Νιώθω ότι πρέπει να αρχίσω το άρθρο με αυτόν τον τρόπο. Δεν είναι το ίδιο. Λείπει, ιδιαίτερα στους αγώνες του «Γεώργιος Καραϊσκάκης». Η μορφή του δέσποζε. Κυριαρχούσε στο χώρο. Για πρώτη φορά, ανήμερα της ονομαστικής του εορτής, δεν ήταν εκεί. Δεν γινόταν, όμως, να μην κερδίσει ο Ολυμπιακός αυτήν την ημέρα. Όσοι τον ζήσαμε, θα έχουμε πάντα να λέμε για την ανιδιοτελή αγάπη και αφοσίωσή του. Σάββα Θεοδωρίδη, λείπεις αφάνταστα από τον Ολυμπιακό σου/μας.
Κάθε ματς μπορεί να «στραβώσει» αν μία ομάδα δεν μπει δυναμικά και αποφασιστικά στον αγωνιστικό χώρο. Πριν καν γίνουν οι πρώτες αναγνωριστικές κινήσεις πάνω στο χορτάρι, ο Ντρέγκερ τέθηκε νοκ-άουτ με θλάση. Στο 7′ ο Βόλος είχε δοκάρι. Στο 10′ κέρδισε πέναλτι μετά το «χοντρό» λάθος του Μπα, που έκανε το χειρότερο παιχνίδι του με τη φανέλα του Ολυμπιακού. Ο αντίπαλος έβαλε δύσκολα στους νταμπλούχους Ελλάδας. Μεγάλα ζόρια. Δεν είναι τυχαίο ότι έγινε η πρώτη ομάδα που σκόραρε στο Καραϊσκάκης, στο πλαίσιο της φετινής Super League. Συγκροτημένος αντίπαλος, με καλό προπονητή, καλή οργάνωση, καλούς ποδοσφαιριστές από τη μέση και μπροστά. Με καλή πίεση και μεταφορά της μπάλας. Αν εξαιρεθεί η γραφική φιγούρα του Αχιλλέα Μπέου, είναι μία ομάδα που προσπαθεί να παίξει ποδόσφαιρο.
Οι Ερυθρόλευκοι έχουν μάθει να ελέγχουν τους αγώνες, αλλά ο συγκεκριμένος έδειχνε να ξεφεύγει. Με ακραίους αμυντικούς ανάγκης, τον Βρουσάι δεξιά και τον Βινάγκρε να περιφέρεται σαν σκιά και να είναι φανερά εκτός κλίματος. Η μεγαλύτερη μεταγραφική απογοήτευση της σεζόν. Ο Ολυμπιακός δεν απειλούσε παρά την εδαφική υπεροχή. Στο τρίτο και τελευταίο λεπτό των καθυστερήσεων του πρώτου μέρους, «μίλησαν» οι δύο πιο αδικημένοι παίκτες του ρόστερ. Με μία «λόμπα», που αν τι έκανε κάποιος ξένος θα γράφονταν διθύραμβοι, ο Μπουχαλάκης «έσπασε στα δύο» την αντίπαλη άμυνα και ο Μασούρας πετάχτηκε στην πλάτη του Κολόμπο και δεν λογάριασε τίποτα. Σκόραρε με αυτοθυσία και παλικαρίσια κεφαλιά-«ψαράκι», με τον τερματοφύλακα Γκαραβέλη να τον χτυπάει άσχημα με το αριστερό γόνατο στο κεφάλι. O Μασούρας έδωσε τη λύση σε ένα σημείο όπου ο Ολυμπιακός έδειχνε ακίνδυνος επιθετικά. Όπως και να το κάνουμε, είναι διαφορετικό το 0-1 στο ημίχρονο, από το 1-1…
Η φάση θύμισε έντονα δύο ηρωικά γκολ του Νταβίντ Φουστέρ, αμφότερα στο Καραϊσκάκης: με τον Ατρόμητο το 2010 (είχε δεχτεί μία αγκωνιά στο πρόσωπο από τον Μαρσέλο Ολιβέιρα, κάνοντας ράμματα, ενώ στη συνέχεια ευστόχησε από το σημείο του πέναλτι) και με τη Μάλμε, το 2014, όταν ο Ισπανός μεσοεπιθετικός είχε σκοράρει, επίσης, με κεφαλιά και τον Κονατέ να τον χτυπάει άσχημα στο πρόσωπο. Δεν λέγεται «Μαθούρας» ή «Μάσουριτς», αλλά είναι τίμιος και καθοριστικός παίκτης για τον Ολυμπιακό. Δεν είναι ο καθαρόαιμος εξτρέμ, αλλά μπορεί να παίξει σε όλες τις θέσεις πίσω από τον επιθετικό γιατί «έχει» το γκολ. Είναι κυνηγός. Δεν αφήνει φάση να πάει χαμένη. Τρυπώνει παντού και τον αισθάνονται οι άμυνες. Δεν είναι λίγο πράγμα για έναν ποδοσφαιριστή που ήρθε χωρίς τυμπανοκρουσίες από τον Πανιώνιο να έχει σε δύο χρόνια 19 γκολ και 8 ασίστ σε 84 συμμετοχές.
