«Αποφασισμένος» (έτσι διαδίδει) να καταγγείλει τον Σιαμπάνη στην Επιτροπή Δεοντολογίας της ΕΠΟ, επειδή δεν τήρησε τα προβλεπόμενα στο άρθρο 30 του Κώδικα Δεοντολογίας χρονικά όρια (48 ώρες) στην καταγγελία που έκανε περί προσέγγισης του από συγκεκριμένο άτομο για να έχει μειωμένη απόδοση, εμφανίζεται ο ΠΑΟΚ. Καλεί, μάλιστα, την Επιτροπή να ετοιμάζεται να προχωρήσει στην τιμωρία του νεαρού ποδοσφαιριστή με διετή αποκλεισμό, όπως το σχετικό άρθρο υποτίθεται πως προβλέπει.
Προφανώς στον «Δικέφαλο» περισσεύει αυτές τις δύσκολες ώρες το χιούμορ κακής ποιότητας (αντίδραση στην τεράστια επικοινωνιακή πίεση που δέχεται) και φτάνει στο σημείο να απαντάει σε μια κανονική (και με το νόμο) καταγγελία απόπειρας δωροδοκίας με τη λογική του φερετζέ της Μαριορής!
Εξηγούμαι: Τι αναφέρει το περιβόητο άρθρο 30 του Κώδικα Δεοντολογίας της ΕΠΟ;
«Άρθρο 30 Υποχρέωση ενημέρωσης ποδοσφαιρικών αρχών»
- Όλα τα πρόσωπα που δεσμεύονται από τον παρόντα Κώδικα υποχρεούνται να ενημερώνουν άμεσα εντός σαράντα οχτώ (48) ωρών τη διοργανώτρια αρχή και την ΕΠΟ σε οποιαδήποτε περίπτωση προσεγγιστούν με σκοπό τη χειραγώγηση της πορείας και/ή του αποτελέσματος αγώνα με αντιαθλητικό, ανήθικο ή διεφθαρμένο τρόπο. Εάν υποπέσει στην αντίληψή τους εμπλοκή άλλων προσώπων σε τέτοιες δραστηριότητες υποχρεούνται εντός πέντε (5) ημερών να ενημερώσουν τη διοργανώτρια αρχή ή την ΕΠΟ.
- Στα πρόσωπα της παραγράφου 1, εφόσον παραλείψουν να ενημερώσουν τη διοργανώτρια ή την ΕΠΟ για οτιδήποτε σχετικό υποπέσει στην αντίληψή τους, επιβάλλεται η ποινή της απαγόρευσης να εκτελούν οποιαδήποτε δραστηριότητα σχετίζεται με το ποδόσφαιρο για δύο (2), τουλάχιστον, έτη.
- Σε περίπτωση επανάληψης επιβάλλεται ποινή ισόβιου αποκλεισμού ενασχόλησης με το άθλημα του ποδοσφαίρου».
https://athlosnews.gr/paok-mipos-itan-apo-to-perivallon-toy-olympiakoy-ta-prosopa-poy-anefere-o-k-karapapas/
Το άρθρο εμφανίστηκε για πρώτη φορά στην αναθεωρημένη έκδοση του Πειθαρχικού Κώδικα της ΕΠΟ (Ιούνιος 2014), χωρίς να περιλαμβάνονται σε αυτό οι προθεσμίες, μεταφέρθηκε στην συνέχεια στον Κώδικα Δεοντολογίας της ΕΠΟ το 2015 και το 2016 κατέληξε στη σημερινή του μορφή.
Τι επιδιώκεται με το άρθρο αυτό; Να υπάρχει η ταχύτερη δυνατή ενημέρωση των αρμόδιων ποδοσφαιρικών (και δικαστικών) αρχών για υποθέσεις απόπειρας δωροδοκίας, να καθίσταται άμεσα η ποδοσφαιρική οικογένεια στο ανώτατο επίπεδο κοινωνός όσων συνέβησαν και να μην χάνεται πολύτιμος (για την διερεύνηση και την αξιοπιστία των σχετικών καταγγελιών) χρόνος.
