχε και το άψογα εκτελεσμένο κόρνερ στο πρώτο δοκάρι, στην τελευταία φάση και την κεφαλιά του Εμβιλά. Ενοχλεί ξεκάθαρα ότι ο Ολυμπιακός δεν παρατάχθηκε με την καλύτερη δυνατή εντεκάδα στην εξ αναβολής αναμέτρηση. Ο Καμαρά είναι σίγουρα καταπονημένος, αλλά με τη Λαμία δεν είχε παίξει δευτερόλεπτο. Όσο για τον Φορτούνη, μπορεί να προερχόταν από τραυματισμό (όχι κάτι ιδιαίτερο), αλλά μπορούσε να παίξει από την αρχή και να γίνει αλλαγή κάποια στιγμή στο δεύτερο ημίχρονο.
Η ΑΕΚ έκανε αισθητή την παρουσία της μόνο με τις στατικές φάσεις: 6 φορές με ισάριθμα επικίνδυνα χτυπήματα, από τρεις σε κάθε ημίχρονο, με τον Λιβάι Γκαρσία να έχει επικίνδυνα, για την άμυνα του Ολυμπιακού, χτυπήματα. Μπορεί να μην εξελίχθηκαν όλα σε ευκαιρίες, αλλά βρήκε το γκολ της ισοφάρισης στο 80′, σε μία φάση, βέβαια, που έγιναν διαδοχικά λάθη από τους παίκτες του Μαρτίνς. Ο Σα έπρεπε να βγει και να «καθαρίσει» την ιστορία, καθώς το σκηνικό διαδραματίστηκε στη μικρή περιοχή. Η μπάλα πέρασε από όλους και από τον Πορτογάλο τερματοφύλακα, που προσπάθησε να κάνει την έξοδο, αλλά τελικά έμεινε «καγκελωμένος» στην εστία του, ενώ οι Σισέ και Εμβιλά είχαν κακή αντίδραση στο πρώτο δοκάρι. Ο Σενεγαλέζος μπορούσε να βγει δυνατά και πρώτος στην μπάλα, ενώ ο Γάλλος έπρεπε να αντιληφθεί ότι υπάρχει αντίπαλος στην πλάτη του και να έχει καλύτερη τοποθέτηση. Η φάση, πάντως, είναι κυρίως του Σα, ο οποίος δεν βρίσκεται και στα καλύτερά του, κάτι που φάνηκε και στον όμιλο του Champions League.
Ορισμένοι πρέπει να ζητήσουν δημόσια συγγνώμη από τον Μπουχαλάκη, ο οποίος είναι ο πιο φορμαρισμένος παίκτης του Ολυμπιακού από τις 21 Νοεμβρίου. Για τέταρτο διαδοχικό παιχνίδι Πρωταθλήματος είναι εξαιρετικός, δίνοντας τη δεύτερη ασίστ του (έχοντας και 3 γκολ σε αυτό το διάστημα και συνολικά σε 10 αγώνες Πρωταθλήματος). Οι Ερυθρόλευκοι πρέπει να προβληματιστούν, βλέποντας σε ένα ακόμα σημαντικό ματς να μην παίρνουν την παραμικρή βοήθεια από τις μεταγραφές τους. Είναι απίστευτο, αλλά μόνο ο Εμβιλά προσφέρει σε σταθερή βάση. Όλοι οι υπόλοιποι περιορίζονται σε αγωνιστικές εκλάμψεις και αυτές υπό προϋποθέσεις και σπανίως…
Σε ορισμένα παιχνίδια, η ομάδα είναι μονοδιάστατη και χωρίς τον καλύτερο Έλληνα ποδοσφαιριστή (Φορτούνη) μέσα στο γήπεδο, τα πράγματα ζορίζουν ακόμα περισσότερο. Ο Ελ Αραμπί δεν γίνεται να σκοράρει παντού και πάντα. Το πρόβλημα είναι τεράστιο στα άκρα της άμυνας, καθώς οι ακραίοι μπακ δεν συμμετέχουν καθόλου στην επιθετική ανάπτυξη της ομάδας. Η σύγκριση με την περασμένη σεζόν, μοιάζει και είναι περιττή. Ο Ολυμπιακός παίζει με δύο «κώνους», δεξιά και αριστερά στην οπισθοφυλακή. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Επιχειρεί να επιτεθεί μονίμως κεντρικά και από τον άξονα. Όταν ο αντίπαλος επικεντρώνεται εκεί, τότε αυτόματα περιορίζεται το πεδίο δράσης και η ομάδα του Μαρτίνς δυσκολεύεται να δημιουργήσει, ιδιαίτερα όταν δεν έχει μέσα την ποιότητα και την κλάση του Φορτούνη. Και σε δύσκολους αγώνες, έχει παρατηρηθεί το φαινόμενο πως όταν ο Ολυμπιακός προηγείται στο σκορ, όπως συνέβη και στο ΟΑΚΑ, δεν φορτσάρει για να πετύχει ένα δεύτερο γκολ και να τελειώσει το ματς. Να γίνεται διαχείριση του αποτελέσματος και του προβαδίσματος, αλλά με μέτρο.