Ο Πέδρο Μαρτίνς προσπάθησε να αλλάξει πράγματα από τον πάγκο στο δεύτερο ημίχρονο, αλλά χωρίς θετικό αντίκτυπο, την ώρα που ο Βόλος παρέμενε απειλητικός. Ο Σουντανί ετοιμαζόταν να μπει στο ματς και έπαιρνε τις τελευταίες οδηγίες από τον προπονητή του, που λογικά θα άλλαζε τη διάταξη σε 4-4-2, αλλά έμελλε αυτός ο «σεσημασμένος» σκόρερ να κάνει ξανά τη διαφορά! Τα κάνει όλα να φαίνονται τόσο εύκολα. Ύστερα από 7 παιχνίδια και μεγάλη ταλαιπωρία λόγω κορωνοϊού, ο Γιουσέφ Ελ Αραμπί έκανε το «θαύμα» του και πάλι! Με τρία εκπληκτικά τελειώματα, ένα με το δεξί και δύο με το αριστερό πόδι μέσα σε 26 αγωνιστικά λεπτά, έβαλε φαρδιά-πλατιά την υπογραφή του σε μία ακόμα νίκη του Ολυμπιακού. Στο προηγούμενο χατ-τρικ του στη Super League της τρέχουσας σεζόν, είχε πετύχει τρία γκολ σε 35 αγωνιστικά λεπτά. Απίστευτος «εκτελεστής».
Δεν είναι μόνο ένας τρομερός γκολτζής. Κάνει τα πάντα υπέροχα. Είναι γρήγορος, ξέρει πολλή μπάλα, κινείται διαρκώς στο χώρο. Και πάνω από όλα, δεν είναι τεμπέλης! Θα τρέξει να πιέσει και να μαρκάρει. Δεν αρκείται μόνο στο να κάνει αυτό για το οποίο πληρώνεται αδρά, να βάζει γκολ. Με αρχοντιά, ποικιλία και εκπληκτικά τελειώματα. Είναι «πολυεργαλείο» από τα λίγα και βρήκε ξανά την επαφή του με τα αντίπαλα δίχτυα τώρα που ο Ολυμπιακός τον έχει απόλυτη ανάγκη μετά το πρόβλημα που έχει προκύψει με τον Αχμέντ Χασάν. Μέχρι να έρθει ενίσχυση στην επίθεση τον Ιανουάριο, ο Γιουσέφ πρέπει να είναι καλά.
Η ισοπαλία του Άρη με τον Ατρόμητο στο Περιστέρι έφερε τον Ολυμπιακό για πρώτη φορά μόνο πρώτο στην κορυφή της βαθμολογίας. Αήττητο και με δύο παιχνίδια λιγότερα. Τώρα υπάρχει μπροστά ο κομβικός αγώνας με την Πόρτο. Τα αγωνιστικά προβλήματα δεν εγκαταλείπουν την ομάδα, αλλά ο σύλλογος μπορεί και πρέπει να συνεχίσει στην Ευρώπη και το νέο έτος. Και κάτι για τον Τιάγκο Σίλβα. Μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα, παίζοντας 12 λεπτά ως αλλαγή, κατάφερε να δείξει πράγματα που άλλοι νεοφερμένοι δεν έχουν μπορέσει ακόμα να δείξουν, μετρώντας περισσότερο χρόνο συμμετοχής. Είναι μπαλαδόρος χαφ, έχει πολύ ποδόσφαιρο μέσα του και πρέπει να πάρει πραγματικές ευκαιρίες από εδώ και πέρα. Ότι έδωσε μία ασίστ είναι το λιγότερο, αλλά – μεταξύ μας – και αυτό «λέει» πολλά για την ποιότητά του.