Οι προθεσμίες, που το άρθρο περιλαμβάνει, είναι απολύτως ενδεικτικές και σε καμία περίπτωση αποκλειστικές. Στην ουσία, η βασική επιδίωξη του άρθρου είναι να απαγορεύσει ρητά τις καθυστερημένες έως πολύ καθυστερημένες καταγγελίες και όχι να υποχρεώσει κάποιον, σε αποκλειστική προθεσμία 48 ωρών και με την απειλή ποινής, να ενημερώσει τις ποδοσφαιρικές αρχές.
Άλλωστε, η ποινή επιφυλάσσεται γι’ αυτόν που παραλείπει να ενημερώσει ή θυμάται να καταγγείλει μια σχετική απόπειρα τρία χρόνια μετά (κάτι σαν τον Γεωργέα για το ματς Ολυμπιακός –Βέροια) κι έχει την απαίτηση να γίνει πιστευτός και όχι για εκείνον που ίσως ξεπέρασε το όριο των 48 ωρών για δυο –τρεις ώρες ή και μια ημέρα ακόμη.
Γιατί συμβαίνει αυτό; Για να είναι βέβαιες οι ποδοσφαιρικές αρχές, με την δημοσιοποίηση της υπόθεσης σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, ότι η καταγγελία είναι απολύτως σοβαρή και βάσιμη, ότι είναι κοντινή με την ημέρα διεξαγωγής του αγώνα για το αποτέλεσμα του οποίου έγινε η προσέγγιση και ότι δεν πρόκειται για μυθεύματα ή κατασκευασμένες υποθέσεις που, δήθεν, αποκαλύπτονται ένα εξάμηνο μετά με συνέπεια να είναι αφετηριακά ανίσχυρες ή εξαιρετικά αδύναμες.
Το ενδεικτικό 48ωρο προκύπτει από την πάγια αντίληψη, πως εάν κάποιος έχει προσεγγιστεί με ανήθικο τρόπο για να έχει μειωμένη απόδοση χρειάζεται ένα μικρό, πλην ουσιαστικό, χρονικό διάστημα για να μιλήσει με την ομάδα του ή δικηγόρους και να αποφασίσει τι θα πράξει, ώστε, αμέσως μετά, να είναι έτοιμος να προχωρήσει στην καταγγελία και να τη συνοδεύσει με όλα τα απαραίτητα στοιχεία, που στο μεταξύ θα έχουν προκύψει.
Αυτή είναι η έννοια του άρθρου 30 του Κώδικα Δεοντολογίας, όπως το εμπνεύστηκε και το εισήγαγε στο πειθαρχικό δίκαιο του ελληνικού ποδοσφαίρου ο Θόδωρος Κουρίδης, για να αντιμετωπιστούν με την απαιτούμενη σοβαρότητα φαινόμενα τύπου Γεωργέα που ταλαιπωρούν ακόμη ανθρώπους και τους έχουν καταστήσει κατηγορούμενους χωρίς κανένα λόγο.
Δυστυχώς για τον ΠΑΟΚ η ανακάλυψη του άρθρου 30 του Κώδικα μάλλον καταλήγει να υπερασπίζεται τη στάση του Σιαμπάνη, παρά να αποτελεί αιτία για να του επιβληθούν ποινές και άλλα ανάλογα αστεία που διακινούνται δίκην τρομερής αποκάλυψης.
Άλλωστε, η δημοσιοποίηση ή όχι ενός γεγονότος (κι εδώ υπάρχει απόπειρα, δηλαδή γεγονός) είναι πάντα σε συνάρτηση με τη συγκυρία και όσα μπορεί να προκαλέσει σε συνδυασμό με το χρόνο που θα δημοσιοποιηθεί.
Σκέφτεστε τι θα είχε γίνει στη Θεσσαλονίκη αν η ιστορία αυτή είχε επισήμως κατατεθεί και αποκαλυφθεί στην κοινή γνώμη πριν το ματς Άρη – ΠΑΟΚ;
Πάντως, δεν έχει τίποτε να χάσει ο ΠΑΟΚ με μια καταγγελία του στην Επιτροπή Δεοντολογίας εναντίον του Σιαμπάνη. Το δοκίμασε και την περασμένη άνοιξη με την καταγγελία του για την υπόθεση της δήθεν «συμμορίας» και είδε που κατέληξε.
Χαίρετε!